Lente Kabinet dag 1: Vrolijke ontdekkingsdag in 't Twiske Lente Kabinet dag 1: Vrolijke ontdekkingsdag in 't Twiske

Sommige dingen veranderen niet, ook niet na twee jaar pandemie. Als Lente Kabinet op een mooie voorjaarsdag valt – zoals nu – vind je overal tussen Amsterdam Centraal en ’t Twiske plukjes fietsers die klaar zijn voor een dag dansen. Ze fietsen heel langzaam, hebben alle tijd van de wereld, een beetje keuvelen met een fel oranje blikje in hun rechterhand en nog twee in hun rugzak. Voorbij het paardenpension, slingerend door Landsmeer, bij de molen even de fietsen in het gras, groetjes aan de roerdomp. Vanavond na middernacht zullen ze allemaal als een kalme stoet terug naar Amsterdam trekken. In de uren daar tussenin zullen ze hun zintuigen op alle mogelijke manieren laten prikkelen op vijf podia met dj’s en live-acts.

We noemen Lente Kabinet altijd het kleine broertje van Dekmantel Festival, maar stiekem is het de afgelopen jaren uitgegroeid tot een potige kerel, een solide middelgroot festival met zo’n 15.000 bezoekers per dag. En dat voor een festival dat vooral draait om nieuwe namen. Ja, Antal is hier, en de inmiddels gevierde Eris Drew sluit het tweede podium af. Maar als je wilt, kun je hier elk uur iets nieuws ontdekken. 

De eerste ontdekking van de dag heet De Schuurman, een Haagse derde generatie bubbling-dj die zijn ambities eigenlijk al aan de wilgen gehangen had toen het hippe Afrikaanse platform Nyege Nyege ineens aanklopte voor zijn tien jaar oude producties. Zijn debuutalbum kwam vorig jaar midden in de crisis uit en nu mag hij oogsten. Die oude producties zijn rauw en scherp, eigenlijk minder gelikt dan hij zelf had gewild en juist daarom slaan ze aan bij dit publiek. Terwijl de dj’s en het publiek op alle andere podia nog in sluimermodus zijn zwiept De Schuurman met zijn zwaaiende lange haar en zijn opwindende producties de dag op gang. 

Achteraf gezien is het opmerkelijk dat De Schuurman juist op die plek de dag op gang trekt, want de donkere loods die Derde Kamer heet is vandaag een beetje het zorgenkindje. Dat zal misschien te maken hebben met het zonnetje, dat daar dus niet schijnt. Op het grote veld bij de Eerste Kamer hangen de mensen lekker loom rond, bij de Tweede Kamer ziet de Australische Lauren Hansom met een grote glimlach hoe haar publiek al borrelend aan de rand van de dansvloer samenklontert – daar waar de zon wel schijnt. Hansom’s stijl nodigt ook niet uit tot superintens dansen: ze draait midtempo house en wave met leuke vondsten, zoals deze early newbeat plaat uit België, een moeilijk thuis te brengen staaltje euro-exotiek. Erg stijlvol allemaal. Relaxt maar niet vrijblijvend.

Maar het drukste podium gedurende de middag is de Vierde Kamer, voorheen het Red Light Radio-podium. Het is in principe de kleinste van de vier ‘kamers’, maar de mensen staan tot in de bosjes te dansen, hun haar af en toe los worstelend uit de braamstruiken. Het is de Belgische dj Rey Colino (head honcho van het Kalahari Oyster Cult-label) die hier zijn kans grijpt. Hij draait de vloer meteen vol met stuwende house, die net ietsje sneller en dwingerder is dan wat op de andere podia te horen is, maar wel trancy en toegankelijk. Lente Kabinet heeft – anders dan Dekmantel Festival – geen plek voor steviger techno of ongezellige elektronica, en kennelijk heeft een flink deel van het publiek wél behoefte om ietsje harder te gaan. Normaal gezien kon je daarvoor terecht op het Red Light Radio-podium, maar met het verdwijnen van dat logo is de programmering iets zachtaardiger geworden. Rey Colino oogt cool, met een stijlvol blauw overhemd, zegelringen, gemillimeterd haar. Een mooi contrast met Ceephax Acid Crew, die met een matrozenpet scheef op zijn kruin gekke bekken staat te trekken terwijl hij zijn apparatuur aan staat te sluiten. Hij dirigeert de trancy chops in de tracks van Rey Colino en steekt zijn duim op naar de Belg.

