Linde Schöne gaat dwars door haar tranen heen Linde Schöne gaat dwars door haar tranen heen

Geef mij op z’n minst wat nieuwe leugens 
Zodat ik weer echt kan doen alsof
Breek mij op z’n minst met nieuwe deuken 
Dan denk ik dat de rest vanzelf wel komt. 
Want ik kom altijd terug bij jou. 

Een dag nadat Linde Schöne deze zinnen schreef, is haar relatie voorbij. Definitief. Nu zijn ze te horen in ‘Nieuwe Leugens’, waarmee ze haar debuutalbum Nog Heel Even opent. ‘Dat is wel savage om te doen,’ zegt ze. ‘Een liedje schrijven, het naar hem opsturen en het een dag later uitmaken. Maar ja, karma.’ Het is niet het enige sleutelmoment uit haar recente leven dat op het album is beland. Nog Heel Even volgt een turbulente tijd die begint bij een verstoorde relatie in Amsterdam, voert langs depressie en de overtuiging dat ze wil stoppen met muziek en eindigt bij teruggevonden onafhankelijkheid aan de Waal. Linde: ‘Het hele album is in real time gemaakt. Ik heb alle nummers binnen een kwartier geschreven. Ze voelen voor mij allemaal als het einde van een tienerfilm waarin alles samenkomt.’   

Linde Schöne zet de buitendeur van haar Nijmeegse appartement op een kier en steekt een sigaret op. Ze was echt gestopt, maar ja, 2020 hè. ‘Ik dacht tijdens de quarantaine: ik ga of vet veel vreten, of vet veel zuipen of vet veel roken. Dat werd roken. Ik heb te hard voor deze body gewerkt, bro. Ik heb ook het hele jaar geen drugs gedaan, daar ben ik trots op. Maar roken… Ik heb mijn zelfdestructieve kant de hele tijd als vijand gezien. Nu denk ik, nee man. Het is ook waar mijn humor vandaan komt. Het sarcastische. Het avontuur. Het hoort er gewoon bij. Ik kan die kant niet onderdrukken. Anders word je zo’n supergereformeerd opgevoed kind dat op latere leeftijd helemaal losgaat. Dat moet je jezelf niet aan willen doen.’ Maar om die kant nou constant op te zoeken? Nee, dat ook niet. Ze gaat op de knusse bank zitten en slaat een deken om zich heen. ‘Ik houd wel van thuis zijn. Want als ik ga, ga ik hard. Dus ga ik meestal niet. De prijs die ik betaal is te hoog. Ik weet nu hoe belangrijk het is om vier keer in de week te sporten, gezond te eten en mijn huis opgeruimd te houden.’ Haar nieuwe producer Vijay Kanhai had het haar ook al gezegd: je hoeft geen Amy Winehouse te zijn om goede muziek te maken. Daar was ze het niet per se mee eens. Linde: ‘Op drie nummers na heb ik alles zelfdestructief geschreven. Al moet je voor het afmaken helder in je hoofd zijn. Ik ben niet snel tevreden, daarom heb ik jaren over deze plaat gedaan.’  

Als eerste schreef Linde Schöne ‘Komt Wel Goed’, in de zomer van 2018, bij haar ouders. ‘Ik was net door mijn manager gedumpt en mijn relatie was heftig, maar ik wilde ervoor blijven gaan. Ik was toen depressief. Ik woonde met mijn ex samen op een kamer en moest die shit af en toe ontvluchten. Dan zat ik soms een week bij mijn ouders.’ Die ex is de producer Boeboe met wie ze de EP Linde van Nimma maakte en met wie ze ook in 2017 op Lowlands stond. Op haar nieuwe plaat is hij ook aanwezig, maar dan als veelbesproken onderwerp.

