Gearmaand: Hoe maak je een track met nul ervaring? Gearmaand: Hoe maak je een track met nul ervaring?

Luister je nog voor je plezier naar muziek of alleen maar professioneel? Die vraag stellen mensen mij wel eens. Oftewel: als je eenmaal met professionele oren naar muziek luistert, kun je dan nog anders? Nou, nee, natuurlijk, als je eenmaal voor je werk naar muziek luistert, doe je dat altijd met dezelfde oren, wat natuurlijk niet weg neemt dat je er nog steeds plezier aan kunt beleven. Maar wat is dat eigenlijk, met professionele oren naar muziek luisteren? In zekere zin zijn mijn oren helemaal niet zo professioneel, want ik ben zelf geen muzikant, dus ik weet eigenlijk maar verdomd weinig van het maakproces. Ik weet heus wel wat de meest gebruikte synths en drumcomputers zijn, maar hoe ze werken? Voor 3voor12’s gearmaand gaan we daar maar eens verandering in proberen te brengen. Hoe ver kom ik met mijn beperkte muzikale ervaring in een studio die voelt als een snoepwinkel? 

In de gearmaand doken we al in de geschiedenis van technische snufjes, baanbrekende instrumenten en vondsten die de muziek verder stuwden. Ik ben thuis bij Max Bedeker, 3voor12 collega, dj en producer onder de naam Riptide. En - niet onbelangrijk - Max is de maker van de tune van De Machine, waarvoor wij altijd veel complimenten krijgen. In zijn studio is een aantal van die hoekstenen uit de popgeschiedenis terug te vinden. Het universum van Max kent zo zijn vaste ijkpunten. Hij zweert bij Muse, hij vindt Daft Punk de ultieme house-act, zou een moord doen voor een job als assistent in de Soulwax studio. En bij kennismaking met zijn eigen studio in Hilversum blijken de signature instrumenten van zijn helden ook bij hem present te zijn. Goed, wat gaan we doen? Er staat hier een hele stapel drumcomputers, basmachines, synths. Alles in connectie met Ableton Live, waar natuurlijk ook de wereld aan plugins in zit. Links op de grond ook nog gitaarpedalen. Meer dan genoeg materiaal dus.

Het idee is dat ik zelf aan de slag ga, maar het is natuurlijk een illusie dat ik al die apparaten direct doorgrond. Daarom beschouw ik Max als een levende YouTube tutorial. En de apparatuur die hier staat vormt het uitgangspunt. In eerste instantie voelt het misschien logisch om een lijstje te maken van dingen die ik mooi vind, en die als uitgangspunt te nemen. Schaamteloze rip-offs maken, prima startpunt van een creatieve carrière. The Stones zijn er ook groot mee geworden. Maar we draaien het om: ik ga kijken waar deze apparaten mij heen leiden. We gaan de klassieke basis van de house gebruiken: een Duitse kopie van de Roland 808 drumcomputer, de echte Roland 303 en 101, en de Roland Juno 106 voor de melodie. Of melodie: dat kaderen we meteen flink af: ik kan geen pianomelodietje spelen, dus we gaan werken met loopjes van een paar noten. 

Een beetje dance-track heeft natuurlijk een vast format, een blauwdruk die eigenlijk altijd werkt. Leg een willekeurige Bicep-track op de snijtafel, en je hoort hoe dat gaat: eerst een intro, waarin de basis al aanwezig is, maar nog terughoudend. Niet alles is er, en vooral: niet voluit. In de eerste minuut van de track wordt de textuur steeds rijker en bloeit de track als het ware op. Toch gaat het gas er al snel weer af, met een kleine break - kickdrum weg, waarna de track zijn volle kleurenpalet mag laten zien in een eerste drop. Dan, op ongeveer de helft, zit vaak de ‘lange break’. Wederom haal je de kick weg, creëer je ruimte in het geluid, om vervolgens langzaam maar zeker intensiteit op te bouwen richting een tweede drop, die het onmiskenbare hoogtepunt van de track is. Hier hoor je alle signature sounds van de track, plus een paar special features die je nog niet uit de hoge hoed getoverd had. Het Bicep-format, dat gaan we toepassen op mijn track, als ware het gekleurde blokken. De blokken zijn heilig, de invulling kan nog alle kanten op.