Sad Night Dynamite is het beste Britse exportproduct sinds The Beatles. Dat zeggen wij niet, dat zeggen ze zelf. In onze ogen deed bracht Weval het er nog beter vanaf vandaag. Maar de gouden strik gaat vandaag naar een ander Nederlands gezelschap.

Live is Sad Night Dynamite nog een stuk leuker. Greacen is de aanstekelijke gangmaker van de twee: degene die er af en toe een gitaar of keyboard bijpakt, de meeste refreinen voor zijn rekening neemt en werkelijk de hele X-Ray voorziet van ongevraagd sarcastisch commentaar. ‘Gaat het wel goed met je?,’ vraagt hij aan Blagden. ‘Je ziet eruit alsof je elk moment kan flauwvallen.’

>>> lees verder

Max Colombie ziet er vandaag een beetje moe, maar vooral zielsgelukkig uit. We kunnen iedere minuscule gezichtsuitdrukking volgen, want het LED-scherm over de volle breedte van het podium schakelt nergens weg richting de bandleden en toont non-stop zijn gezicht close-up. We zien hoe hij in zichzelf gekeerd giechelt in ‘Fever’, we zien hoe hij zo hard moet lachen dat hij in ‘You’re Mine’ bijna niet meer kan zingen.

>>> lees verder

En vandaag? Vandaag staat Weval om half vier 's middags al in de sfeervolle rozige schemerlichten van de Heineken, een veel vroeger slot dat goed past bij de muzikale hoek die ze in zijn geslagen: steeds verder weg van de dansvloer, steeds net een tikkeltje jazzier. De band durft ook steeds meer buiten de lijntjes te kleuren. 

>>> lees verder

Hij ontketent er ook een waanzinnige collectieve euforie mee. Er gebeurt ook van alles op het podium voor continue shotjes dopamine: zo HAM als-ie gaat op de toetsen bij ‘Dermot’ is waanzinnig leuk om te zien, net als bij z’n Boiler Room reageren mensen mental op zijn gefingerdrum.

>>> lees verder

Ook zonder de dansjes, de Twin Peaks-synths of sloopkogels van kicks waarmee nummers de club in worden getrokken. Het akoestische voorproefje van Witte Was halverwege laat zien waarom het nummer in de dik uitgepakte finale tot slot zo goed werkt: in de kern is het gewoon een aanstekelijk liedje.

 >>> lees verder

Meer Lowlands 2022 in het dossier