‘Eindelijk ben ik op een hiphopfestival, en voor hiphoppers kan ik tracks doen die ik nergens anders doe!’ Aldus Boef. In anderhalf jaar tijd reeg hij hits aaneen als Nibbits aan een dropveter, na kech-gate werd opgeroepen tot een Boef-boycot, die hij zelf counterde met de track ‘Antwoord’. Hij opent zijn show op WOO HAH! ermee: ‘Wat ik zei, is niet goed en dat vinden wij ook. Iedereen maakt fouten en ook ik, my bro.’
Scherp gerapt in een strak geregisseerde show, die daardoor tegelijkertijd nogal saaitjes is. De brandende zon helpt niet mee: het gros van het publiek hangt helemaal achteraan op het veld, want daar is tenminste schaduw. Zijn recente hits met Bizzey en Hardwell slaan dood, zijn uitgedachte bruggetjes naar nummers voelen voorspelbaar en flauw. ‘Ik wil rwina zetten, ik wil drama zetten.’ Wat volgt? ‘Drama’. ‘Ik zeg jullie eerlijk: ik ben hier gekomen voor de patsers.’ En ja hoor, ‘Patsergedrag’. Ook zijn ode aan XXXTentacion voelt weinig oprecht, louter effectbejag om een turnup te veroorzaken. Die moshpit krijgt hij overigens wel, om er zelf ook eventjes in te duiken. ‘M’n patta’s zijn helemaal bruin en het boeit me geen moer.’
IN HET KORT: 🌞😴🙅🏽🤷🏼♂️
Tussen al die internationale megasterren bleken op WOO HAH! juist de Nederlandse acts vaak boven zichzelf uit te stijgen. Tenten tot tienduizend fans die helemaal ham gaan op Nederlandse hiphop, dat zagen we nog nooit zo vaak als afgelopen weekend in de Beekse Bergen. Daarom verdient de Nederlandse delegatie z'n eigen verslag, gesorteerd in oplopende volgorde met de beste show als laatste.
Boef is gekomen voor de patsers
Esko doet een DJ Khaled-hitjesdisco
Je zou denken dat hitproducer Esko op WOO HAH! enorm uit zou kunnen pakken met beroemde gasten (want die zijn er toch allemaal al) terwijl hij zelf achter de draaitafels staat; een soort Vrienden van Amstel Live van de hiphop. Dat doet-ie niet. Hij kiest voor de DJ Khaled-benadering: iemand anders start de tracks in, terwijl hijzelf als MC vooraan het podium staat. Hij rapt (of adlibt, eigenlijk), introduceert de tracks, en jut het publiek op. De mensen vreten het als zoete koek.
'Ik ga vandaag bijna geen club shit draaien', zegt-ie nog. Je kunt je afvragen of je het draaien kunt noemen als je de tracks niet eens zelf instart, maar goed. 'Beats by Esko staat voor trap music!' De hits die hij produceerde voor Josylvio en Sevn Alias komen langs, maar ook XXXTENTACION, Drake, 6ix9ine en vlak daarna – controversieel! 'Ooooh', zegt het publiek – Chief Keef. Is het lit? Jazeker, litter dan je op deze bloedhete dag voor mogelijk houdt. Is het ook goed? Tsja, daar valt over te twisten. Maar niet nu, want je staat ineens middenin een moshpit.
IN HET KORT: 🤷🌀🕺🆙😵
De vrolijke snoepwereld van Jacin Trill smelt een beetje
Een double bill op de vroege zondagavond: vlak na Esko staat Jacin Trill op het Waterfront Stage. Jacin en partner in crime 808milli komen onder luid gejuich op, spuitende champagneflessen in de hand. Maar nondeju, wat is het warm. En dan zijn Jacin en 808milli ook nog eens zo gek om in de naam der fashion allebei een trui aan te trekken. Man's not hot! We tellen steeds meer bleke, bezwete koppies in de moshpit – ze willen wel, maar ze kúnnen gewoon niet harder. En ook de energie van Jacin zelf, die altijd als een vrolijke bezetene tekeergaat, is in deze temperaturen eigenlijk niet vol te houden. Het zweet veegt hij van zijn voorhoofd met zijn komisch lange mouw.
Dus is het een feestje in intervallen: nu eens keihard springen op vrolijke hits 'kandycush', 'byenkorf' of 'Nikes' met Bokoesam, dan weer even een klein beetje op adem komen. Het enthousiasme en de liefde zijn overduidelijk, maar na murw gebeukt te zijn door de greatest hits-disco van Esko blijkt nóg een uur hard gaan in de hitte toch een beetje te veel. Terwijl deze show stiekem veel leuker is. Aan het einde gaat het toch nog even helemaal hard: Yung Nnelg, Bokoesam, Leafs en nog zo'n dertig man komen ineens op het podium om te dansen, de dj knalt een paar hits door de speakers, en zo staat in de Waterfront zomaar een hele hiphopgeneratie – artiesten én fans – samen te feesten.
