De meeste ADE-gangers zijn op zondagavond, met hun uitgedroogde ziel onder de arm, afgedropen, maar voor de harde kern van de Amsterdamse clubscene is zondag dé dag om te feesten. Het is sexy, zweterig en losbandig: het is Spielraum als vanouds.

Een zee aan armen vliegt omhoog. Extatische ravers beginnen gelukzalig te fluiten. Job Jobse en Raum-resident Ketia draaien net met dikke grijnzen op hun smoel 'Let Love Shine' van Amos, en de bovenzaal van Raum vliegt TOTAAL in de fik. Net nog waren de twee elkaar een beetje aan het aftasten, nu hebben ze de smaak te pakken met speelse klassieke en proggy house en disco vol vocalen die de nostalgie-kwabben in het brein masseren. De toch al dampende clubruimte begint  steeds meer aan te voelen als een Finse sauna. Een meisje vooraan hapt met een benauwd gezicht naar adem, en kan zich tegelijkertijd niet losscheuren van de massa-euforie. Nog één plaat dan? Nog eentje dan???? 

Nee, geen feest voelt deze week zo AAN als de ADE-weekender van Club Raum, de club uit de koker van het Amsterdamse queerfeest Spielraum. Afgelopen april opende de Raum de deuren, een half jaar later voelt het alsof de club zijn volle potentie eindelijk heeft bereikt: het kleine zaaltje beneden dat dienst deed als bar/clubruimte is omgebouwd tot zitkantine, waar bezwete ravers onder het genot van een drankje of een focaccia kunnen neervlijen aan een van de vele tafeltjes. Aan de andere kant van de verdieping is een extra dedicated clubzaal geopend. De EXPO heet die, een langwerpige zaal met hoog plafond waar de hele weekender lang de donkere randjes van het programma opgezocht worden. Had Raum hiervoor een issue met de capaciteit, dan komt er met de extra clubzaal een bijbehorende nooduitgang waardoor de maximale capaciteit van de club flink omhoog kan en de club het hele weekend stampvol is, en HEET ook (zeg maar gerust: veertig graden, en sta je langer dan vijf minuten te dansen, dan voel je het zweet al snel in je bilnaad druipen en de benauwdheid op je borstkas slaan). Op de eerste verdieping zijn ook extra vooshokjes toegevoegd om in weg te duiken, er zijn nu nog meer afslagen en plekjes om langs te kunnen dwalen, en in de hoekjes van de club wordt al geil getongd. Het voelt weer als oldschool Spielraum, een zweterige massa van naakt en leer waarin extatische ravers in totale anonimiteit kunnen opgaan in het euforische feestgedruis.

Tickets waren ook stijf uitverkocht, het hele weekend staat er een gigantische rij, en zeker op de zondag voelt Raum als het feest waar de volledige Amsterdamse clubscene de boel komt afsluiten. Spotted: DJ's Marlon Hoffstadt, KI/KI, Shanti Celeste, Mary Lake, Benwal is direct doorgekomen van zijn eigen Intercell-party en BSS kraakt tussendoor ook nog effe de rug van een afgepeigerde muziekjournalist. Er is een sloot aan promoters, nachtwerkers en clubkids die Amsterdam al vijf dagen op stelten hebben gezet en hier nog effe het onderste uit de kan komen halen. Het feit dat er nog zoveel mensen hevig staan dansen in de oververhitte Studio zegt behoorlijk wat over de toewijding van het publiek. Bij S-Candalo bijvoorbeeld, residents van het La Noche feest: hun sound is vurig en sassy, met verleidelijke vocale samples, loopy synths en heldere, krachtige kicks. Er hangt iets magisch in de lucht en iedereen in de club voelt het ook. ‘Ik heb mijn andere kaartjes voor ADE verkocht, zodat ik alle energie had voor dit weekend’, wordt er in het rokershok verteld. ‘En jeetje, wat ben ik blij dat ik dit heb gedaan.’ De meeste opmerkingen die je om je heen hoort zijn ook (naast de: ‘Wat is het heet hier hè?') over hoe laaiend iedereen is over het feest. Het is precies het soort nacht waar deze groep clubgangers heel lang op zat te wachten. 

Tekst gaat verder onder foto.

De beslagen ramen van Club RAUM

Club Raum

In die nieuwe EXPO zaal heeft DVS1 het aantal bpm wat omlaag gedraaid. Zijn voorganger Boris was flink aan het doorrammen met gejaagde pikzwarte techno. DVS1, de technopurist die hij is, voelt dat de massa weer even moet neerdalen en met beide benen op de grond moet komen en begint zijn set met een langzame, onheilspellende synth plaat met een kloppende bas. De dj laat zien dat techno nog steeds heel sick en opzwepend kan zijn, zonder dat het de trendy 143 bpm bereikt. De jongste generatie clubbers ervaart dit misschien als te langzaam, maar dit is serieus elegante, smaakvolle en prikkelende techno. Voor je het weet ben je meegezogen in het zwarte gat dat techno heet en sta je vastgenageld aan de dansvloer. 

In de laatste uren is er al een groot deel van het publiek dat een punt heeft gezet achter hun ADE week, maar een clubje die-hards staat nog vastgeplakt in de Studio bij Bashkka. De Duits-Amerikaanse dj draait stevige, broeierige house waar zelfs de stijfste persoon de heupen los van krijgt. De zaal is ondertussen meer een zwembad dan een dansvloer en ligt bezaaid met lege flesjes, zakjes en peuken. Elke druppel lichaamsvocht is volledig uitgewrongen. Iedere ervaren raver die dan nog ook maar één druppel levensenergie in zich heeft aan het einde van deze doldwaze ADE, kan hierna nog door naar VBX of The Loft (maar dat heb je van ons niet horen zeggen, wij zijn ergens tussen Sloterdijk en huis gesneuveld).