Het kan snel gaan in popmuziek. Gisteren barstte het gejuich los in de Ziggo Dome toen het licht dimde en het intro van ‘Passionfruit’ door de speakers schalde, inclusief die gekke break waar de Moodymann de plaat stillegt in het intro. Een house-dj uit Detroit met een flinke cultus en dan 17.000 man die ontploffen bij het horen van zijn stem. Dat had niemand een week geleden verwacht. Net als gisteravond niemand verwachtte dat Drake na bijna anderhalf uur wachten toch niet kwam en hij keihard uitgejoeld werd door de fans die hem twee verzette shows al lang weer vergeven hadden.

Dat gedoe met die shows in Amsterdam is een gekke misstap van Drake, de man die wind mee lijkt te hebben. Alles wat hij aanraakt lijkt in goud te veranderen. Een remix met een guestverse van Drake: gegarandeerde hit. Een snel in elkaar gedraaide mixtape met een hotte rapper uit Atlanta? Streamingsrecords. Een goede nieuwe single? De eerste track die boven een miljard streams uitkomt op Spotify. Een veel te lange ruzie die Drake eigenlijk al lang gewonnen heeft? Elke disstrack gaat viral. Een nieuwe aflevering van zijn radioshow? Liveblogs die exact bijhouden wat er gedraaid wordt. 

Ook zijn laatste album, Views, haalde bizarre verkoopcijfers. En dat terwijl het helemaal niet zo’n heel goed album was. Flink wat goede nummers, daar niet van. Maar veel te lang, veel te eenvormig. En simpelweg té zeurderig, zelfs voor Drakes doen. Maar goed, hoe kritisch het album ook ontvangen werd, de verkoop was er niet minder op. En toch lijkt de Canadese superster er iets van aangetrokken te hebben. Z’n nieuwe album, werd geen album. Zelfs geen mixtape, maar een playlist. Het klonk allemaal als indekken toen hij het aankondigde. Een playlist mag immers best tegenvallen. ‘Ach kom, het is maar een playlist. Dan sla je toch gewoon een nummer over?’

En toch komt het de inhoud ten goede, die playlist-benadering. Natuurlijk, More Life duurt met 81 minuten nog steeds lang. Te lang eigenlijk. Maar op Views was dat vooral vervelend omdat Drake enorm naar binnengekeerd was, met vaak loodzware beats. Het belangrijkste verschil dat Drake maakt op More Life zit hem niet in de lengte, maar het gewicht van de nummers. Neem die track ‘Passionfruit’. Tuurlijk, het gaat nog steeds over zijn moeite om relaties te onderhouden. Maar met een beat  die tegen chillwave aanzit en z’n zang die cleaner dan ooit klinkt, heb je opeens niet meer het idee dat het alle energie uit de ruimte wegzuigt. Er zit lucht in en dat komt Drake ten goede. Hetzelfde geldt voor veel van de gastbijdrages. De relatief nieuwe zangeres Jorja Smith geeft de playlist met haar bijdrages wat meer kleur, Migos’ Quavo geeft het wat speelsheid en de Londense grime-rapper Giggs zorgt ervoor dat de grimmige kant van Drake niet onbelicht blijft.

Drake heeft altijd al handig andere artiesten gebruikt om zichzelf succesvoller te maken, maar nu op More Life durft hij de gasten de ruimte te geven om hun stempel erop te drukken. En zo springt Drake van genre naar genre. Dan weer een gospel intro, vervolgens een beat van een Zuid-Afrikaanse houseproducer, dan weer wat dancehall invloeden, een Afro-beat gitaartje, een grime-nummer. Een stiekeme nieuwe track van Sampha zelfs. De hele wereld kijkt naar Drake, maar Drake kijkt ook terug om over de hele wereld naar nieuwe invloeden en samples te zoeken. Doordat hij zijn invloeden van over de hele wereld haalt, voelt hij meer als een wereldster dan een Canadese ster. Zijn team en Drake blinken hier al jaren in uit, al leek hij dat eerder meer te verhullen dan er zo duidelijk voor uit te komen als nu. Het zegt iets over hoe deze generatie artiesten werkt, met Drake en Kanye West voorop. De ster als spin in het web, de artiest niet op de eerste plek als maker, maar als curator en als CEO die het hele team aanstuurt. Om zich heen kijkend naar de beste stijlen die aan elkaar geknoopt kunnen worden, de beste producers die iets nieuws kunnen toevoegen. Een manier van werken die verdacht veel lijkt op het samenstellen van een goede playlist. En dat had eigenlijk ook niemand verwacht. 

Makkelijk op de hoogte blijven van alle nieuwe muziek? Abonneer je op de 3voor12 #NIEUWEMUZIEK playlist op Spotify. Nog meer #nieuwemuziek vind je in ons dossier.

Discografie Drake
2006: Room for Improvement (mixtape)
2007: Comeback Season (mixtape)
2009: So Far Gone (mixtape
2010: Thank Me Later (album)
2011: Take Care (album)
2013: Nothing Was the Same (album)
2015: What a Time to Be Alive (mixtape met Future)
2015: If You're Reading This It's Too Late (mixtape)
2016: Views (album)
2017: More Life (playlist)