Linde: ‘Het onderliggende thema van het album is onafhankelijkheid. Je ziet geleidelijk, tussen de regels door, mijn zelfbeeld veranderen. Dat is de lijn. Maar ‘Nieuwe Leugens’ is het toppunt van afhankelijkheid. Het is er alles aan doen om afhankelijk te zijn. Om met zo weinig genoegen te nemen. Pas een half jaar na afloop, zag ik pas hoe fucked up dingen waren. Het is lastig om erover te praten, omdat het heftige shit is en hij zijn kant van het verhaal niet kan vertellen. Maar toen het uit ging was ik bang om een paar schoenen te kopen. Mijn eigenwaarde was al niet zo hoog toen wij wat kregen. En hij was zo goed in alles. Zo amazing. Hij heeft me veel geleerd over stijl en smaak. Maar dat ging ten koste van mijzelf. Ik voelde overal zijn mening over. Ik kon niet meer voor mijzelf denken. Naar Linde van Nimma kon ik echt niet meer luisteren. Omdat ik zo aan mijzelf twijfelde. Het voelde niet als mijn ep. We zijn uiteindelijk gestopt met samen muziek maken. Dat ging in stapjes. We waren samen ook één act. Maar ik wilde verder. Ook als mens.’ 

Het was niet de enige donkere energie in haar leven. Linde zegt: ’Ik was alleen maar aan het praten over andere artiesten. Mijzelf met ze aan het vergelijken. Ik voelde de drang om uniek te zijn. Daarom flipte ik toen ik het gevoel kreeg dat anderen me nadeden. Daarnaast ging alles heel snel. Je bent eerst nieuw en geweldig, daarna is er een nieuw iemand die geweldig is. Dit alles en de relatie zorgde ervoor dat ik depressief was. Ik had elke dag paniekaanvallen en kon niet meer met de trein reizen. Mijn eureka-moment was om te stoppen met deze muziek. Ik wilde een Ronan Keating-tributeband beginnen. Gewoon muziek maken voor de lol. Niet dat uniek willen zijn en beter dan die en die. Ik heb ook tegen mensen om me heen verteld dat ik ging stoppen. Twee dagen na dat besluit won ik dit huis. Een sociale huurwoning waar 750 mensen aan mee deden. Opeens stond ik op één. Dus kon ik uit Amsterdam terug verhuizen naar Nijmegen. In no time kwam de muziek weer. Het maakte niet meer uit waarvoor ik het deed.’

Linde Schöne begint voor andere artiesten te schrijven. Ook voor Maan, wat een bewuste keuze is. ‘Ik wilde af van mijn beeld dat er maar plaats was voor één chick. Werken met Maan was echt vet. Ze heeft veel meer input dan ik dacht. Ze heeft echt een visie.’ Een favoriete match is met Glennis Grace. Linde: ‘Ik zat op deze afstand van haar toen ze a capella mijn lyrics zong. In dit wereldje raak je wel gewend aan de meeste shit, maar soms denk je: wow. Die tune ging ook nog over mijn leven. Ik was half aan het janken.’ Maar de eerste artiest waar ze voor schreef was Trijntje Oosterhuis. Linde: ‘Ik hoorde dat ze met een Nederlandstalig album bezig was en probeerde contact te krijgen. Eerst lukte dat niet, maar ze was ook bij DWDD toen ik er optrad en daarna hebben we geconnect. Ze was down om samen te werken. We hebben een opzetje gemaakt, nog samen met mijn ex, maar toen werd ik depressief. Ik had veel vrienden in Amsterdam, maar toen had ik er opeens geen meer. Niemand belde. Niemand checkte hoe het met me ging. Behalve Trijntje fucking Oosterhuis. Ze belde me elke week. Zelfs toen ik had verteld dat ik was gestopt met muziek. Het waren gesprekken van soms wel een uur. Uiteindelijk heb ik aan vier nummers op haar album meegeschreven. Ze heeft me geholpen om de liefde voor muziek terug te vinden. En me laten realiseren dat er ook heel toffe mensen in de muziekindustrie rondlopen die wel het beste met je voorhebben. Trijntje zit zo lang in het vak en is nog steeds real. Ze heeft aan zoveel dingen schijt. Veel mensen weten dat niet van haar.’ 

