‘Ja, 2005 heeft wel effect gehad,’ zegt Mojo-boeker Rob Trommelen. ‘Dat jaar heeft bewezen dat Pinkpop een goede poster nodig heeft.’ Trommelen is sinds 2004 de hoofdboeker van Pinkpop, maar kon in 2005 pas zijn stempel drukken. Alleen was er weinig inkt beschikbaar. Lastig, want het tegenvallende 2004, waar 36.000 bezoekers op af kwamen, moest worden goedgemaakt. Alleen viel Pinksteren in 2005 eigenlijk net iets te vroeg. En half mei zijn weinig headliners op tour. Op het povere programma kwamen 20.000 bezoekers op af, het laagste aantal sinds rampjaar 1985.
Na 2005 werden twee beslissingen genomen. Een ervan zal in het volgende hoofdstuk worden besproken (spoiler: Pinkpop hoeft niet meer verplicht op Pinksteren) en de andere hier: de geldkraan moest verder open. Trommelen: ‘Ik heb toen aangegeven dat er stadionacts moesten komen, mocht Pinkpop nog mee willen doen met de Champions League.’ Ook Jan Smeets wil in deze voetbalcompetitie meedoen, maar daarvoor moest hij wel een gouden principe overboord gooien. Smeets: ‘Ik heb ten doel gesteld om een mooi programma te krijgen voor minder dan een miljoen. Ik heb lang mijn poot stijf gehouden, maar uiteindelijk is dat slecht bevallen. Het was in 2005 een waardeloos programma, net als in 1985. Ik heb toen toegegeven. Tegen mijn principe in. Maar principes, daar koop je niets voor, want uiteindelijk doe je niet meer mee. Het budget ging van 1 naar 2 miljoen.’
Trommelen: ‘Een jaar later heb ik Red Hot Chili Peppers geboekt. Toen was het weer helemaal goed.’ Het bedrag van zes ton zong rond om Anthony Keidis en zijn rode pepers naar Landgraaf te krijgen. Het aantal bezoekers steeg van 20.000 naar 63.000: uitverkocht. Trommelen: ‘Als je meer kaartjes verkoopt, kan je dergelijke acts betalen. We zijn niet structureel in ticketprijs gestegen. Het leverde vooral veel goeds op, zoals het sterke 2008 met Metallica, Foo Fighters en Rage Against The Machine als headliners.’ Op de bill van 2009 stond ook een opvallende naam. Oud-directeur Mojo Leon Ramakers: ‘Binnen Mojo is elke week een festivalvergadering. Ondertussen schuiven daar 15 programmeurs aan. Ik zei een keer: wat vinden jullie van Springsteen op Pinkpop. Het was een paar seconden stil. Daarna was het: ja, natuurlijk. Het is me dat jaar gelukt om hem binnen te halen. Springsteen deed geen festivals, maar ik zei: ik garandeer dat hij met een glimlach het podium zal verlaten. Het werkte. Dat soort contacten zijn fijn. Maar tegelijkertijd heb je er alleen wat aan als een act op tournee is. Ze komen niet speciaal voor jou naar Landgraaf.’ Met dergelijke boekingen schrijft de Mojo-man Pinkpop-geschiedenis. Ramakers: ‘Maar ja, geschiedenis. In die termen denk ik niet. Het maakt me persoonlijk niets uit of we het festival uitverkopen met Foo Fighters of Paul McCartney.’