In de AFAS Live speelt S10 haar allergrootste solo-show tot nu toe, en het is héél erg goed. Ze blaakt van het zelfvertrouwen en vindt een mooie balans tussen lichtvoetigheid en momenten van kwetsbaarheid en verstilling.

'Ik kan niet geloven dat dit aan de hand is in mijn leven,' roept S10 met grote ogen, handen voor haar mond geslagen. Even later: 'Ik schiet even vol, hiervan had ik niet durven dromen.' Ja, natuurlijk stond Stien den Hollander al eerder voor grote zalen, keken zo'n 13.000 mensen in een stadion in Turijn toe hoe ze Songfestival-anthem 'De Diepte' zong (en vanuit huis nog zo'n 161 miljoen mensen, laat dat even inzinken), natuurlijk deed ze dit jaar twintig shows met Vrienden van Amstel Live, maar nog niet eerder verkocht ze een zaal als de AFAS Live uit. Op eigen kracht, met haar eigen publiek: al sinds zes uur 's ochtends(!) zitten die-hard fans voor de AFAS Live te wachten onder een zeiltje tegen de regen, er zijn jonge meiden met neusringetjes en parelkettinkjes, VPRO Flowerboys, Eurovisie-geeks (zelfs uit Rusland), piepjonge kinderen en papa's en mama's (zo niet in de AFAS, dan ingebeld via FaceTime tijdens 'De Diepte' en 'Laat Me Los').

Een spannende stap dus: oorspronkelijk zou deze show ook in november plaatsvinden, maar werd uitgesteld omdat S10 langer wilde voorbereiden. Of zich dat uitbetaalt? Ab-so-luut. Kijk eens hoezeer de S10 en haar band op elkaar zijn ingespeeld. Ze heeft ook een hele mooie vorm gevonden om de liedjes uit haar uiteenlopende repertoire naar elkaar toe te trekken: ze spelen nieuwe versies, vaak ook met lange intro's en een paar slimme bruggetjes tussen liedjes. Rocktune 'Zondagskind' loopt naadloos over in 'Maria', dat niet meer elektronisch klinkt maar nu-metal riffs krijgt, 'De Straten Versieren Met Bloemen' krijgt opeens als outro een riff uit 'Dans Mij Naar Huis'. Zo knopen ze steeds de eindjes aan elkaar.

Er is ook een sleutelrol voor gitarist Mick Langenberg (werkte o.a. met Rimon, Merol en Ares), die liedjes invult met licks en zo nu en dan uit de bocht schiet met scheurende solo's. Ook op het podium: S10's vaste sparringspartner Sim Fane, drummer Isaï Reiziger (ook in de band van Goldband, ex-GIAN en in een verder verleden: Rondé), en Joel Dieleman (uit de liveband van Willem) op de toetsen, die zo nu en dan naar de vleugel op de linkerzijde loopt om S10 te begeleiden.

Wat het meest opvalt: hoezeer S10 van het podium afspat, hoe losjes ze dat gigantische podium bestiert tijdens haar eerste solo-show. Haar praatjes tussendoor zijn precies ongedwongen genoeg, ze durft ontwapenend kwetsbaar te zijn maar laat haar publiek ook in z'n vuistje grinniken. Ze weet precies hoe ze de handjes in de lucht krijgt, hoe ze bij gebrek aan Kinderen voor Kinderen-koor de zaal 'Hoor Je Mij' uit volle burst mee laat brullen. 26 liedjes speelt ze, waarvan maar liefst 13 van haar laatste album Ik Besta Zolang Jij Aan Mij Denkt. Die plaat is qua thema's ook wat minder donker, wat lichtvoetiger is dan haar vorige albums. Liedjes over diepe vriendschappen ('Adem Je In'), seks ('Duik Diep') en nachtenlang dansen ('Dans Mij Naar Huis'), die maakte ze nog niet eerder zo direct.

Dansen, dat gebeurt ook in het tweede deel van de show. 'Mag ik alle handen in de lucht zien, want dit wordt echt héél vet,' jubelt S10 met opgestoken armen alsof ze zich klaar maakt voor het allerwildste achtbaanritje, tot een volvette housebeat 'Wat Als Niemand Op Mij Wacht' doormidden klieft. Sim Fane pakt een Fred Again..-momentje in 'De Straten Versieren Met Bloemen' door een soort EDM build-up van een vocal te maken (waarna geen elektronische drop, maar de band het overpakt), ook de liedjes met Froukje en het outro van 'Adem Je In' krijgen een stevig zetje, en zeker 'Dans Mij Naar Huis' met z'n nu-metal riffs is een indrukwekkende industrial banger waarop S10 tollend over het podium rent onder het bloedrode licht.

Maar de allermooiste momenten? Dat zijn de intiemste, de momenten van verstilling en kwetsbaarheid. Neem het heartfelt duet met Mula B (die live verrast met z'n krachtige zangstem). Neem die vertolking van de wonderschone piano-ballad 'Handen Van Mijn Moeder', dat zachtjes tegen de traanbuizen blaast en de AFAS plotseling intiem laat voelen. En neem die uitgeklede cover van 'De Leven', Sef's ultieme carpe diem-anthem nu ingeleid door een extra lang intro aan de vleugel en door Sim Fane aangekleed met zachte pads en strijkersgeluiden. S10 legt nog net wat extra pathos in haar stem, en de hele AFAS Live houdt zijn adem in. Juist op die momenten stijgt S10 nog eventjes extra boven zichzelf uit, en bouwt ze grootse momenten door het juist eventjes heel klein te houden.

Setlist:
1.    Licht
2.    Zondagskind
3.    Maria
4.    Ochtend/Avond
5.    Jupiter
6.    Alleen
7.    Duik Diep
8.    De diepte
9.    Eenzame hoogte
10.    De ergste dag
11.    Snowsniper Interlude
12.    Wat is Real?
13.    Sorry
14.    Snowsniper
15.    Volt
16.    Handen van Mijn Moeder
17.    De Leven
18.    Hoor Je Mij
19.    Laat Me Los
20.    Crystal Clear
21.    Wat als Niemand op mij wacht
22.    De straten versieren met bloemen
23.    Dans mij naar huis
24.    Zonder Gezicht
25.    Nooit Meer Spijt
26.    Adem Je In