IN HET KORT: 🍭💦🌈🍾🌡️🎉
Zelfs in de verzengende hitte blijft Mula B ijskoud
Terwijl aan de overkant van het veld grote namen J. Cole en Playboi Carti bezig zijn, staat de Waterfront toch behoorlijk vol voor Mula B. Hij is de laatste grote Nederlandse hiphopnaam van WOO HAH! 2018, en na een weekend vol zweterige zanderige moshpits is dat best een lastige spot. Maar de kapitein van Wilde Westen pakt de uitdaging met beide handen aan: zijn donkere trap brengt hij met een rauwe, grommende flow. De hihats zijn scherp en koud, de bassen diep, rond, alsof ze gemaakt zijn van elastiek. Hij schreeuwt zonder zich te overschreeuwen, slaat zich op de borst om zijn woorden kracht bij te zetten.
En, ook wel verfrissend: hij verspilt bijna geen tijd aan publieksmennerij. De door IliassOpDeBeat geproduceerde tracks staan voor het eerst dit weekend echt lekker hard, en dat is genoeg om vanzelf alweer een paar stomende pits te veroorzaken. Het enige wat hij hoeft te doen is zijn dj af en toe de track kort weg te laten draaien, en dan neemt een enorm spreekkoor de tekst vanzelf over. Oh wacht, op het einde geeft hij het publiek toch een opdracht: we moeten de tent door midden splijten, van voor tot achter, als de Rode Zee. Mensen die niet meedoen, krijgen een persoonlijke reprimande van Mula: 'Hé, meisje met dat topje, ik zie je wel! Ga naar rechts!' Vervolgens ramt hij 'D2' de tent in, en storten alle lijven zich weer tegen elkaar aan. 'Dankjewel!' roept hij uitgeput als de show klaar is. 'Dit was de hardste show ooit in mijn leven!' Dat roepen er dit weekend wel meer, maar Mula B geloof je direct.
IN HET KORT: ❄️👊🔊🙏☃️🤠
Sevn Alias heeft zijn vuur hervonden
Wat was het pijnlijk om te zien, die enorme kloof tussen Sevn Alias en zijn publiek op Pinkpop een paar weken geleden. Het leek alsof hij zijn vurige performance, zijn honger op het podium, kwijt was – hoewel dat ook zou kunnen liggen aan het Pinkpoppubliek, dat bepaald niet met hem meewerkte. Het contrast met zijn show op WOO HAH! kan bijna niet groter. Ja, hij begint wat introvert, in zwart gekleed ijsberend over het podium. Maar hier kent iedereen ál zijn teksten, en laat het publiek duidelijk merken hoe geliefd hij is.
En in plaats van daar gemakzuchtig van te worden, doet Sevn het tegenovergestelde: hij laat zich voeden door de energie. Grommend, bijtend, met die karakteristieke gruizige stem en het zweet op het bovenlijf. Voor afsluiter 'Patsergedrag' zegt hij nog dat hij bijna zijn stem kwijt is, om zich vervolgens vol vuur door de track heen te vechten. Daar is Sevn Alias weer, en wat zijn we blij dat-ie terug is.
IN HET KORT: 🔥🔥🔥🔥🔥
Alles is liefde bij Leafs
Is Leafs de jongste artiest op de line-up van dit festival? Het zou niet de eerste keer zijn: de in 2001 (!) geboren rapper en zanger werd al op vijftienjarige leeftijd getekend bij Noah's Ark, en staat dit jaar voor de tweede keer op WOO HAH!. 'Ik had dit echt niet durven dromen!' roept hij, doelend op het toegestroomde publiek. De mensen zijn op de zondagavond alweer iets afgekoeld en dus weer klaar voor een feestje. Leafs heeft een paar van de meest dansbare, melodieuze liedjes van het hele festival in z'n repertoire, dus dansen doen we. Sevn Alias komt ook nog langs voor gezamenlijke track 'On Me', Leafs introduceert hem als zijn 'grote voorbeeld'. Grappig, dat contrast tussen die twee: Leafs neemt de normaal gesproken zo serieuze Sevn moeiteloos mee in zijn vrolijke vibe.
'Hebben jullie iemand bij waar je van houdt?', vraagt Leafs, in het leukste publieksparticipatiemomentje van de dag. 'Je beste vriend of vriendin? Oké, we gaan iets samen doen. Pak elkaar vast, en dan zeggen we op drie allemaal: ik hou van jou!' En dan springt ineens ook nog Ronnie Flex het podium op voor zoete trap-R&B-glijer 'Wat Is Love'. Een show die voelt als een gelukzalige group hug.
