Rauw en intens - om het woord ‘jachtig’ maar te vermijden… Dat is de troef van de Amsterdamse indierock band Jagd. Waar andere Nederlandse acts tegenwoordig netjes binnen de lijntjes kleuren, omdat ze het zo geleerd hebben op de muziekschool, krast Jagd er op los. Surrealistische baslijnen, punky gitaarflarden en a-rimische drumpatronen. En in het middelpunt staat zangeres Nanne van der Linden met een stem als een misthoorn. Ze zijn nog op zoek naar een gestructureerd liedje, maar live houden ze constant de aandacht vast. Met rock, ja, zoals die in de nineties zo gewoon was. Live zien is overtuigd raken. (MV)
De Popronde is begonnen! Gisteren werd in Nijmegen het startsein gegeven voor een karavaan talent die de komende weken door het land trekt. 3voor12 zond gisteren uit vanuit Lux en rende ook nog eens zoveel mogelijk zaaltjes en cafeetjes af. De strategie: tien minuten kijken, en door naar de volgende. Deze acts lieten de beste eerste indruk achter.
Jagd
©
Menno Visser
DOOXS
Twee meisjes, twee o’s. Beiden zingen ze, en bedienen ze de verzamelde elektronica. Het Rotterdamse duo DOOXS viel al op door sensuele styling in hun clips en foto’s. Live weten ze die hype waar te maken, zelfs in de kapsalon waar ze vanavond optreden. Hun synthpop met soms Oosterse melodieën is muzikaal interessant genoeg om de aandacht vast te houden, en poppy genoeg om niet af te haken. Balancerend tussen hippe elektronica en charthits van nu, is het slechts een kwestie van tijd voor het buitenland ook wakker wordt. (MV)
Bungalow
Als je je ogen dicht doet, waan je te luisteren naar Phoenix of Oscar & The Wolf. Maar het is het Amsterdamse duo Bungalow, die hun allereerste single al uit hadden op het internationale hipsterlabel Kitsuné. Je ziet vooral een batterij synths in de hoek van het café, en in het hoekje weggestopt ook nog een live drummer. Hun sterke dancepop songs, soms ook nog met lekkere funky elektrische gitaar, hebben een kop en een start. Nu nog even verder werken aan de live presentatie en het staat als een huis. (MV)
©
Menno Visser
EUT
De Popronde is een jachtig festival: hup, drie liedjes en door, ook als het heel goed is. EUT is zo’n band waar je eigenlijk liever wilt blijven staan, omdat bij die eerste drie songs al twee super oorwurmen zitten. De Amsterdammers houden van pop met soulvolle grooves a la Asteroids Galaxy Tour, maar dan wel met rare knispergitaarsolo’s en maffe effecten over de vocals. Zeer overtuigend! (AdV)
Tusky
"De mensen aan mijn linkerkant, ja jullie ja, kunnen jullie even van jullie stoel afkomen? Dankjewel." Zo start Tusky de nacht. Ook al zitten er voor sommigen al vier uur bandjes kijken op, er gaat zeker niet gezeten worden. De walrussnor van zanger Alfred Luttikhuizen kennen we natuurlijk uit John Coffey, en dus vermoeden we dat het er ruig aan toe zal gaan. Zodra de drummer aftelt, wordt die verwachting vervuld. Foo Fighters en The Offspring zijn getrouwd, gescheiden, en het boze kind Tusky vraagt om aandacht. Of nou ja, 'vraagt', ze eisen aandacht. Door de overweldigende gitaarriffs en drumsolo's laat Tusky zien wat ze waard zijn. Dat zorgt ervoor dat de rest van de nacht de stoelen leeg blijven. (FY)
Batobe
Is dit wel een Popronde locatie, vraag je je af als je langs Demain loopt. Er klinkt weinig geluid, maar als je naar binnen spiekt zie je wel een of andere lichtshow. Het tweetal staat verstopt achter een doorschijnend lichtscherm. Sommige nummers hebben techno-esque karakter, waarin de invloeden van subtiele producers als Nicolas Jaar en John Talabot duidelijk merkbaar zijn. Als een van de twee jongens zijn elektrische gitaar pakt, om daar wat rifjes van te gebruiken voor de drop, zou het zo een beginnende Flume kunnen zijn. Aangenaam anders dan alle andere acts vandaag. (FY)
Colin Waters
Producer Max Martin, de man achter talloze pophits van bijvoorbeeld Katy Perry, is de held van Colin Waters. Schijnbaar moeiteloos schudt Waters de catchy melodieën uit zijn mouw, bijgestaan door een met veel elektronica volgestouwde begeleidingsband. Hij lijkt zo weggelopen uit een boyband en zijn materiaal klinkt als de natte droom van een muzieksamensteller, het kan zo op de radio. Nog even wat meters maken, onderweg een klein randje oplopen, en hij kan weer gaan dineren met alle geïnteresserde partijen. Wie van hits houdt, moet Colin Waters checken. (MV)
©
Menno Visser
Pip Blom
Dat Pip Blom de officiële opening van de Popronde mag verrichten is niet voor niets. De Amsterdamse heeft de afgelopen tijd al flink wat meters gemaakt in Britse zaaltjes, en dat past bij haar Britse indiepopmentaliteit. Die is het afgelopen jaar flink in kracht toegenomen, en nieuwe single ‘Babies Are Lies’ is haar meest pittige tot nu toe. Ook steeds prominenter is de mooie dynamiek tussen de charmante blosjes van Pip en de slungelige moves van broertje Tender. Pip Blom is er bijna klaar voor! (AdV)
Dakota
Verfrissend om te zien dat een viertal dames het podium bemant. Het publiek daarentegen is overwegend mannelijk. Ze lijken de nummers van Dakota te waarderen en dat wekt vertrouwen. Dakota laat nieuwe singles horen die in de smaak vallen, evenals oud werk, dat doet denken aan een band als Warpaint, met veel samenzang. Gitarist Tessa stond overigens net ook al op het podium met EUT, maar de Popronde is nog jong, dus van vermoeidheid is natuurlijk niks te merken. (FY)
Lukas Batteau
Voor Lukas Batteau is het niet zijn eerste Popronde, vertelt hij. 'Maar volgens mij herkennen ze me niet meer,' grapt hij. Zaak om dit keer onthouden te worden dus. Met zijn schouderlange haar en volle baard heeft hij een liefdevolle uitstraling. Dat matcht met zijn muziek. Singer-songwriter Batteau vertelt over zijn nummers en geeft ons wat meer context voor hij begint. Een sterke stem met een groot bereik zorgt ervoor dat hij de onverdeelde aandacht van het hele publiek verdient. Hier wordt een Nederlandse Ben Howard geboren. (FY)
