De regenboog van de genreloze Rex Orange County De regenboog van de genreloze Rex Orange County

De stroomversnelling is inmiddels op gang en vertoont nog geen spoor van vertraging. Maar waar begon-ie eigenlijk? Een jaar of twee geleden moet dat zijn geweest. Dan ontvangt Alex O'Connor een mailtje van iemand die zich voordoet als Tyler, The Creator. O'Connor is net van het slaperige voorstadje Haslemere naar Londen verhuisd. Hij gaat er naar BRIT School, de prestigieuze muziekacademie waarvan ook Adele en Amy Winehouse afstudeerden. 'Het was net nadat Tyler Cherry Bomb had uitgebracht. Ik had m'n Odd Future-fase eigenlijk al gehad, maar dat album herinnerde me eraan. Ik geloofde eerst niet eens dat hij het was.'

De mail is ook zo vreemd geschreven, met alleen maar kleine letters, helemaal zonder leestekens. Tyler schrijft dat hij fan is van Bcos U Will Never Be Free, het album dat O'Connor onder de naam Rex Orange County heeft uitgebracht. Hij vermeldt zelfs z'n drie favoriete nummers. O'Connor besluit zijn kersverse penvriend uit te dagen. 'Ik zei dat hij me maar moest volgen op Twitter als hij het echt was. Dat deed-ie, dezelfde dag nog.' Vervolgens mailt het tweetal een tijdje heen en weer, over Amy Winehouse, D'Angelo en Jamie Cullum. 

Uiteindelijk komt het in Los Angeles tot een ontmoeting. 'Hij haalde me daarheen om samen naar een show van Alabama Shakes te gaan.' De daaropvolgende dagen duikt het duo samen de studio in om te werken aan Flower Boy, Tylers vierde album. De rapper heeft een track geschreven waar hij Rex Orange County graag op wil, 'Boredom'. Binnen een dag is het nummer af. Tyler is zo enthousiast dat hij O'Connor ook vraagt om een bijdrage te leveren aan albumopener 'Foreword'. 

Sindsdien is het snel gegaan. De pas twintigjarige O'Connor nam een duet op met Randy Newman, deelde bij de Mercury Prize het podium met inspiratiebron Skepta (dit interview motiveerde 'm nog harder aan z'n carrière te trekken) en speelde meermaals mee in de liveband van Frank Ocean. Met Apricot Princess verscheen vorig jaar z'n veelzijdige tweede album, later scoorde hij nog een hit met 'Loving is Easy' en brak -ie al de nodige harten op Best Kept Secret.  

Helemaal zo gek niet dus, dat de stoep voor de Melkweg om een uur of vijf al vol ligt met vijftig tieners die heus niet wachten op de Amerikaanse emopunk van The Story So Far of de Britse hiphop van Ocean Wisdom. Op hun handen zijn met stift nummers geschreven om aan te geven op welke volgorde ze straks naar binnen mogen. De allervroegste vogels hebben maaltijdsalades meegenomen, de 'laatkomers' sluiten aan met zakken van McDonald's. 

'Vooraan staan is gewoon leuker', vertellen Laura en Lisa, die ongeveer halverwege de rij zitten, naast die jongen in Odd Future-merch die aan het oreren is over het nieuwe album van BROCKHAMPTON. Laura was in maart ook al bij Rex Orange County in Bitterzoet. 'Maar toen was ik er pas tien minuten voor het begin en was het nog helemaal niet zo druk.' Wat er nou zo leuk is aan die twintiger, die stiekem gewoon ouderwetse muziek in een nieuwerwets jasje maakt? 'Hij maakt wel popmuziek, maar het is niet zo basic', legt Lisa uit. 'Zijn liedjes hebben heel mooie akkoorden. Net liep -ie trouwens al langs, toen stond iedereen een beetje ongemakkelijk te kijken.' 

