Dag twee van Eurosonic begon met noodweer, maar uiteindelijk trotseerden de meeste acts de windstoten om hun weg naar de Groningse podia te vinden. Dit waren de vijf uitschieters, de hoogtepunten van een stormachtige dag. Met aanstekelijke hiphop, knuffelbare robotpop en hitlijst-onvriendelijke indie.

Eurosonic Noorderslag is het jaarlijkse showcasefestival in Groningen, waar de muziekindustrie vanuit heel Europa zich verzamelt om nieuw talent te spotten én ook al vast te leggen. Speelt een band zich in de kijker? Dan is de kans groot dat-ie in de zomer op alle festivals speelt. 

Eurosonic vindt 17 t/m 19 januari plaats in de hele binnenstad van Groningen, met bands uit heel Europa. Op Noorderslag – 20 januari in de Oosterpoort – spelen louter Nederlandse bands. 

3voor12 doet uitgebreid verslag van het festival met recensies, livesessies en uitzendingen op 3FM.

Tamino is op zijn best als er niks afleidt. Alleen zijn feilloze overgangen naar kopstem, een beetje piano, een beetje gitaar. Meer is er blijkbaar niet meer nodig om de Stadsschouwburg muisstil te krijgen.

Hannah Williams ziet er weliswaar met haar glitterjasje en roze haar uit als het type dat je in de uitgaansbuurt van Liverpool kunt tegenkomen met een gebroken naaldhak, maar damn, ze heeft wel soul. Tel daar een stevige band en een slimme Jay Z sample bij op en je hebt de ideale boeking voor North Sea Jazz.

Soleima is het type zangeres die het liefst alleen maar haar publiek zou knuffelen. Maar wat haar muziek zo leuk maakt, is die constante autotune over haar zachte stem met dat gekke Deense accent. Dat maakt het juist weer afstandelijk, zoals Japanse pop dat ook zo kan hebben. Alsof een slim computerbedrijf een android heeft uitgevonden die helemaal geprogrammeerd is om de meest knuffelbare robotpopster te zijn. 

Heldere indiepop, ijle zang, sprankelende gitaren. Als je het zo op een rijtje zet, is niet meteen duidelijk waarom het Zweedse Hater nou direct zo ver boven de rest van de bands in hun hoek uitsteekt. Misschien hoe de bas vaak de melodieën van de zangeres aanvult, en de gitaren kleine accenten plaatsen. Aan de andere kant, in elke laag hoor je de mooiste melodieën komen. Zonde dat zo'n act als Hater echt de hitlijsten niet gaat veroveren, maar de mooie podia en festivals gaan ze inpakken. 

IAMDDB maakt moderne trap en R&B met af en toe een lekker jazzy uithaaltje, soms zo hees en diep rappend als Young M.A., dan weer meer richting zangerige R&B. Haar enthousiasme is zo aanstekelijk als een uitslaande bosbrand. Ze kletst tussendoor over alles: het feit dat ze single is en op zoek naar pussy. Dat we allemaal een jointje nodig hebben. En intussen rapt ze ook nog alles live. Dat komt vast goed met wiet en pussy, vanavond.