Een van de leukste dagen van Draaimolen dit jaar is zonder meer de zaterdag, die van hard, naar harder, naar hardst gaat. KI/KI laat met een b2b zien dat ze ondertussen een headliner-waardige set kan draaien, maar het avontuur zit in de dj’s die hun kneiterharde platen draaien met een flinke dosis speelsheid, en hier en daar een momentje pure popeuforie.

Draaimolen mag dan wel in de open lucht zijn, maar op zaterdagavond om elf uur heeft het veldje verdacht veel weg van een stomende technoloods. Overal rook van de rookmachines, bloedrode lasers, een pikzwarte hemel als plafond. En dan die pakhuistechno, die met 150 bpm over het veldje raast. Op de dj booth brandt een eenzaam waxinelichtje. Alsof er alvast een kaarsje is aangestoken voor iedereen die hier straks moet wegkruipen!

En dat zul je, na de afsluitende set van MCMXXXV en KI/KI. Niet dat ze het gewend zijn om samen te draaien, maar Draaimolen daagt dj’s graag uit om uit hun comfortzone te stappen. Iedere editie is er wel een verrassende b2b. En dit jaar, met deze tiendaagse marathon, zijn het er alleen maar méér. Daarvan is deze nog de meest logische combi. MCMXXXV is de mede-oprichter van Herrensauna, één van Berlijn’s meest intense queerfeesten. De naam roept het beeld op van een massa zweterige, naakte dansers, en zo schijnt het er ook aan toe te gaan. Ongetwijfeld een inspiratie voor Spielraum, het Amsterdamse queerfeest waar KI/KI dan weer aan verbonden is. Drie jaar geleden draaide ze er voor het eerst, nu verkoopt ze op eigen kracht zalen uit, te danken aan haar energieke tranceplaten. Vandaag vinden beide dj’s elkaar in een voorliefde voor alles waar het woord ‘hard’ voor staat. Hardtrance, hardhouse en rubberen kicks die tegen hardcore aanschuren. En dan vooral die kick, eigenlijk. Ze draaien hem dwingend en aan één stuk door. Als genadeloze dril-sergeanten sturen ze het veld ermee aan. Links, rechts, links, rechts!

© Draaimolen
© Draaimolen

Twee sounds

Eigenlijk is dit het enige logische slot van de dag. Het is er eentje die je naar je fysieke limiet pusht, die van hard, naar harder, naar hardst gaat. Dj’s gaan vandaag vanaf het begin plankgas met explosieve techno. Dat kan ook wat rauw op je dag vallen. Zoals bij Dasha Rush, een Russische wiens rauwe techno uitermate geschikt is voor gigantische loodsfeesten zoals Reaktor of Katharsis. Vandaag draait ze een straffe set onder de perzikkleurige lucht. Dat heeft ook wat bevreemdends: stelletjes die er nog even in moeten komen zoeken beschutting in de bosjes, of staan weifelend aan de rand. Vooraan zie je iets heel anders. Daar dansen ravers die eruit zien als vaste gasten van Spielraum, die dansen met hun hele lichaam en het gewend zijn om te schakelen van nul naar honderd.

Die harde, rauwe sound is dan ook behoorlijk geliefd in de queerscene. Die is vandaag goed vertegenwoordigd, in ieder geval op de line-up. Bijna alle dj’s komen uit die hoek. En dan vooral uit Berlijn, een vrijhaven voor intense queerfeesten. Tegelijk hoor je ook een andere sound die het goed doet in diezelfde scene, en dat is waar vandaag het avontuur zit. Al even hard en explosief, maar een stuk eclectischer en speelser, met een heleboel momenten waarin popmuziek schaamteloos mag shinen. Neem bijvoorbeeld Nazira, een Kazachse die in 2019 door Mixmag werd benoemd tot één van de doorbraak dj’s van het jaar. Ze richtte Zvuk op, een vrijhaven in het repressieve Khazachstan, waar queers met de nek worden aangekeken. En ze is een resident van het Berlijnse Room 4 Resistance, een activistisch queer-collectief. Als dj doet ze evenmin aan hokjes denken. Moeiteloos zigzagt ze tussen loeizware kicks, een percussieve technoplaat en drum ’n bass breaks, maar ze draait met evenveel plezier een techno-edit van Dua Lipa’s ‘Physical’. Lekker silly, en zelf zingt ze die plaat het allerhardst mee.

© Draaimolen

Trollen op 160 bpm

Of dan de set van CEM en JASSS, een gelegenheidsduo dat vaker draait. Onder anderen bij Herrensauna, dat queerfeest waarvan CEM mede-oprichter is. JASSS is dan weer de resident van Berghain’s Säule, de experimentelere, kleine zaal van de technotempel. Samen staan ze erom bekend dat ze behoorlijk uit de bocht kunnen vliegen, en dat is precies wat er gebeurt. Ze jassen hun platen in een superhoog tempo erdoorheen, supersnel doorgemixt, en nooit trager dan 150 bpm. Neem nou deze oerlompe hardtechnoplaat, deze epische, grime-y breakbeattrack, of deze kolderieke happy hardcore-tune. 'Pure waanzin!', gilt een jongen met wijd opengesperde ogen. En die rookmachines maar gassen, terwijl JASSS en CEM vanuit bass naar bubbling draaien, of er een opgefokte dubsteptrack doorheen smijten. Het is een hysterische set met platen die soms zo hilarisch "fout" zijn dat ze een beetje prank-y aanvoelen, en wanneer ze die Nokia-ringtone draaien weet je het zeker: ze zitten iedereen hier gewoon keihard te trollen!

Dat gevoel bekruipt weer bij LSDXOXO, een in Berlijn-woonachtige dj die dit jaar een dikke HIT scoorde met EP Dedicated 2 Disrespect. Vooral met ‘Sick Bitch’, een schaamteloze techno-track met vocals waardoor het schaamrood op je kaken komt te staan: ‘I’m a sick bitch, and I like freak seks / If you wanna test the limits of my gag reflex’. Sleezy en met sex appeal, precies hoe hij zijn keiharde platen draait, maar het beste van zijn set zit 'm in die schaamteloze voorliefde voor popmuziek. Je hoort het in die geweldige blends en edits: ‘Sick Bitch’ en ‘Satisfaction’, een kolderieke edit van Madonna’s ‘Time’, en soort 2step-versie van ‘Smells Like Teen Spirit’, die hij tussen zijn drammende ghetto-tech en ruwe technoplaten duwt. Eigenlijk zijn een boel van die platen ronduit silly, muzikale memes die de draak steken met het idee van “goede smaak”. Fuck that, lijkt-ie te zeggen. Waarom zou je je jezelf zo serieus nemen, als je je ook helemaal suf kunt dansen op pure popeuforie?

© Draaimolen