DTRH16: De beste tijd bij Fun Lovin' Criminals

Matige show voor nostalgische mensen

Flip Kloet ,

Nadat Anohni in de Hotot net de laatste noot heeft ingezet, stroomt de Teddy Widder vol met een kluit veertigers vol jeugdsentiment die het weekend willen afsluiten bij de show van Fun Lovin' Criminals. Stick 'em up punks!

De Amerikanen komen nu al zo’n 20 jaar in Nederland vertelt frontman Huey Morgan. Fun Lovin' Criminals is bekend van hun soul, funk en hiphop cross-overs die het ontzettend goed deden op altternatieve dansfeestjes in de jaren ’90 . Met tracks als 'Scooby Snacks', - U weet wel - met die samples van Quentin Tarantino, en ‘Love Unlimited’ scoorde ze grappige hitjes die het wereldwijd erg goed deden.

Doen ze het nog steeds zo goed als vroeger?
Nadat ze het publiek twintig minuten laten wachten, wordt de band onthaald met een flink gejuich. De soundtrack van Star Wars op de achtergrond helpt een handje. De mannen zijn er niet bepaald dynamischer op geworden. Wel zijn ze nog steeds niet te beroerd om tijdens ‘Smoke Em’ een jointje op te steken en dat is natuurlijk wat iedereen het liefst ziet.

En spelen die gasten nog even goed als 20 jaar geleden?
Een slechte show kun je het niet noemen, maar het mist hier en daar wat energie en enthousiasme. Niet vanuit het publiek, maar je krijgt wel het gevoel dat je kijkt naar oudere jongeren die voor de zoveelste keer hun trucje doen. Het klinkt allemaal net iets te gelikt. Fun Lovin' Criminals heeft niet meer de grootstedelijke gangster uitstraling van vroeger. Hoewel de frontman het idee heeft dat hij vanavond helemaal ‘on fire’ is, zijn de shredsolo’s helaas niet echt mind blowing te noemen. De mannen moet het hebben van hun cultstatus, maar zou Huey echt nog steeds 'super models on his D' hebben?

En heeft het publiek nog wel genoeg fut?
Zonder twijfel. Het optreden is de laatste kans om dit weekeinde nog een keer helemaal uit je dak te gaan en gezien het aantal crowdsurfers dat de lucht in gaat, grijpt iedereen die kans met beide handen aan. Fun Lovin’ Criminals trekt voornamelijk sentimentele veertigers aan die tijdens nummers als ‘King Of NY’ en natuurlijk openingstrack The Fun Lovin' Criminal terug denken aan hun jonge jaren. Voor hen is de muziek overduidelijk ondergeschikt aan de herinnering geworden. Maar ja, uiteindelijk is nostalgie ook wat waard.