Leafs: het leven van een 16-jarige rockster Leafs: het leven van een 16-jarige rockster

Wie hem afgelopen jaar zag optreden voor soms wel duizenden jubelende kids – zoals eerder deze maand op WOO HAH! – vergeet direct dat Leafs nog piepjong is. Met zoveel bravoure staat hij op het podium, volledig in controle ook. En wie de drie EP’s luistert die Leafs in een dik jaar tijd op Noah’s Ark uitbracht, hoort een volwassen artiest. Van doorbraak-slowjam ‘Alright’ met Yung Nnelg tot het suikerzoete Lil Yachty-esque ‘Mikado’ tot de met autotune-overladen nieuwe EP Life of a Teenage Rockstar: Leafs kanaliseert een Amerikaans geluid dat in Nederland eigenlijk nog nauwelijks wordt overgenomen. Daarmee is hij een van de meest talentvolle rappers van de nieuwe Nederlandse golf.

Maar wie met hem aan de keukentafel in het ouderlijk huis in Almere Haven zit te keuvelen, ziet direct dat Jahmil Dapaloe pas 16 is. Vooral ook omdat zijn moeder naast hem is gaan zitten en gedachteloos in zijn haar begint te plukken tijdens het interview. Jahmil kijkt er amper van op. ‘Wat?’ ‘Oh. Sorry. Ik dacht dat er iets in je haar zit.’ Zijn grote zus Saphira heeft twee grote glazen water gepakt en schuift ook aan. Samen nemen moeder en zus zijn management voor hun rekening, vertellen ze trots. ‘Ik heb niet het gevoel dat ik jong ben’, komt hij tussenbeiden. ‘Maar dan ben ik op een festival en hoor ik: “Mijn neef is echt fan van je, maar hij mag er niet zijn want het is achttien-plus.” Dan besef ik pas weer: “Huh! Maar ik ben hier wel.”’

Leafs begon een paar jaar geleden met rappen op de middelbare school. ‘Op het schoolfeest gingen we naar de wc, daar tikten we beats met onze handen en gingen we freestylen. We rapten over dolfijnen enzo, zó niet-serieus was het.’ Twee jaar geleden nam hij in de zomervakantie met vrienden zijn eerste single ‘Race’ op, een nogal duistere door Sevn Alias geïnspireerde tune. Die werd zowaar opgepikt: producer Ramiks stuurde hem een berichtje en er was interesse vanuit toonaangevend label Noah’s Ark. De rest is geschiedenis. Op Life of a Teenage Rockstar staat gewoon een feature van Sevn Alias, zijn tweede zelfs al!

‘Hoe het leven van een rockster eruit ziet?’, mijmert hij vrolijk. ‘Voor zover ik dat heb gehoord: echt heftig. Je kunt gek doen, dan praat ik over de bad side met drugs en coke en shit enzo.’ Om het te illustreren snuift hij theatraal over zijn hand. Zijn moeder werpt hem een schuine blik toe. ‘Maar je kunt ook gewoon een goede time hebben en doen wat je leuk vindt. Als jij in het publiek wil springen, dan spring je gewoon in het publiek.’

(Tekst gaat verder na de foto)

De duistere kant van het rocksterrenleven ziet hij zichzelf niet leven, hoor. Gisteren vroeg een vriend aan Jahmil waar hij over tien jaar hoopt te zijn. Zijn antwoord? ‘Family good, money op de bank, stabiel leven en nog steeds mezelf zijn.’ En hier in Almere Haven (‘het oudste gedeelte van Almere!’) is echt niets te doen: er wonen hier in de buurt alleen maar oudjes, zijn moeder is er wijkverpleegkundige. Toch houdt Leafs er wel wat rockster-ideeën op na. Heb je bijvoorbeeld gezien hoe Travis Scott en Quavo een optreden gaven in de talkshow van Jimmy Kimmel? Ze hadden gewoon een gigantische hagedis mee op het podium! ‘Dat lijkt me wel tof, man. Travis Scott heeft ook een show gedaan waarbij hij door de zaal vloog op een grote vogel. Dat was gek, dat zie ik mezelf ook wel doen.’