Zelf vond Alex het stiekem ook best awkward om zo langs die rij mensen te lopen, hoor. Het is sinds vorig jaar allemaal een beetje uit de hand aan het lopen met Rex Orange County, lacht de rustige Brit terwijl-ie een sigaret opsteekt in z'n kleedkamer. 'Volgens mij werd er altijd wel een beetje meegezongen, gewoon omdat de teksten zo makkelijk zijn waarschijnlijk.' Pas toen O'Connor in februari in het Londense KOKO speelde, kreeg hij door dat er iets aan het veranderen was. 'Deze zomer waren we in Amerika en werd dat gevoel alleen nog maar groter. Ik had niet gedacht dat ik al zo snel in zalen als de Melkweg zou spelen.'

En dat terwijl O'Connor er nooit van gedroomd had frontman te worden. Op BRIT School was hij nog gewoon een drummer die met lede ogen toekeek toen al zijn vrienden samen bandjes vormden. Uit bittere noodzaak begon hij te zingen, piano te spelen en liedjes te schrijven. Over onderwerpen waar jongens van twintig verdrietig van worden, gewoon omdat dat het makkelijkst was. 'En omdat ik niet kan luisteren naar een zin die ik alleen maar schreef omdat-ie cool klinkt.' Vooral op debuut Bcos U Will Never Be Free pinkt Rex nog menig traantje weg. 'Maar meestal hebben mensen dat niet door, omdat ik zo van majeurakkoorden houd. Ik verberg het een beetje.'

Zijn inspiratiebronnen verbergt Rex Orange County in ieder geval niet. Hij is fan van Odd Future, maar houdt ook van Billy Joel en Mac DeMarco. Ze zijn stuk voor stuk terug te horen in z'n zwoele slowjams. Tijdens z'n show die avond is een solocover van Alicia Keys' 'Nobody' zelfs een hoogtepunt. Net als Kevin Abstract van BROCKHAMPTON ('Die doen pas veel stijlen!') en onze eigen Ray Fuego groeide hij op met Spotify en de shitload aan muziekstijlen die zo'n streamingdienst doodleuk naast elkaar presenteert. 

'Spotify heeft het zo makkelijk gemaakt om een eclectische smaak te hebben. Muziek waarvan je zelf niet eens wist dat -ie bestond, wordt je nu op een gouden bordje opgediend. En er is niemand meer die je vertelt dat je niet twee totaal verschillende dingen leuk mag vinden.' Dat blijkt: de afgelopen twee jaar sloeg de duizendpoot zijn handen ineen met menig medemuzikant. Van z'n vriendin Thea tot de onbekende soulzanger Marco McKinnis. Op zijn grootste hit tot nu toe zelfs met een Nederlander die hier niet eens beroemd is.

Benny Sings, dus, het alter ego waarmee de Dordrechtse producer en multi-instrumentalist Tim van Berkenstijn sinds het begin van deze eeuw hiphop, jazz en soul maakt. Op Best Kept Secret keek Van Berkenstijn, die in 2012 het solodebuut van Faberyayo produceerde, backstage toe hoe O'Connor hem zijn grootste inspiratiebron noemde. 'Daar sta ik nog steeds achter, al dingt Stevie Wonder ook nog mee naar die titel. Benny Sings heeft wel bepaald hoe Rex Orange County klinkt. Ik zal maar gewoon bekennen dat ik de manier waarop ik klokkenspel gebruik gewoon van hem gejat heb.'

O'Connor laat Sings' naam een keer vallen bij zijn manager, die contact opneemt en wat studiotijd regelt. 'Ik ben vier dagen naar Amsterdam gekomen om 'Loving is Easy' met hem te maken. Toen kreeg ik pas door hoe onbekend hij hier is.' Eenmaal buiten doen we nog even navraag. Van Benny Sings heeft slechts een enkeling gehoord. Het zal dan ook niet aan hem liggen, maar de rij staat inmiddels tot op het Leidseplein.