Dit zijn de must-see acts van ESNS 2022 Dit zijn de must-see acts van ESNS 2022

Een van de grote parels van ESNS21 was Chibi Ichigo, een rapper met beats van Umi Defoort (producer/dj van Zwangere Guy) die tussen de zinnetjes Russisch en Engels door opeens ook Nederlands liet vallen in haar inventieve (en vaak lompe!) songs. Een jaar later schuift haar sound nog meer van de trap richting de rave en big beat.

Ontregelend, dissonant gitaargetokkel? Check. Neurotisch mompelende zanger die klinkt alsof hij al drie nachten niet heeft geslapen en leeft op sloffen sigaretten, liters koffie en lauwe halveliterblikken bier? Yep. Maar Unschooling komt niet uit Dublin of Zuid-Londen. Nee nee, dit postpunkkwartet komt uit Rouen in Noord-Frankrijk.

‘What makes you think you're good enough to think about me when you're touching yourself?’ Ja ja, goede vraag. Wie denk je wel niet dat je bent dat je mij in je natte droom mag betasten, huh! De nieuwe Engelse sensatie Wet Leg pakt je in met speelse songs en schunnige gedachten, met hooks zo pakkend dat Franz Ferdinand zijn vingers erbij aflikt. Geil.

Sinds 2016 dendert Pitou door het Nederlandse, en internationale, muziekveld met haar zachte indiefolk liedjes en prachtige stem. Dit jaar komt (eindelijk!) de debuutplaat van de Amsterdamse singer-songwriter uit.Daarvan licht ze op woensdag ongetwijfeld een tipje van de sluier. 

Met haar diepe stemgeluid en akoestische gitaar lijkt Anna B Savage uit een andere wereld te komen. Het lieflijke getokkel van de Londense lokt je die wereld binnen, waar je vervolgens maar wat graag wil blijven, terwijl ze met die prachtige stem je poëtische teksten toefluistert. 

Hou je van Agar Agar, Boy Harsher en de platenbakken vol 80s synthwave en discopop waar ze hun sound op modelleren? Kom dan vooral een kijkje nemen bij Juno Francis, een Zweeds duo dat melancholische synthpop voor op de Autobahn maakt.

Quizvraagje: welke Nederlandse band heeft op dít moment 21.808 maandelijkse luisteraars in Los Angeles, 15.395 in Mexico City en dan nog eens 11.557 in Santiago? Inderdaad, Feng Suave. Hun soepele luierindie is internationaal megapopulair, maar ze hebben nog niet echt uitgebreid kunnen touren. Tijd voor een vlammende show op Eurosonic en daarna de wijde wereld in!

Bij StuBru bewieroken ze The Haunted Youth al als een van de belangrijkste aanstormende talenten van het moment. De band rondom de Hasseltse Joachim Liebens zit een beetje in de hoek van Beach Fossils, DIIV en Deerhunter, maar maakt soms een extravert uitstapje richting MGMT. Kortom: precies de juiste cocktail van euforie en melancholie voor de jonge indierockfan.

Terwijl een beetje rockband het ontzettend zwaar had de afgelopen twee jaar, kon Meskerem Mees juist boven zichzelf uitstijgen. Haar stemmige fluisterfolkliedjes, slechts begeleid door akoestische gitaar en cello, zijn namelijk gemaakt voor een aandachtig zitpubliek.

De Madrileense garagepunkers van Biznaga debuteerden al in 2014 en brachten drie albums uit, maar met hun aanstaande vierde album hopen ze een stap te maken. De wijde wereld in. Op naar de gore garageholen over de hele wereld. Bier gooien. Knipogen naar de meisjes. Rauwe liedjes zingen in het Spaans en door het publiek de zaal door getild worden. Die droom hebben we allemaal na twee jaar pandemie, of niet?

Jana Bahrich, de drijvende kracht van indierockduo Francis of Delirium, propt haar liedjes vol smart en hartenbreek. Ondertussen schippert ze tussen de ruwe indierockliedjes van moderne songwriters als Snail Mail en Lucy Dacus, maar je hoort ook knikjes naar de nineties rock van de Pixies. Bij de indieblogs gooide ze al hoge ogen.

De Deense Jada is een popster van het kaliber relatable: haar liedjes gaan over onzekerheid, zelftwijfel en hartenbreek. Daarmee kreeg ze al het keurmerk van Roskilde festival op zich gedrukt, nu wil ze met haar goudeerlijke boodschap de wereld veroveren. Dat doet ze met liedjes die schipperen tussen conventionele slow-jams en liedjes met een likje nineties r&b, zoals nieuwe single ‘Something To Say’.

Huh, komt die uit ons koude kikkerlandje?! Jazeker, neosoul/indie-R&B/hiphop-artiest Gaidaa opereert gewoon vanuit Eindhoven, hoewel ze duidelijk meer mikt op buiten- dan binnenland. Op haar uitstekende plaat Overture uit 2020 werkt ze nota bene samen met rapper Saba (en die neemt haar komend jaar weer mee op een flinke Europese tour). Benieuwd waar ze nu mee komt aanzetten.

In Italië is deze half Braziliaanse, half Italiaanse dame al een heuse ster. Ze behaalde met haar poppy R&B al de tweede plek bij X-Factor en scoorde een samenwerking met Sean Paul. Nu nog de rest van de wereld.

