Wanneer de trage, melancholieke eerste pianoklanken van ‘Daydreaming’ over het veld schallen, daalt er een eigenaardig soort rust over het veld neer. Het is muisstil. Maar echt: muisstil. Zo muisstil dat je waarschijnlijk zelfs op je bek zou worden geslagen als je ook maar tegen je buurman zou fluisteren dat het ‘ooooh zo mooi’ is dat Radiohead opent met juist het mooiste liedje van de laatste plaat. Zo stil dat je het nooit meer vergeet. Waar elke andere headliner met een energieke binnenkomer zou komen – Arcade Fire begon gisteren nota bene met meebrulanthem ’Wake Up’, doet Radiohead precies het tegenovergestelde.
In ‘Daydreaming’ kruipt Thom Yorke zo’n beetje letterlijk terug in zijn grot. In het spookachtige outro hoor je hoe hij zijn stem samplet en omdraait. Het klinkt als een grommend beest, maar eigenlijk mompelt hij alsmaar: ’Half of my life. Half of my life. Half of my life.’ Het gaat over Rachel Owen, de vrouw met wie hij 23 jaar lang samen is geweest, de vrouw van wie hij scheidde tijdens het schrijfproces van het laatste Radiohead-album A Moon Shaped Pool, de moeder van zijn kinderen die eind vorig jaar overleed aan kanker.