Klinkt als:
Beetje Black Midi, beetje Kate Tempest, beetje The Murder Capital, beetje Liquid Liquid, beetje The Fall, zelfs een beetje Rage Against The Machine. En vooral flink veel zwarte humor.
Luister: Dark Days
Ja, het is even een stap terug in de tijd met de beperkte capaciteit, strenge mondkap-regels en zittend dansen. Desondanks is er genoeg te ontdekken op het Hamburgse showcase festival Reeperbahn. Nederland was goed vertegenwoordigd met acts als Remme, Nana Adjoa, Blanks en Weval II. Maar wat zijn de internationale acts die daar opvielen? Dit is onze top tien.
©
Christiaan Walraven
1. Yard Act
'Dit is ons tiende optreden ooit en de eerste buiten Groot Britannië.' Je zou het niet zeggen als je deze knettervette liveband het podium op ziet komen. Vuige, chaotische en dansbare noise-wave met poëtisch nihilistische teksten over het moderne Britse leven. Even depressief als hilarisch. Denk Kate Tempest meets Jarvis Cocker, met Liquid Liquid als band. De setting van het kleine theater met een lamp en een rood kleedje op iedere tafel heeft wel wat weg van een comedy club. Daar maakt zanger James Smith tussen de nummers door dan ook dankbaar gebruik van. Stipt om 23:00 is de band klaar, tegelijk met de curfew in Hamburg, maar dat wordt vanavond door het publiek niet gepikt. De strenge regels worden door het applaus gedwongen gebroken en de band speelt door. Aan Yard Act gaan we de komende tijd nog heel veel plezier beleven.
2. James BKS
Klinkt als:
Energieke afropop in een modern jasje met een fantastische liveband.
Luister: Kwele
James BKS (inderdaad, dat staat ook bij hem voor Best Kept Secret) geeft het soort optreden waar je wel een hart van steen voor zou moeten hebben om niet met een brede glimlach weg te lopen. De zes bandleden onder aanvoering van producer James zelf op toetsen en zang hebben duidelijk al vele jaren podiumervaring en stuk voor stuk zijn ze technisch ijzersterk. Hun energieke afropop vult het ondergrondse bunkertheater met gemak. Zangeres Soanna en rapper Gracy Hopkins zijn innemend en de 'verboden te dansen'-regel wordt al bij het eerste nummer genegeerd. Die bomvolle Paradiso is ze nu al gegund. Die zouden ze met gemak op de kop zetten. Het zal hopelijk niet lang duren.
3. Keep Dancing Inc
Klinkt als:
De liefdesbaby van Metronomy, Phoenix en Parcels
Luister: Could U Stop
Het trio Keep Dancing Inc uit Parijs heeft hun ogen duidelijk gericht op de overkant van het kanaal. Waar veel stadgenoten muziek in het Frans maken, schrijft Keep Dancing Inc in het Engels. Beide werelden komen samen in hun dansbare electro-minded indiesongs met uitstapjes naar fuzzy garage en rustige synthpop. Live staat de band als een huis en zoals de bandnaam al doet vermoeden zet het graag aan tot dansen. Helaas moeten we aan onze biertafels blijven zitten, maar zodra het weer mag gaan die vervelende houten banken voor deze band snel de Elbe in.
©
Kilian Kayser
4. PVA
Klinkt als:
Een triootje van Underworld, LCD Soundsystem en The XX
Luister: Divine Intervention
'Gelieve niet te dansen,' gebiedt de intercom vooraf aan het optreden van het Londense trio PVA. Hoe ironisch, stilzitten op je stoel is namelijk echt een Tantaluskwelling bij de verfrissende mix van post-punk, disco en techno van PVA. Bij de hippe Britse band die evengoed uit The Windmill als Fabric had kunnen rollen is alles niet óf óf maar én én. Drumcomputers, maar ook live drums. Zangeres en multi-instrumentaliste Ella Harris is gezegend met een zwoele fluisterstem, maar is evengoed ook de in trance geraakte frontvrouw op een pulserende technobeat. Je staat als luisteraar met één been in de jaren tachtig en met het andere been in de toekomst. Erg strak was het niet, maar wat maakt het ook uit. PVA is de toekomst.
5. Meskerem Mees
Klinkt als:
Rustige folkpop in de lijn van Haley Heynderickx
Luister: Joe
Indiefolk is de afgelopen jaren met acts als Phoebe Bridgers en Taylor Swift (!) stiekem weer zo groot geworden als tien jaar geleden. België’s nieuwste indiefolk talent Meskerem Mees komt dan ook precies op het juiste moment. Waar veel artiesten het afgelopen jaar moesten dealen met zittend publiek bleek het voor Meskerem haar natuurlijke habitat. Met haar innemende persoonlijkheid, intieme teksten en de altijd prachtige combinatie tussen cello en gitaar is Meskerem Mees de perfecte act voor de schimmige Hamburgse nachtclub waar ze vanavond staat. In no-time heeft ze het publiek in haar greep en is het zo stil dat het even lijkt of Hamburg weer helemaal in lockdown is. Een bijzonder talent.