Samen met de Belgische Transistorcake draaide de Japans-Belgische Aili een plaat in elkaar die niet echt in een hokje te stoppen valt. Een beetje leftfield pop, met een vleugje spacende acid en kronkelende electropop. Kortom: van alles wat en daarmee een heleboel. 

De langste rijen in Groningen staan er van oudsher voor de acts op de BBC Sound Of 2022-lijst, de grote talenten volgens de Beeb en de Britse muziekindustrie. Geen zorgen, je hoeft niet een halfuur vooraf al in het Grand Theater aanwezig te zijn, want deze digitale editie past iedereen in de zaal bij Priya Ragu. De Tamil-Zwitserse artiest maakt met haar broer een onalledaags mengsel van soul, r&b en opzwepende Indiase percussie.

Een thuiswedstrijd voor deze energieke Groningse indierockers, die tappen uit het vaatje van The Strokes en The Growlers. Vorig jaar presenteerden ze zich op Noorderslag, dit jaar mogen ze zich internationaal presenteren.

De Noorse Kari en de IJslandse Katrin ontmoetten elkaar in Berlijn en werkten in opdracht van twee festivals in een IJslands hutje aan een gezamenlijk project. Er was geen wifi in de studio, dus haalde Kari haar harde schijf tevoorschijn vol met aerobicsvideo's uit de Sovjettijd. Zoek het maar eens op Youtube, daar hoort dus fantastische weirde disco bij, die nu de basis vormt onder het project Ultraflex. De twee hebben als sessie een vreemde kortfilm ingestuurd.

Het klinkt altijd een beetje flauw om een talent on-Nederlands te noemen, want daarmee suggereer je dat wat van ver komt beter is. Kijk in dit lijstje en zie dat er genoeg moois uit ons land komt. Met on-Nederlands bedoelen we in dit geval dat de super strak geproduceerde en trefzeker gezongen r&b pop van Cero Ismael naadloos past in de Engelse stijl van de laatste jaren. Geef die jongen een feature bij SAULT!  

Fans van de vroege Tame Impala-platen zijn aan het juiste adres bij Mazey Haze. De Amsterdamse zangeres maakt kaleidoscopische popliedjes waarbij je kunt wegmijmeren, als een verrukkelijke dagdroom. Haar eerste EP Always Dancing werd meteen goed ontvangen. Nu is de vraag of haar performance klaar is om straks een clubtour te doen, zodra de zalen weer open gaan.

Blikvanger van de band Future Husband is de Nederlands-Nigeriaanse zangeres/schrijver/producer/frontvrouw Adura Sulaiman, die we eerder al op het podium zagen bij Feng Suave. En frontman Domenico Mangione van de gruizige indieband Torii hielp een fijnzinnig handje bij 'Ritual', hun elegante soulpop-debuutsingle.

Mano Hollestelle van Mauskovic Dance Band blijkt een onuitputtelijke bron van bands, nu ook weer met Baby's Berserk. Het idee: een nieuwe blik te werpen op de jaren negentig house en underground rave. Het resultaat: frisse postpunk met een dikke housey rand. Zo slaat de band de perfecte brug tussen een gruizige liveband en dampende clubmuziek.  

Trouwe volgers van de Mauskovich Dance Band herkennen Don Melody als lid van die fenomenale groove machine. In zijn eentje tapt Don uit een heel ander vaatje: dromerige, soms zelfs ronduit wazige odes aan de nacht maakt hij, romantisch melancholisch, met een onverwachte en perfect getimede zweem Ramses Shaffy als troef.

De Amsterdamse rapper Bob Uit Zuid rekent Tim Knol tot zijn beste vrienden en heeft releases op Burning Fik en Excelsior Recordings. Dat klinkt als een ongeloofwaardige combinatie, maar hij bestaat dus echt. Op zijn rockende debuutsingle voor het label van Spinvis, Moss en Johan probeert hij ook nog eens zo ver mogelijk bij de hiphopclichés vandaan te blijven als maar kan. Het liedje gaat dan ook over karpervissen. Geef toe, daar hadden we nog geen popmuziek over.

Ken je überhaupt het gevoel nog, vol knaldrang in de rij voor de club, klaar om hard te gaan? Misschien zelfs al een beetje te vroeg gepiekt, en in elk geval al geil om vast te tongen voor je binnen bent. Dat gevoel vangt Prins S & De Geit in zijn sleazy nieuwe single 'Kinderboerderij', nadat hij eerder als Faithless' 'God Is A DJ' coverde om het gemis aan nachtcultuur vast te leggen.

Een band beginnen in de coronatijd is misschien niet het slimste wat je kunt doen. Maar ja, wat nou als het je roeping is? Dat is de strekking van 'Calling', de eerste single van Excelsior-signing Elephant. En voorwaar, er zit iets onbedwingbaars in de melodieuze indiepopsong. Vooruit, zeg je baan op, ga repeteren, jullie tijd komt eraan. Ergens ooit moeten de podia immers weer open gaan.

Dit Rotterdamse duo maakt synthpop met een knipoog: een ode aan het matje (zonder mat is het toch wel erg koud in de nek), satire op Amerikaanse Calfornia girls en een geinig liedje over witte Vans komen voorbij. En dat dan allemaal in een mega dansbaar jaren tachtig jasje gestopt. Om onwijs vrolijk van te worden.