Karren maar, is zijn motto. Reinier Zonneveld, is zijn naam. Van dik hout zaagt hij planken, maar het is wel degelijk knap wat-ie doet in Ziggo Dome: tien uur lang LIVE spelen, in zijn eentje, op het grootste indoor feest dat technogigant Awakenings ooit heeft georganiseerd.

KARREN MAAR! Fiets deze week door Amsterdam, en overal komt het motto je tegemoet. KARREN MAAR! Daarboven het woeste gezicht van Reinier Zonneveld, met z’n scherp getrimde baardje en zijn wilde lokken. Twee jaar geleden was EDM-superster Martin Garrix nog de posterboy van ADE, het zegt veel over de status van Zonneveld dat het nu zijn markante kop is die op posters door de hele stad hangt.

Reinier Zonneveld, een man die op zijn tiende al pianoconcerten gaf. Rachmaninov, Satie, Bach, je kent het wel. Die op zijn zestiende al econometrie ging studeren, masters behaalde in real estate finance én corporate finance. Reinier Zonneveld dus, die uiteindelijk de techno aantrekkelijker vond, een wonderboy die besloot om het kleurrijke Versace-blousje tot zijn signatuur te verheffen (het leverde hem een doodsbedreiging op van Derrick May) en nu tien uur lang LIVE optreedt in de Ziggo Dome. Met alleen maar eigen tracks, ook dat nog. Een unicum, moet dat zijn, en een avond van superlatieven: het grootste indoor Awakenings-feest ooit, de langste liveset, van de grootste techno-artiest van Nederland.

Ja, er zijn genoeg fans van Reinier Zonneveld om de Ziggo mee te vullen. De vloer is al rond 18.00 vol, het eerste balkon is snel daarna goed gevuld. Het publiek is jong in de Ziggo Dome, veel jonger dan je deze week bijvoorbeeld in de Gashouder zult tegenkomen. Kids die hun allereerste Awake hier beleven, misschien zelfs wel hun eerste pil. Vriendengroepen die nog geen twintig zullen zijn, en glimlachend in een kringetje om een stapeltje tasjes heen staan te dansen. Gastjes die naast de chillruimte een lichtgevende zonnebril hebben gekocht en nu gelukzalig op een raketje staan te sabbelen.

Wat worden zij al vroeg overweldigd en weggeblazen door het megaspektakel van  Zonneveld. Met kicks zo stevig dat ze je kaken doen klapperen, een spectaculaire lichtshow en een doorzichtig scherm (!) dat over de volle breedte van de Ziggo Dome hangt. Zonneveld probeert de kids continu bij de les te houden: zelden klinkt vandaag langer dan 16 maten een vierkwartskick op volle sterkte, zelden blijft een melodietje langer dan twee minuten hangen, vaak zijn de breaks en buildups al even lang als de daadwerkelijke piekmomenten. Het is techno voor de Tiktok-generatie, techno voor mensen met concentratieproblemen: telkens weer geeft Zonneveld speldenprikjes om je te doen opveren.

Reinier Zonneveld @ Awakenings

Vrijdag van 14.00-00.00 in Ziggo Dome

Gezien: Reinier Zonneveld, Reinier Zonneveld, Reinier Zonneveld, Reinier Zonneveld

Het hoogtepunt: die spannende break die hij beetje bij beetje live uitbouwt

De sfeer: kids die hun techno-ontmaagding beleven en hun ogen uitkijken

De plaat: .....toch gewoon zijn illustere 'Pet van Ket', waar hij wel drie keer naar teast 

(tekst gaat verder na de foto)

Reinier Zonneveld

KARREN MAAR

© Jelmer de Haas

Het is echt impressive wat-ie tien uur lang staat te doen, hoor. Het is ook echt live: via Ableton start hij relatief kale backing tracks van zijn eigen tunes in, daaroverheen kan hij de melodieën mee laten lopen, maar hij kan ook losse elementen van andere tracks pakken (wel drie momenten plaagt hij met de vocalen van ‘Pet Van Ket’), en hij kan daar weer lustig overheen improviseren. En dat doet-ie ook, met synths, drumcomputers. Met zijn controllers kan hij ook alle sporen ook weer los mixen. Soms loopt het een beetje spaak allemaal - dan gaat de snareroll net scheef of komt de kick er net niet lekker in - maar ergens heeft dat ook wel zijn charme. Het hoort simpelweg bij tien uur lang improviseren. Het vetst is die ene langgerekte break al vroeg op de avond: hij begint met een pulserende ravey baslijn, en bouwt daar laagje voor laagje op voort. Eerst claps, dan trancesynths, dan totaal geflipte sounds en vervolgens een dikke leadpartij.

Dan valt ook op hoe veelzijdig zijn sound is: het ene moment leent hij de soulvolle discovocalen van Joe Goddard, het volgende gooit ie zijn remix van hardtrance-klassieker ‘The First Rebirth’ erin. Er zijn hele melodieuze momenten en momenten waar hij het kaal en hard houdt. Rond half 11 is de muziek werkelijk nietsontziend, met kicks die klinken alsof Thor zelf met zijn hamer op het dak van de Ziggo Dome staat in te beuken, met wel 150 slagen in een minuut. Het gebouw houdt het maar ternauwernood. En geloof het of niet, maar daar propt hij in een breakje plots eventjes een iconische gitaarsolo van David Gilmour (?!).

Al die breaks en buildups zijn zeer functioneel, het past natuurlijk ook bij bigroom techno (en dit is biggestroom techno) maar daardoor is het wel erg moeilijk om dóór te dansen. In de Ziggo Dome staat vrijwel niemand bezeten te swingen, niemand die niet meer lijkt te kunnen stoppen, die aan het eind van de avond de 50.000 stappen aantikt op z’n stappenteller. Geen moment duurt de collectieve extase langer dan een paar seconden. Telkens is het effe dansen, dan weer effe stilstaan. Effe de vuisten in de lucht… en dan weer omlaag. Hadden we hier allemaal meegedaan met De Dansmarathon die nú op SBS6 wordt uitgezonden, dan waren we nu allemaal af.

Karren maar, is zijn motto. Keer op keer brullen Reinier Zonneveld en Rocco Veenboer (langzamerhand de Jan Smeets van de technowereld) het weer: ‘KARREN MAAAAAARRRRRRR!’ Dat motto suggereert dat je tien uur lang met 180 over een Duitse snelweg doorraast. Maar het voelt alsof Reinier elk tankstation weer effe wil stoppen om een plaspauze in te lassen. Zijn we net weer lekker aan het karren, dan is-ie alweer aan een breakje toe. Het is echt mega-impressive wat hij doet in de Ziggo Dome, maar soms rijst de gedachte: speelde Reinier Zonneveld maar wat meer volgens zijn eigen motto. KARREN MAAR!!!

Meer ADE21 in ons dossier.