Luwten, Patio, zaterdag 14 januari, Noorderslag 2017 

Nou ja, net kijken. De voeten van de frontvrouw hebben al op genoeg podia gestaan. Er zijn enige meters afgelegd om tot Luwten te komen.

Vertel meer.
De frontvrouw in kwestie, Tessa Douwstra, bracht in 2013 nog een album uit met Orlando, gevuld met veel melodieuze folk, opgevrolijkt met blazers. Ze dook ook op in Wooden Saints, maar nu gaan de spotlichten aan en mag de adem worden ingehouden: haar soloproject Luwten maakt vanavond veel indruk.

Waarom klopt dit?
De fluisterelectronica zit precies om haar stem heengevouwen. Douwstra heeft een lieflijke vocalen: ze is niet van de uithalen, wel van de subtiliteit. Met Luwten durft ze heel klein te zijn, al vanaf de eerste klanken, maar dat eerste nummer mondt wel uit in een voller geraas. Geen watjes dus. Al valt halverwege de set wel een net te braaf nummer te ontdekken. Het is een dunne scheidslijn, maar Douwstra weet meestal hoe ze erop moet balanceren.

Wordt 2017 het jaar van Luwten?
De band gaat voorprogramma’s voor Eefje de Visser verzorgen, die is al binnen. Maar los daarvan: het is razend knap dat Luwten al zo’n waanzinnig goed geluid heeft: de warme gitaaraanslagen, de knisperende electronica, zo nu en dan een finale die vol is maar niet over the top. Luwten trekt de aandacht naar zich toe met een fijn gevoel voor melodie en zonder grote gebaren. Buiten met de ijzel voor de Oosterpoort valt de ene na de andere bezoeker onderuit, binnen als Luwten de stilte opzoekt met ‘What Fits Like A Glove’, staat iedereen ademloos stil.