Wat weet je nog van je eerste keer Lowlands?
‘Ik was 17, ik was er om met de hiphopband Relax te spelen. Ik zat daar net twee maandjes bij. Ze belden me op: “Er is een andere band uitgevallen, we spelen op Lowlands!” Ik stapte het terrein op en dacht: “Holy shit!” Het had ontzettend geregend, alles was een grote modderbende. Dus mensen waren in dolle pret met opblaasbeesten heel hard door de modder heen aan het glijden. Dat kwam hard binnen, ik had nog nooit zoiets gezien. Ik was een keer op Pinkpop geweest, maar dat was een héél ander soort festival dan dit. Sindsdien ben ik bijna elk jaar naar Lowlands gegaan, het is het enige festival waar ik elk jaar als bezoeker kom.’
‘Het was bovendien het eerste grote festival waar ik ooit heb gespeeld. Als je zo’n podium op stapt en zo ver je kunt kijken mensen uit hun dak ziet gaan, dat was zo indrukwekkend. Ik zat pas twee maanden bij die band, daarvoor had ik alleen in lokale jazzkroegjes gespeeld. Dat level aan adrenaline, dat soort belevingen is op een hand te tellen met extreme sport zoals surfen en bungeejumpen.’
Wat was je mooiste Lowlands-moment?
‘Dat zijn er wel een paar. Zeer recent: toen Portishead speelde ben ik er met mijn zus naartoe gegaan. Zij kende de muziek nog niet zo goed, ik had ze nog nooit live gezien. Vanaf het eerste nummer hebben we hand in hand staan huilen hóé vet dat was. Ja, en beide keren in de Alpha spelen, met C-Mon en Kypski optreden toen ik een halfuur voor showtijd wakker werd in een kofferbak met een spandex legging aan – hoe kwam ik daar terecht?! – en nog net op tijd het podium op kon rennen om de show mee te pakken… De keer dat Boemklatsch de Bravo afsloot was ook mooi, toen ik met een paar mensen voor de grap een sitdown deed. Voor we het doorhadden zaten we met 10.000 man op de grond in de Bravo gek te gaan.
‘En mijn vriendin en ik zijn officieel samengekomen op Lowlands, daar vieren we nog ieder jaar onze anniversary. We hebben dat jaar heel het festival samen af gerend en daar ieder jaar bij stilgestaan. Dit jaar hebben we een leuk huisje kunnen boeken, om onze eigen mini-Lowlands te organiseren met z’n tweetjes.’
En je kutste Lowlands-moment?
‘Dat was ook met mijn vriendin, op een van die Lowlands-edities waar ik een ontzettende eikel was. Ik had alles voor mezelf ingevuld en haar een beetje alleen gelaten. Heel stom, ik was veel te hard aan het opgaan in de magie van Lowlands, veel te hip aan het doen met iedereen. Daarin was ik vooral pijnlijk en gemeen naar mijn lief toe. Op dat moment had ik het zelf niet door, achteraf wel. Ik heb me er zo lullig over gevoeld.’