Op de dag dat ze in haar appartement in Nijmegen trekt, danst ze in de woonkamer. Ze deed het ook al na de psychose die ze op haar twintigste had. Linde: ‘Er stonden nog bijna geen meubels in de kamer. Ik voelde vrijheid. Als je geen vrijheid hebt, hoe kan je dan artiest zijn? Ik had weer een plek waar ik naar toe kon in mijn hoofd.’ Linde stopt niet alleen met roken, ze begint ook actief te sporten. Linde: ’Dat was onderdeel van een geheel. Ik concludeerde dat ik een hekel had aan mezelf. Ik ben een Jordan Peterson-fan geworden, die het heeft over jezelf verbeteren. Zelfacceptatie is nice, maar het is nog beter om te kijken naar wie je wilt worden. Gewoon de beste versie van jezelf. Ik merkte dat het haten op andere vrouwen voortkwam uit jaloezie. Dan zei ik: ja, als ik dun was, had ik makkelijk hoger kunnen komen. Nou, ik kan ook gewoon afvallen. Dus toen het uitging, begon ik voor mezelf te koken. Gewoon gezond leven, man. Het deed zoveel voor mijn hoofd.’ Tegelijkertijd geeft ze ook toe dat het afvaltraject een professionele keus was. Linde: ‘Het uiterlijk is, zeker als vrouwelijke artiest, een rol van deze baan. Als je er niet aan voldoet, is dat het enige waar de comments over gaan. Tenzij je er een ding van maakt: body positivity. Dus of je gaat de Lizzo-kant op, of de Adele-kant toen ze nog voller was. Adele schakelde haar seksualiteit volledig uit. Ze was 20 en zag er qua kleding 40 uit. Ik wil niet dat het dapper is dat ik een sexy nummer maak. Dat het een feministisch ding is als ik me kleed zoals ik wil. Het is als mensen die ‘goedzo’ zeggen als gay stelletjes hand in hand over straat lopen. Fuck off. Als het chill was geweest, had je je muil erover gehouden.’ Maar vindt ze niet dat ze een knieval maakt voor die negatieve commenters? Linde: ’Pick your battles, toch? Je kunt niet alles bestrijden. Ik ben minder idealistisch geworden. Soms zie ik de wereld gewoon zoals hij is. Als ik wat minder ijs moet eten en wat meer moet sporten waardoor meer mensen mijn muziek luisteren? Prima.’

Op Nog Heel Even zijn geen concessies gedaan. Linde Schöne begon geharnast aan de samenwerking met producer Vijay Kanhai, ook al kende ze hem al langer, maar hij won haar vertrouwen. Linde: ‘Vijay luistert puur naar mij. Wat heeft een nummer nodig? Hij voegt 100 dingen toe en haalt er 95 weg. Maar dan eindig je wel met een luchtalarm of een airhorn die werkt. Dat is cool.’ De producer heeft uiteindelijk alle kanten van het temperament van de Nijmeegse kunnen zien. In de diepste emotionele dalen zat hij tegenover haar. ‘Nieuwe Leugens’ en ‘Zie Je Niet’ heeft ze uiteindelijk huilend opgenomen. Linde: ‘Ik vertelde: mijn ex is met een andere chick waarvan hij zei dat het z’n platonische mattie was. Ik wil een boze tune maken. Een distrack. Het was superkut. Na zes uur superkutmuziek ging ik wijn halen. Okee, de sessie is over, zei hij. Ik: dát zei ik niet. Na twee druppels begon ik te huilen. Na een kwartier stond ‘Zie Je Niet’ erop. Ik wist niet of het goed was, het moest er gewoon uit. Dit hele album is een half uur aan puur gevoel. Er zit geen corruptie in. Het is wat het is. Dit is mijn kunstwerk.’ 

Tot slot vertelt ze: ‘Ik heb mezelf vervloekt. Ik heb gezegd dat ik pas een nieuwe liefde zou vinden als het album af is. Dat is nu. Het voelt dat ik pas echt met m’n leven verder kan als het album uit is. Ik hoop het tenminste. Misschien moet ik toch in therapie. Ik zie het wel. Ik ben op een goede plek en kan mezelf weer goed aankijken. Daarom ben ik zo blij dat ‘Onschuld’ op deze plaat staat.'

Ik vond onschuld in mijn tranen
Ik vond glorie in mijn stad
Toen ik danste door de kamer
En niemand mij meer zag
Ik vond alles wat ik eerst was
Waar ik haar achterliet
Ik nam wat stukjes met me mee
Gooide de rest in de rivier