Tien dagen voordat de Amerikaanse stembussen sluiten, organiseerde popster Billie Eilish een gigantisch streamingconcert. Het was een visueel spektakel vol nachtmerrielandschappen, politieke boodschappen en een hoopvol randje.

We krijgen een reclame voor de Fender® Billie Eilish Signature Ukulele (300 dollar) voor de kiezen. Reclames voor Gucci en Apple Beats. We krijgen korte quizvragen: hoe oud was Billie Eilish toen ze voor het eerst haar haar verfde? Wat is haar schoenmaat? Haar sterrenbeeld? De naam van de kat van haar moeder? We krijgen een backstage rondleiding van Billie en een voorstelrondje van haar crew. En we zien de krachtige anti-bodyshaming-video Not My Responsibility. ‘Als ik comfortabele kleren draag, ben ik geen vrouw. Als ik me uitkleed, ben ik een slet. Hoewel je nog nooit mijn lichaam hebt gezien, heb je er toch een oordeel over’, fluistert de 18-jarige giga-popster Billie Eilish terwijl ze zichzelf uitkleedt en in zwart water wegzakt.

Maar de belangrijkste boodschap in de uurdurende preshow voor het Billie Eilish-livestream-concert vanuit Los Angeles: ga stemmen! Lizzo roept 18-jarigen op via een videoboodschap, Alicia Keys, Steve Carrell én ook Billie’s broer en bandlid Finneas: ga stemmen. Amerika staat onder hoogspanning, Election Day is slechts anderhalve week weg en zoals Billie het zelf even later zegt: ‘Trump is the wooooorst.’

We zijn dan halverwege de show, de ASMR-g-funk van ‘all the good girls go to hell’ klinkt en Eilish staat tussen beelden van de Black Lives Matter-protesten, tussen angstaanjagende bosbranden en tropische stormen. De wereld staat in de fik, wil ze maar zeggen. ‘STEEEEEM! Ga alsjeblieft stemmen! We zitten nog slechts tien dagen voor de verkiezingen. Jonge mensen zijn de toekomst. De wereld is aan het sterven. Mensen sterven. Jullie kunnen het verschil maken.’

Setlist

1. bury a friend
2. you should see me in a crown
3. my strange addiction
4. ocean eyes
5.  xanny
6. i love you
7. ilomilo
8. No Time To Die
9. when the party’s over
10. all the good girls go to hell
11. everything i wanted
12. my future
13. bad guy

(tekst gaat verder na de foto)

De show, waarvoor online tickets 30 dollar kostten, klinkt goed en ziet er vooral fenomenaal uit. Het is totaal onduidelijk waar de LED-schermen beginnen of ophouden. Nee, het voelt eerder als één grote videoclip waarbij Eilish van het ene nachtmerrielandschap in het andere duikt. In opener ‘bury a friend’ groeit een monsterlijke schaduw achter Billie, in ‘you should see me in a crown’ wordt ze achtervolgd door gigantische spinnen en in de schattige liefdesballade ‘i love you’ vliegen Finneas en Billie op een krukje door een sterrenlandschap. De angst om verzwolgen te worden door haaien en monsters die onder het bed vandaan kruipen, de angst dat ze er zelf maar een einde aan maakt door de Golden Gate Bridge af te springen: het zijn beelden die regelmatig opduiken in haar teenage angst horrorliedjes, maar ze krijgen een andere lading, tien dagen voordat de stembussen in Amerika sluiten en haar toekomst voor de volgende vier jaar wordt beslist.

Maar we moeten niet te pessimistisch worden: op haar nieuwste liedje ‘my future’ breekt opeens de zon door. Letterlijk, in het regenachtige animebos tussen de schattige beestjes. En ook muzikaal: ‘my future’ is een optimistisch jazzpopdeuntje met Rhodes, funky gitaarslag en soulvolle uyi, eigenlijk heel a-typisch voor Eilish. ‘Cause I’m in love with my future’, zingt ze. ‘Can’t wait to meet her.’ Je hoort nog net de vogeltjes niet fluiten, maar zo slecht ziet de toekomst er toch ook weer niet uit.

(tekst gaat verder na de foto)

Het is niet het eerste livestreamconcert van zo’n omvang: in juni organiseerde de Koreaanse boyband BTS Bang Bang Con: The Live, een 100 minuten durende interactieve show waarbij de bandleden op twee podia en in nog eens vijf ruimtes optrad, en de fans zelfs konden switchen tussen zes verschillende camerastandpunten. Tickets kostten tussen de 24 en 32 dollar, dik 750.000 mensen kochten een kaartje. Het leverde BTS minstens 18 miljoen dollar op, rekende Korea JoongAng Daily uit.

Zo’n megaspektakel wil Eilish ook weer niet leveren. ‘Iedereen thuis: klap mee!’, roept ze af en toe semi-plagend, semi-ongemakkelijk. ‘Het enige voordeel van geen publiek: jullie vallen in ieder geval niet allemaal flauw in de moshpit, zoals anders’, giechelt ze even later. Haar crewleden juichen zachtjes mee tussen de nummers door. Behoorlijk awkward, oordeelt Finneas.

Ondanks het oogverbluffende visuele spektakel (ho, daar scheurt opeens een digitale sportauto rondjes om Eilish heen), voelt het inderdaad niet alsof je naar een échte liveregistratie kijkt. De gillende mensenmassa’s missen, de flauwvallende tieners die voor het eerst zoiets meemaken en de mensen die even verderop aan de bar staan te zuipen. ‘Ik mis jullie zo!’, roept Eilish even voor afsluiter ‘bad guy’. ‘Ik kan jullie niet eens vertellen hoeveel ik jullie mis! Tijdens de quarantaine realiseerde ik me: het podium is de enige plek waar ik mezelf voel, waar ik thuishoor. Ik hoop dat we elkaar ooit weer zien. Hopelijk gebeurt dat, als we de oranje man eruit weten te stemmen.’ Laten we het hopen.