Oké, ik ben de aansteller. Al helpt het wel als de laatste twintig minuten de bassen zijn bijgesteld. Pijnlijk hoe lang headliner Moderat vanavond getergd wordt door het geluid dat alle kanten op zwabbert. Hoog nauwelijks te horen, de bassen zo hard en wollig dat er geen punch meer in zit. Daar komt Down The Rabbit Hole goed mee weg, omdat Moderat zelfs met deze randvoorwaarden een overdonderende set kan neerzetten.
Verfrissend
In 2003 kwamen ze al eens samen, voor een EP, Modeselektor en Apparat. Een boeiende combinatie: het duo Modeselektor maakte knarsende electro, waar tussen alle hiphop-, dubstep- en IDM-invloeden opvallend veel humor te vinden was. Verfrissend, aangezien de Duitse scene niet per se de meest lichtvoetige is. En ook omdat die die humor en losheid enorm veel energie wist lost te maken. Aan de andere kant was Apparat juist wel heel serieus, maar op een emotionele manier. Over glitches en haperende beats zong hij zijn filmische ballads. Altijd met een flinke snik en niet vies van wat dramatische trucs. Die eerste EP lijkt achteraf vooral een verkenning, waarna het nog zes jaar zou duren voordat er een plaat kwam.
Goud
In 2009 blijkt het gelegenheidstrio goud in handen te hebben, als het debuut verschijnt. Beats vol geknars, vrolijk getrappel, een dreigende Dominicaanse vocal en daar tussendoor grootse breaks en überemotionele synths. Die vuistslag op de hoes geeft wel aardig weer wat de impact was. Twee jaar later vergroten ze het op de tweede album verder uit. Apparat mag wat meer zingen, zijn synths nog grootser laten klinken en de bassen zoemen meer: alles om in de concertzalen te overrompelen. Op het vorig jaar verschenen III is het niet anders, al is het weer iets meer op de pop-oren gericht dan op de dansende voeten. Ze maakten er de stap naar headliner mee.