Op de tweede dag van Eurosonic zaten de verrassingen in de staart: een knotsgekke artrockband vol neuroses, een indiepopband met hollywood glamour in een Gen-Z jasje. Maar de band waarbij alles klopte? Dat waren de melancholische hartenbrekers van The Haunted Youth. De beste Belgische band sinds Balthazar is opgestaan.

Eurosonic Noorderslag is het jaarlijkse showcasefestival in Groningen, waar de muziekindustrie vanuit heel Europa zich verzamelt om nieuw talent te spotten én vast te leggen. Speelt een band zich in de kijker? Dan is de kans groot dat-ie in de zomer op alle festivals staat. 

Eurosonic vindt van 18 t/m 20 januari januari plaats in de hele binnenstad van Groningen, met bands en artiesten uit heel Europa. Op Noorderslag – zaterdag 21 januari in de Oosterpoort – spelen louter Nederlandse acts. 

3voor12 doet uitgebreid verslag van het festival met recensies, livesessies en met een uitzending op 3FM (vrijdag van 22.00-01.00, luister mee). Op donderdagavond zenden ook Jamie & Olivier uit vanuit Groningen, op zaterdag Vera On Track en die avond is ook een verslag van het festival te bekijken op NPO3 (daarna terug te kijken op NPO Start).

5. Varnish La Piscine

Dat autotune niet per se bedoeld is om te verhullen dat je niet kan zingen bewijst Varnish La Piscine. De Zwitser is een protégé van Daft Punk en Justice manager Pedro Winter, en die heeft goed gehoord dat deze jongen écht wat kan. Die autotune is er om het allemaal nog wat meer smoooooth te maken. Want daar doet Varnish in: gelikte soul en r&b, gelikte electrofunk en een klein beetje gelikte rap, alles in het Frans. En toch zit er veel verrassing en een spannend randje aan wat hij doet. Hij zit grote delen van zijn set op een kruk met een enorme koptelefoon op, wat het geheel een soort Tiny Desk sessie vibe geeft, maar het is zeker niet saai om naar te kijken. Toch raakt ie de zaal wel een beetje kwijt als ie in plaats van de verwachte climax een kabbelig jazzpaadje inslaat. Maar hey, deze jongen heeft iets bijzonders.

Voor fans van: Dev Hynes/Blood Orange, Dam Funk.

Waar hopen we dit te zien: Ergens diep in de nacht op een after met geknepen ogen, of gewoon thuis op de bank.

Luister: Adios Tornado's Effect

4. eee gee

Wauw, dat staat als een paal boven water: hier staat een band. Vanaf de eerste seconden kietelen ze je ziel met harmonieën die zo strak zijn dat je even vergeet dat de bandleden los van elkaar ook gewoon keigoed spelen. Zangeres Emma ziet eruit (en klinkt!) als een echte Gen Z-versie van Marilyn Monroe, met witte operahandschoenen met franjes en daarbovenop, eh, jawel: een felrood, oversized paardenshirt. En eigenlijk beschrijft dat de muziek perfect: Emma’s stem en uitstraling schreeuwen pure hollywood glamour, gegoten in een superhippe 21e eeuwse band. Bij vlagen is de band overrompelend als een Weyes Blood of Florence + The Machine, maar Emma doet vaak denken aan de moderne vintage feel van Alexandra Savior. Soms klinkt er een melodie waarbij je denkt: Alex Turner had hier zo aan mee kunnen schrijven. Dan heb je het als band goed begrepen. 

Voor fans van: Weyes Blood, Alexandra Saviour en Marilyn Monroe

Waar hopen we dit te zien: rechtstreeks naar Carré!