Na Rey Colino grijpt ook Sansibar zijn kans. De Finse producer staat geboekt voor een liveset van een uur, en die landt perfect. Zijn houseproducties zijn compact, met hier en daar een vleugje electro, en zijn perfect voor dit uur van de dag: vrolijk doorpakken. Het is nog steeds belachelijk druk in dit hoekje van het terrein, maar op het heuveltje onder de takken blijkt het geluid ook perfect te zijn. Sansibar en Rey Colino maken hun dag nog mooier door het gat te vullen dat Emma DJ laat vallen. De Franse dj kon door de KLM-problemen op Schiphol niet naar Amsterdam komen, en Sansibar en Rey Colino lossen dat back to back op. De epische trance van het begin transformeert langzaam maar zeker tot The Streets-classic ‘Turn The Page’, en stilaan leggen ze de bal zo klaar voor de gymnastische breakbeat van Mad Miran & MSJY, een Nederlands-Duits gelegenheidsduo.

Even een stapje terug, voor we naar de finale gaan. Want het is wel goed om nog even op te merken hoezeer Lente Kabinet ook dit jaar weer put uit alle hoeken van de wereld, en dan met name met live-acts. Van de Surifunk van Arp Frique belanden we bij de Portugese kuduro van Pongo. En weer terug bij de elektronische Afro-sound van KOKOKO! uit Kinshasa. Een uitstekende opmaat naar de slotset van Antal op het hoofdpodium, maar bovenal een verdieping in het programma die met het jaar beter begint te passen.

Ok, die finale dus. De oranje knuffelwand in de bossen wordt stevig op de proef gesteld, de toiletten staan vol dwalende mensen, de rookmachines blazen op volle kracht. In de Tweede Kamer staat Eris Drew messcherpe rave te pompen, Mad Miran en MSJY teisteren de zintuigen met breakneck-beats en zoemende synths, extra versterkt door heftige lichten. Ze schuiven de subs vol open, smijten met tempowisselingen. Heel erg cool, maar toch vooral behapbaar met een kleine lifehack: een pendeltje via het geheime paadje door de bosjes, op en neer naar de Patta stage, waar DJ Edzon de dag afsluit met louter zalvende hits. Net Marvin Gaye gehad, en door naar Al Green? Tuurlijk! En hop: Janet Jackson. Elke plaat die hij draait ken je, en dat is na een dag prikkeling met onbekende uitdagende muziek ineens een warm bad. Edzon, mede-oprichter van het Patta-imperium, kent zijn klassiekers en constateert met een grote glimlach dat wij ze ook kennen. Een lesje hiphopbreaks volgt met Yellow Magic Orchestra en de meest klassieke truc van allemaal: twee identieke platen van de Incredible Bongo Band, back and forth naar het begin van dé break. 

Zo overheerst vandaag de vrolijkheid in het zonovergoten Twiske. Vrolijkheid achter de decks en op de dansvloer, vrolijk zwerven over het terrein en met een windje mee terug naar Amsterdam. Hier achter de schermen praten professionals uit de clubscene over de moeizame herstart na de lockdown. Ze kijken aandachtig: wie loopt hier rond, wie zien we niet? Is de jongste aanwas er? Zijn de veertigers met clubpensioen? Er heerst duidelijk nervositeit in de dancewereld, maar de eerste dag van Lente Kabinet was ouderwets geslaagd. Morgen schijnt het kloteweer te worden, maar dat zien we dan wel weer.