Daar is ie dan, Sean Paul. Sjanne Paul. Still burning! Wie had dat ooit gedacht. Niet alleen omdat ie in zijn hoogtijdagen tien jaar terug nooit een Pinkpop-uitnodiging zou hebben gekregen, maar ook omdat niemand zag aankomen dat hij anno 2017 een nieuwe piek in zijn carrière zou hebben.
Dancehall is terug, en niet zo’n beetje ook. We danken het vooral aan Major Lazer, de act rond superproducer Diplo die hier vorig jaar stond. Met dancehall als voedingsbodem scoorde Major Lazer een van de allergrootste hits van de afgelopen vijf jaar met ‘Lean On’, en dat succes kwam niet uit het niets. Jarenlang bouwde Diplo zorgvuldig aan zijn imperium. Hij zorgde goed voor het fundament in Jamaica zelf, werkt met producers die het exotische dancehall-geluid verfijnen met nieuwe invloeden en stak hoogstpersoonlijk wereldster na wereldster aan met de aanstekelijke, sexy sound van het reggae-eiland en nu is het zelfs zo dat iedereen een Jamaicaanse flow in zijn tracks wil hebben, van Justin Bieber tot Drake tot Ed Sheeran.
Sean Paul zag dat natuurlijk ook. Van zijn laatste album uit 2014 verkocht hij in Amerika nog amper 5.000 albums, maar hij zag zijn kans schoon en sprong de afgelopen drie jaar op de ene na de andere hit. Natuurlijk speelt ie ze allemaal. ‘Cheap Thrills’ van Sia bijvoorbeeld was vorig jaar een grote zomerhit, zijn eigen ‘No Lie’ met Dua Lipa kent hier iedereen, en de grootste nieuwe hit is ‘Rockabye’ met Clean Bandit, misschien wel zijn meest poppy tune ooit. In tegenstelling tot veel van zijn oude hits, zoekt Sean Paul in die nieuwe hits wel wat meer de cross-over. Dat is niet zozeer een keuze van hemzelf, want ‘echte’ dancehall maakt hij ook nog steeds, maar het is die soepel gevlochten dancehall-twist die het nu super doet.
HET CONCERT:
Sean Paul, 3FM Stage, zondag 3 juni
HET PUBLIEK:
In grote getalen afgekomen op een mix van nostalgie en fonkelnieuwe hits.
WAS HET GOED:
Rommelig zappen, en toch een vrolijke ode aan de dancehall.
HET NUMMER:
Geen oudjes, maar het nieuwe 'Rockabye' van Clean Bandit, een tune die op YouTube over een miljard views ging en hier door iedereen herkend wordt.
(Tekst gaat door onder de foto)
©
Jelmer de Haas
Nu is dat vlechten eigenlijk altijd de grote kracht van Sean Paul geweest. Dat is ook de reden dat hij vanavond in een uurtje pakweg 25 hits weg knalt, alsof het niks is. Hij is de man die een feestje binnen komt vallen, het vuur aansteekt en weer door gaat. Lekker snel, lekker zappen, want Sean Paul was vaak alleen maar featuring artiest. In een van zijn eigen hits zingt ie dat ie als lijm is voor de meisjes, maar hij is ook de lijm van de popmuziek. Sean Paul bel je voor net dat randje swag aan je track, voor een beetje seks (en vooruit: wat seksisme) en een hippe zomervibe.
Maar wordt het dan geen chaotisch zooitje, steeds korte stukjes met vocalen van zangeressen die er helemaal niet bij zijn? Eh, ja, een beetje wel. En nu hoor je ook goed dat Sean Paul’s bijdrage in veel tracks echt onder de lead vocals geplakt zit. Het zijn ad libs, hij doet zijn trucje en vaak krijgt ie maar acht maten voluit voor zichzelf. Je kunt het eigenlijk wel vergeleken met de set van Slash hier een paar jaar geleden, een man die een absolute held is om zijn gitaarsolo’s, maar die toch anderen nodig heeft om het plaatje compleet te maken.
CV Sean Paul
1973: Geboren in Kingston, Jamaica
2002: Debuutalbum Dutty Rock met hits 'Gimme The Light' en 'Get Busy'
2003: Hits met Blu Cantrell en Beyonce
2006: Classic single 'Temperature'
2012: 'Summer Paradise' met Simple Plan
2014: 'Bailando' met Enrique Iglesias
2016: Wereldhit 'Cheap Thrills' met Sia, 'Rockabye' met Clean Bandit
2017: Eigen tracks met Migos en Damian Marley
Fans van Sean Paul op Pinkpop 2017
En toch werkt het wel hier op het volle veld, zeker met die waanzinnig oranje kleurende avondlucht op de achtergrond. Tot heel ver van het podium staan mensen met hun billen te draaien en de hits voluit mee te zingen. Op de juiste momenten in de set pakt Sean Paul tracks toch helemaal. Zijn eigen ‘Gimme The Light’ bijvoorbeeld, maar ook ‘No Lie’ en ‘Rockabye’, ook al staan de refreintjes op tape. Het is lang niet zo spectaculair en gelikt als Major Lazer vorig jaar, maar toch een vrolijke viering van dancehall en het pleit voor hem dat zijn recente hits nog enthousiaster worden dan zijn oude. Dit is het doorslaggevende bewijs dat ‘stijve’ Hollanders ook gewoon de juiste ‘temperatuur’ voor deze muziek hebben.
Het moment:
Nou ja, het moment kwam dus niet. We hadden er stiekem wel een beetje op gehoopt, want zo’n situatie zie je zelden: drie artiesten die samen een hit scoren, en die toevallig ook alle drie op hetzelfde festival spelen. Op dezelfde dag. Op hetzelfde podium. Eerst Anne-Marie, drie uur later Clean Bandit, en tot slot dus Sean Paul. Zou er nog iemand zijn blijven hangen? Jawel toch? Niet? Echt niet? Wat zonde!