Luister: ‘You Don’t Have To Tell Me It’s Over’

3. Kids Return

De Franse hipsters van Kids Return zien de grote festivalweides al helemaal voor zich: een zee van golvende handen in de lucht, een grote massa die hun lalala-koortjes meezingt. Ze hebben de participatie alvast ingebouwd in hun showcase, ondanks dat ze hier voor een notoir afwachtend publiek spelen. Dat krijgt wel een steeds grotere glimlach van de woozy popliedjes van het duo, dat op het podium een vijftal is. Ze klinken als MGMT dat een maandje in de Parijse studio van AIR getrokken is, zuchterig, een tikkeltje kitsch op een goede manier. Ze coveren ook nog 'I Will Wait For You', een romantisch nummer dat de Grote Michel Legrand in de sixties schreef voor actrice Catherine Deneuve en dat bijna een Oscar in de wacht sleepte. Maar het beste moment in hun set is toch echt de prachtige samenzang in hun eigen 'Melody'. En God, die naam kennen we ook ergens van. Lekker laten rijpen, dan gaan we hier zeker meer van horen.

Voor fans van: slicke retro psychedelica à la MGMT, die een lik Supertramp op zijn tijd ook wel kunnen waarderen

Waar hopen we dit te zien: Kom maar op, draai dit maar op de radio, laat ze maar doorgroeien naar een festivalweide. Eens kijken hoe kleurrijk deze jongens op kunnen bloeien

Luister: 'Melody'

2. KEG

Ken je Uncut Gems? Zeg maar, een achtbaanrit van twee uur onversneden neurose en voor Adam Sandler de rol van z’n leven? Het is de go to-film van Keg, en ehm, die gekte weerklinkt ook TOTAAL in hun muziek. Hier een stukkie scat vocal, daar de twee gitaristen die hun versterkers dwars door elkaar laten knarsen, een synth die klinkt als een DOS-computer die doormidden wordt gespleten met een kettingzaag. En die topper van een trombonist? Die heeft ook nog een schelp waar-ie een aardig eind op weg kan toeteren. Oh, en de zanger? Die kan dansen als een wapperman waar de lucht langzaam uit leegloopt. Deze gasten komen uit Brighton, net als Squid, en hun funky, weirde artrock vol malle fratsen en wendingen doet ook echt aan die band denken. Stel dat je geen geld hebt om Squid te boeken, of die knotsgekke band uit Brighton is effe niet beschikbaar? Dan kun je gerust met Keg uit de voeten. Sterker nog: eigenlijk is deze band veel leuker.

Voor fans van: Uncut Gems, Squid

Waar hopen we dit te zien: als headliner van London Calling, op een mooi moment in de X-Ray, in een kleine tent van Best Kept Secret

Luister:Presidential Walk

1. The Haunted Youth

The Haunted Youth begrijpt het: op een showcasefestival moet je niet voorzichtig beginnen maar aftrappen met een knaller. Dat is in dit geval 'Broken', een melancholische hartenbreker maar ook een van de meest energieke en bekende nummers van de band uit Hasselt. 'Feels like my brain is lost without you', galm-zingt Joachim. De meeste andere songs zijn dromeriger, met even desolate teksten over verlating, depressie en het ontbreken van een thuisbasis. Toch maakt The Haunted Youth gek genoeg geen neerslachtige muziek. Het is alsof de getormenteerde songschrijver al zijn levenskracht haalt uit de schoonheid van een gitaar-accent of een synth-tussenlaag. Neem het prachtige 'Teen Rebel', waarin Joachim eerst zijn onhandelbare jonge zelf toezingt, om vervolgens minutenlang instrumentaal verder te gaan. Verrassend is ook het stukje slow motion metal in 'Gone', een nummer dat opgedragen wordt aan de vorige week overleden trouwe fan Carlos.

Voor fans van: Beach House, DIIV en ook The War On Drugs, maar dan een stukje intenser

Waar hopen we dit te zien: Op elk alternatieve festival van Nederland. The Haunted Youth is de meest indrukwekkende Belgische band sinds Balthazar.

Luister: ‘Teen Rebel’