Het voelde soms een beetje drammerig om er steeds weer over te beginnen, dat vertrek van die bassist, en hoe ie bijna heel Moss meetrok in zijn eigen succes als Klangstof. Maar nu Marien Dorleijn het vijfde album van zijn band toelicht in interviews blijkt die breuk wel degelijk een flinke impact gehad te hebben op de band. Bijna trok Marien Dorleijn zelfs de stekker eruit. Bijna, maar Moss haalde eind vorig jaar gewoon zijn 12,5 jarig jubileum. Het huwelijk kon gelijmd worden, de eenheid hersteld. En op de een of andere manier hoor je dat. Moss klinkt compacter, hechter dan ooit.
Neem alleen al de albumopener, The Promise: twee minuten en negenendertig kort en van start voor je er erg in hebt. Hier wordt echt geen seconde verspild. Het is een klassieke indiepopsong in de lijn van The Shins. Of natuurlijk van Moss zelf, want de band heeft er inmiddels wel een een paar meer op zijn naam staan. Na aanvankelijk uitgebreid schaven en pielen werd een half album weg gegooid en koos de band ervoor om de plaat in een keer op te nemen, live in de studio van dEUS, met Arne Van Petegem (Styrofoam) en Jan Schenk (Hospital Bombers) achter de knoppen. Het was kennelijk de perfecte strategie.
(tekst gaat door onder de embed)