Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, op naar Into the Woods en gauw! Het maffe decor van het knotsgekke festival pronkt in een heerlijke indian-summergloed en de eerste glitters worden op de pont al met veel liefde en zorg uitgedeeld.

Normaal gesproken staat de kleurrijke verzameling decorstukken in de Amersfoortse bossen, maar nu zijn ze overgevlogen naar het industriële terrein van de NDSM-werf. En met die bonte aankleding is Into The Woods meteen weer een heerlijk stereotype van zichzelf: neonroze bordjes met ‘Tongen Voor Toegang’, een kast vol plantenpotten genaamd ‘Potkast: live!’ en een milfbar waar je naast een biertje ook een gratis aai over je bol scoort, of een condoom. In elk donker hoekje of fel verlicht nisje zit wel een grapje verstopt.

Tierelantijntjes
En als je over dit terrein fladdert, terwijl je links en rechts wordt beglitterd door meisjes met lolly’s, bedenk je je opeens: ‘Oh ja! Er is ook nog muziek.’ Ja, ja, je zou het bijna vergeten tussen alle tierelantijntjes. Op naar een stage dus. Maar welke? De keuze is reuze, want er zijn er maar liefst een stuk of zeven. En dan tel ik alle verstopte mini-stages nog niet eens mee. 

Het oog valt al snel op de fraai aangeklede Vakwerk-stage, waar je je ogen uitkijkt over de eindeloze fleurige lampenkapjes, plantenhangers, koffietafels, NRC-next edities, brocante stoeltjes en de rest van oma's meubilair dat ondersteboven aan het plafond hangt. Tussen deze ouderwetse IKEA-collectie staat de Britse Moxie hyper-geconcentreerd te draaien. Elke woensdagmiddag host ze bij NTS een radioshow, waar ze met collega’s nerdt over muziek. Bijvoorbeeld met Jeff Mills, om maar iemand te noemen. De Berghain tikte ze wel eens aan en vandaag staat ze tussen het Alice In Wonderland decor achter de knoppen, waar ze catchy house aan elkaar rijgt, met een opzwepende breakbeatmix van Cardi B en een extra duit in het zakje doet met een fonkelende deephouse track, vol glinsterende melodietjes en snerpende hi-hats.

Into The Woods, de Vrijdag

Vrijdag van 14.00-23.00 op de NDSM-werf

Gezien: Moxie, Caleesi, Weval II, Meetsysteem, Madmotormiquel, Mor Elian, Anetha, Roman Flügel, Surgeon, Young Marco

Het hoogtepunt: Als de schemering komt en het in de Vakwerk-tent bloedheet wordt met Mixie die een mix van Cardi Bs 'Money' erin fietst

De sfeer: Uitgelaten sprookjesbos waar gelukzalige glimlachjes rondzweven tussen stages, bubbelbaden en lichtinstallaties.

De plaat: Super Flu met 'Go'

Zwaar overprikkeld

In de bloedhete en bomvolle tent glijden de condensdruppels inmiddels van het tentdoek en zijn de eerste ontblote bovenlijven gespot. Net buiten de tent komt een gigantische vuurspuwende robotvogel tot leven en een jongen staat er zo verdwaasd naar te kijken dat zijn raketje bijna uit zijn mond valt. Nog even doorfladderen en je komt langs de immense Kathedraal, waar Weval II met hun ingetogen elektropop het publiek op de proef stelt. Dan maar meedoen met een spontane tai-chi sessie waar een groepje kauwgomkauwers onder begeleiding van een lang bebaarde man in rood regenpak de chakra's laat vloeien. 

Een jongen sprint dwars door het spirituele gebeuren heen. ‘Effe rennen hoor!’ gilt-ie over zijn schouder en hij verdwijnt in de nacht. Nacht? Huh, ja opeens is het donker geworden. De tijd vliegt voorbij in de wereld van Into The Woods. Als je nog niet zwaar overprikkeld was, dan word je dat nu. De Britse veteraan Surgeon is inmiddels begonnen aan zwetende loeiende-sirene-techno, overladen met kietelende percussie. Even verderop, bij de stage van Radio Koperen Hond (ja nóg een stage), klinken carnavalshits die gemixt worden met snelle house. Een stelletje met een paraplu vol kerstlampjes rolt voorbij bovenop een hobbelpaard en als je een verstopte trap oploopt is daar opeens een area vol hangmatten. ‘Wow er is gewoon nóg een level?!’ Twee vrienden knallen bijna uit elkaar van verbazing. 

(Tekst loopt verder onder de afbeelding)

© Jelmer de Haas

Kriebelende tapijthouse

Op dat andere level doen paarse, roze en rode lichten de door de lucht maaiende handjes oplichten in het ronde Werftheater. De Duitse Madmotormiquel schittert onder een reusachtige discobal. Hij loopt al een tijdje mee in de dancewereld en dompelt zich graag onder in elk mogelijk genre wat-ie kan vinden. Vandaag draait-ie trage, trippy deephouse met Oosterse invloeden. Met de oogjes dicht lekker zwieren op galmende vocals en kriebelende tapijthouse. De zinderende melodie van Super Flu wordt met luid gejoel ontvangen en de dampende tent raakt steeds voller.

Want dat tapijthouse daar lusten we wel pap van. Slowmotion house voor mensen met één dreadlock en in drollenvangers (waar ze stiekem een juten zakje met truffels in hebben verborgen). Het is de sound van het Duitse Fusion Festival, maar ook van Wildeburg en Into The Woods. Eerder vandaag legde landgenoot Caleesi haar publiek ook al in de watten met  deze zwevende deephouse, waarbij je al je ledematen wil gebruiken. Dit is dan ook één van de weinige plekken vandaag waar mensen elkaar de ruimte geven om te dansen.  

Gillende keukenmeiden
Het andere uiterste gebeurt in de stage tegenover het Werftheater. De Franse Anetha draait in de Hangar gillende keukenmeiden techno op standje 160bpm. ‘Ik voel me net een gabber uit de jaren negentig!’ roept iemand. En gabberen zoals ze deden in de nineties, kan ook nog even bij Mor Elian, die een hele leuke acid-set draait in de Barn. ‘R, A, V, E,’ commandeert een mechanische stem en het publiek luistert braaf. ‘Hier ben ik al de hele dag naar op zoek!’ schreeuwt een feestganger gelukzalig in mijn oor. Zo is Into The Woods: je kunt de hele dag heen en weer fladderen van gekkigheid naar gekkigheid, en richting het eind van de dag het allerleukste hoekje ontdekken.

Meer ADE21 in ons dossier.

© Jelmer de Haas