IN HET KORT: 🌞👯💖💃👐
Ares wint thuiswedstrijd glorieus
Het is 26 kilometer van Oosterhout naar de Beekse Bergen. Net te ver om te fietsen, eigenlijk, maar toch voelt deze show van Ares als een thuiswedstrijd. Eentje die hij glorieus wint. Met pretoogjes kijkt hij toe hoe die grote Canna-tent verandert in een kolkende moshpit bij ‘162’, inderdaad naar het net-nummer van Oosterhout.
Met aanstekelijk enthousiasme verwelkomt hij Yung Nnelg op het podium voor een splinternieuwe track. En hij lijkt oprecht verbaasd dat ook z’n recente nummer ‘Russian Spies’ vooraan keihard wordt meegerapt. Grappig wel: alweer vijf jaar geleden speelde hij zich in de kijker. In zo’n lange periode worden sommige rappers superster en vervolgens alweer vergeten, maar Ares geldt nog altijd als bubbling under-talent. Na deze show ben je geneigd te concluderen: wellicht is ’t eindelijk tijd om door te stoten naar de eredivisie.
IN HET KORT: 🏅🚴🏼💨🕰 1️⃣6️⃣2️⃣
Bokoesam doet het allemaal
'Ik was een van de eersten die trap bracht in Nederland!', roept Bokoesam op het Waterfront Stage. Daar heeft-ie gelijk in, maar inmiddels is hij zoveel meer. Met een van de meest kleurrijke oeuvres van het festival is het geen wonder dat de tent bomvol staat op de zondagmiddag, en dan heeft Bokoeyonce ook nog eens een enorme lading charisma. Zijn show stuitert langs alle facetten van Bokoesam: van bouncend trap-oudje 'Loud' tot luchtige hit 'Nikes' met zijn aangenomen zoon Jacin Trill, die al net zo hyperactief over het podium vliegt als Sam zelf.
Zelfs 'VROOM', de Famke Louise-hit waar hij aan meeschreef, komt langs. 'Shoutout naar Famke Louise sowieso!', zegt hij. Een paar instemmende gilletjes uit het publiek, maar toch ook een paar scheve blikken. 'Je hoeft het er niet mee eens te zijn', lacht hij, 'dat maakt niks uit!' En ja, het is gewoon een fucking goeie hit, dus natuurlijk gaat de tent vervolgens los. Bokoesam weet hoe het zit: ze kunnen wel haten, maar als je track hard is, dansen ze allemaal.
IN HET KORT: 🌈🤩💥🏎️💨
De glorieuze chaos van Flonti Stacks
'NEEHEE, ik ga naar RON-NIE-FLEX!' tettert een jongen keihard in zijn telefoon een meter buiten de tent, in een poging de muziek van de pauze-dj te overstemmen. Ja, hij mag dan onder een andere naam op de timetable staan, maar in deze crowd staat niet één iemand die verrast is door de ware identiteit van Flonti Stacks. WOO HAH! is de perfecte setting voor een show van zijn trap alter ego. Hier is niemand teleurgesteld als hij 'Energie' of 'Drank & Drugs' niet speelt, en begint iedereen te gillen bij oudjes als 'In Een Jet', 'Geert Wilderniss' en 'Allermooiste Feestje'. En bij een heleboel tracks van zijn megaleuke trap-EP Nori natuurlijk. Geen band vandaag dus, maar wel een heleboel gasten: Cartiez, Leafs én Jacin Trill verschijnen op het podium, met telkens een enorme uitbarsting van geluk in het publiek als gevolg.
In vergelijking met zijn shows met de Deuxperience Band is deze een enorme chaos, maar eentje van de beste soort: onbezonnen, vrolijk, vonkend van energie en plezier. Natuurlijk ontbreken ook hier de opjuttende trucjes niet ('Maak die cirkel groter!' is misschien wel de meest gehoorde zin van dit festival, of het moet '3, 2, 1!' zijn), maar bij Flonti Stacks is de turn up gewoon real. Daar kunnen een paar van die grote sterren op het hoofdpodium nog een puntje aan zuigen.
'Ik had nooit gedacht dat Nederlandse hiphop zo ver zou komen', zegt Ronnie. Inderdaad, het is behoorlijk indrukwekkend hoe vaak dit weekend duizenden mensen tegelijk keihard staan te gaan op Nederlandse namen. En zoals het er nu uitziet, wordt die moshpit alleen maar groter.
IN HET KORT: 🙌💯🐐🐐🐐