©
Kilian Kayser
6. Pool
Klinkt als:
De ideale festivalact voor de vroege avond in navolging van Parcels en L’Impératrice
Luister: Amsterdam
Het Hamburgse Pool speelt op Reeperbahn een perfecte thuiswedstrijd. De brave Duitsers in het publiek hebben zichtbaar moeite met de verplichte stip om op te dansen. Het jonge publiek eet dan ook uit de handen van hun lokale indie-disco helden. Pool’s nieuwste single ‘Amsterdam’ is ook live gewoon een enorme hit. Wij kunnen niet wachten om op festivals als Grasnapolsky, Down The Rabbit Hole of zelfs Wildeburg met een biertje in de hand de zon te zien ondergaan met de lichtvoetige hitjes van deze vrolijke Hamburgers.
7. May The Muse
Klinkt als:
Rimon met minimalere middelen
Luister: Haar introverte cover van Moderat’s dance anthem Bad Kingdom
09:34
Lang, slank en imponerend. De Berlijnse met Afrikaanse roots had in de verte zomaar de dochter van Sade kunnen zijn. Even subtiel als de iconische zangeres maakt May The Muse in Hamburg veel indruk. Minimaal begeleid op gitaar en piano door haar kompaan Matthew Kent haalt ze het maximale uit haar subtiele r&b popsongs. 'Maar ik ben ook een covers-liefhebber,' zegt ze bescheiden. Zo nailt ze nummers van Gnarls Barkley en Moderat volkomen en krijgt ze het publiek muisstil. Na haar Colors sessie zal het met haar imponerende verschijning en prachtige stem niet lang duren voordat May The Muse een grote naam zal zijn.
©
Christiaan Walraven
8. Albertine Sarges
Klinkt als:
Genrehoppende songwriter vol vrouwelijke kracht uit Berlijnse voedingsbodem
Luister: Free Today
Een minimalistische beat, een dwarrelende dwarsfluit en een voordracht uit Sara Ahmed’s 'Living A Feminist Life'. Zo begint de Berlijnse singer songwriter Albertine Sarges haar album en ook vandaag haar optreden. Het nummer Free Today zet dan ook perfect de toon voor de optimistisch feministische muziek met hippie inslag. Maar Sarges laat in haar showcase zien meer kanten te beheersen. Haar nummers rocken, hebben lieflijke samenzang én dansbare beats. Ergens op het snijvlak van Pitou, Tune-Yards en Courtney Barnett met een flinke portie Berlijns technokraanwater.
9. Katy J Pearson
Klinkt als:
De americana versie van Pip Blom
Luister: Beautiful Soul of Take Back The Radio, het is moeilijk kiezen
Het opmerkelijk traditionele decor van het Hamburgse Imperial Theater is dat van een ordinaire Duitse krimi. Maar de Britse Katy J Pearson en haar begeleidingsband van vier man zullen daar vanavond geen woord aan vuil maken: gewoon plompverloren staan en spelen. Als je niet beter wist, zou je denken dat ze uit Amerika komt. Folk, pop en americana gespeeld met een frisse indie insteek. Ze hebben er zin in, want het is haar eerste show met volledige band op het Europese vasteland. De liedjes steken slim in elkaar, maar het sterkste punt is dat ze juist niet perfect gespeeld worden. Lekker losjes, dat is de charme van de innemende Pearson, die vanavond vooral zichzelf is.
©
Kilian Kayser
10. The Clockworks
Klinkt als:
Toegankelijke, puntige rocksongs met goede hooks en memorabele teksten
Luister: Enough Is Never Enough
Met Fontaines DC en The Murder Capital staat Ierse rock helemaal op de kaart. Dit jaar is het de beurt aan The Clockworks om het volgende Ierse succesverhaal te worden. Met een iets vriendelijkere insteek die duidelijk meer draait om teksten dan om energie is de post-punk van The Clockworks meer een soort arm om de schouder dan een klap in het gezicht. En ja, na een jaar als dit is dat eigenlijk gewoon heel erg fijn. Bij vlagen klinkt de band als de liefdesbaby tussen The Strokes en Franz Ferdinand. Het mag dan ook geen toeval zijn dat Ierland precies tussen Schotland en New York ligt.