Kijk! Daar! Als je heel goed oplet, zie je dat over de linkerwang van Beyoncé twee dikke tranen biggelen. Black Is King is zo’n zestig minuten bezig wanneer de wereldster even wordt overmand door emotie. Ze zit middenin een furieuze zandstorm, heeft een baby beschermend in haar ene arm gevouwen en een wiegje in de andere hand. En ze weet dat ze het arme kindje dadelijk ook nog op het woeste water moet achterlaten. Op de achtergrond klinkt de wonderschone ballad ‘OTHERSIDE’. Dan begint ze te huilen.
‘Die emoties zijn echt’, vertelt Emmanuel Adjei (31) aan de telefoon. De Nederlands-Ghanese regisseur kan het weten, hij was erbij en regisseerde de scene. ‘Dat was voor mij het allermooiste cadeau: ik heb haar aan het huilen kunnen maken op de set, omdat ze zo ontroerd raakte van het moment. Dat zijn de enige tranen in de film. Voordat we begonnen met draaien had ik haar al gevraagd: “May I direct you?” “Ja, dat zou ik heel fijn vinden”, reageerde ze. Dat is heel bijzonder, sommige artiesten willen überhaupt niet geregisseerd worden, die reageren meestal in het moment en jij moet het shot maken.’
Toen Adjei in augustus vorig jaar een mailtje kreeg vanuit het team van Beyoncé, was hij niet direct van zijn sokken geblazen. Als regisseur had hij net twee videoclips gemaakt voor een andere wereldster, Madonna, en hij gooide al een paar jaar wereldwijd hoge ogen met een stel geweldige samenwerkingen met Sevdaliza. ‘Ik snapte wel dat mijn werk in lijn staat met wat Beyoncé wil uitdragen, dat het een bepaald soort gewicht heeft dat zij ook zoekt in haar werk. En die mail was nogal kortaf. “Wat zijn je beschikbare dagen?” Punt. Ik wist ook nog niet waarvoor ze mij precies contacteerden.’