"Thank you human beings, you look like a fine species!" Wat krijgen we nu, buitenaardse bezoekers? Jazeker. Henge heten ze (zonder Stone), en ze voelen zich welkom op aarde. "Zijn jullie een beetje zuinig op je mooie planeet?" Wacht even hoor, wat hebben we hier precies op het podium staan? Er staan aliens links en rechts achter synths, er zit een moerasmonster achter het drumstel, er staat een robotridder die alleen maar danst. En dan is er die frontman van miljarden jaren oud...
>>> lees verder
De tweede dag van Down The Rabbit Hole 2019 beleefde een ijzersterk slot, eigenlijk een aaneenschakeling van hoogtepunten en nog hogere punten. Megasick, riep iemand niet ten onrechte. En het was inderdaad niet te doen om uit die uitschieters, van headliners tot surprises, een top 5 te destilleren.
©
Matthijs Mekking
©
Bibian Bingen
Je zal maar vanaf die waanzinnige Thom Yorke door kunnen lopen naar Underworld. Dat kan dus vanavond. Underworld, de kolos van de 90s alternatieve festivals, is dit jaar actiever dan ooit. Onder de naam Drift is het duo een soort vrije oefening gestart, waarbij elke week nieuwe muziek verschijnt. Dat kan alle kanten op gaan, van synthpop tot jazz tot… een keiharde technocollab met Ø [Phase]
>>> lees verder
Oh Vampire Weekend, wat geef je een prachtig vrolijke show. Ezra Koenig komt al met een joviaal vingertje wijzend het podium op. En hij en zijn band sprankelen van begin (het voorthuppelende ‘Bambina’ en oudje ‘White Sky’) tot eind (fraaie cover van Dylans ‘Jokerman’ met onverwachte afslag richting krautrock).
>>> lees verder
Slowthai wil dat we een gat in de aarde stampen om een vijfde dimensie te creëren. Doen we. Hij wil dat we een grootse ‘circle of friends’ maken. Check. Hij wil ons godverdomme zelfs laten jodelen. En wij, wij jodelen onze strot helemaal schor. Omdat hij fucking geweldig is, maar vooral ook om die ongelooflijke duivelse grijns op zijn gezicht te kunnen toveren.
>>> lees verder
©
Bibian Bingen
Toen Thom Yorke vorig jaar als solo-artiest in Carré stond, zagen we een man aan het werk, geconcentrerd op het maakproces dat onder zijn handen plaatsvindt. Dat proces leidde tot Anima, het album dat net voor Down The Rabbit Hole uitkwam en gezien wordt als de kroon op zijn solowerk. En wat blijkt: op het podium blijkt ook alles op zijn plek te vallen.
>>> lees verder