Optreden neemt Leafs sowieso ontzettend serieus. Voor belangrijke shows doet hij soms wel vijf repetities, in buurtcentrum De Kaf in Almere Stad. ‘Hoe dat eruit ziet? Alles geven, totdat ik dood ga!’ Zijn moeder, verbaasd: ‘Tijdens het oefenen?’ Jahmil: ‘Ja, juist dan moet je alles geven, zodat het altijd minder zwaar is tijdens de show. Dan heb je conditie, kun je springen, in de lucht slaan, maakt niet uit. En ik oefen met autotune. Mensen denken dat wanneer je die aanzet, alles er mooi uitkomt. Maar nee, je moet er eerst echt aan wennen. Per nummer stel je bepaalde toonhoogtes in op het kastje, maar je stem moet wel echt de rest doen. Als je een verkeerde noot zingt, dan klinkt het EHHEHHHEHH. Dat is live echt lelijk.’

Op hiphopfestival WOO HAH! bestudeerde hij dan ook alle optredens, bijna op moleculair niveau. ‘Playboi Carti? Nee, die performance vond ik niet goed. Hij rapte niet eens. A$AP Rocky ook niet: hij doet z’n tune, dan is het vijf minuten stil, loopt–ie een trap op en begint–ie weer. Maar z’n stage zag er crazy uit, dat wel. Night Lovell was veel beter: hij had controle over het publiek, zijn stem was goed, hij rapt alles live. Ik heb echt veel geleerd op het festival.’

(Tekst gaat verder na de foto's)

Zoals altijd loopt Amerika voorop als het om hiphop gaat, erkent Leafs, en het geluid dat daar heerst waait langzaam maar zeker over naar Nederland. ‘Je ziet nu dat steeds meer Nederlandse rappers naar XXXTentacion, Lil Pump en Playboi Carti kijken. Jongens in de underground zoals Kid Tha 6, Mystic, Ros en Jiri11.’ Ja, en dan is er nog het fenomeen clout chasing: jongens als 6ix9ine, gasten met tatoeages in het gezicht en felgekleurd haar die alles doen voor beroemdheid, al moet het op een negatieve manier. ‘In Nederland doet Armoo dat al! Wat een gast….’ Een diepe zucht. ‘Echt, hij is gewoon triest! Maar het lukt hem wel, hij trekt de aandacht van mensen, heeft zogenaamd een face tattoo gezet, en neppe groene braids gevlochten. Het is gewoon cringe! Ken je hem? Nee, hij maakt helemaal geen muziek, hij is gewoon een YouTuber.’ Hij pakt zijn telefoon erbij. ‘Kijk: een plassen-op-zwemmende-mensen-prank. Fakka, wat gaat er dan mis in je hoofd?!’

Misschien is clout chasing wel het gevolg van de tijd waarin we leven. Kinderen kunnen zich geen leven zonder Instagram voorstellen en zijn al sinds jongs af aan bezig met likes en views. ‘Je zou er gek van kunnen worden, maar je moet het leren loslaten. Anders ga je niets meer vanuit jezelf doen. Toen ik 11 was, heb ik ook wel eens nepfollowers toegevoegd. Nu denk ik: dat slaat nergens op! Maar wanneer ik een nieuwe video uitbreng die minder views pakt dan de vorige? Dan denk ik wel even: “Wat is er misgegaan, wat moet ik beter aanpakken?” Tegelijkertijd doe ik dit niet voor de fame, echt niet. Uiteindelijk post ik een foto omdat ik hem mooi vind.’

Zo komt het gesprek ook op zijn kledingstijl terecht: hij draagt een knalrode gescheurde broek, Transformer-shirt, slippers met sokken en twee grills. ‘Het is een lazy outfit, vandaag, maar ik vind mezelf qua stijl wel een van de hardst geklede artiesten van Nederland. Iedereen draagt designerkleding. Als Gucci en Versace je ideale outfit vormen, dan ben je echt saai. Ik hoefde er nooit zo nodig bij te horen, ook op school niet.’ Zijn moeder, trots: ‘We gaan ook rustig naar de vintage store.’ ‘Oh ja, ik heb laatst een domme leren jas gehaald!’

Jahmil is net klaar met zijn middelbare school (‘alleen maar voldoendes!’) en gaat komend jaar naar de Herman Brood Academie, vertelt hij. ‘Ik heb er echt zin in! Er beginnen komend jaar meer dan 20 matties van mij aan die school, en ik ken nog eens 50 mensen die er al zitten. Als ik een pauze heb, of een tussenuur, dan kan ik gewoon naar de studio gaan. All day! Wat wil een artiest nog meer?’

Leafs staat in augustus op Appelsap en Lowlands. Zijn EP The Life of a Teenage Rockstar verschijnt vandaag via Noah's Ark.