HET CONCERT:
Years & Years, Pinkpop 3FM Stage, vrijdag 10 juni 2016

DE ACT:
Het is hard gegaan met Years & Years. Op Eurosonic 2015 speelden ze nog in Simplon, terwijl de spreekwoordelijke buzz toen al op zijn hoogtepunt was. De jonge band, die gelikte popsongs met invloeden uit R&B en UK Garage speelt, was toen immers net door de BBC uitverkozen tot Sound of 2015. Niet dat het daarna ophield. Van Paradiso naar de 3FM Stage op Pinkpop, Years & Years lijkt niet te stoppen.

HET NUMMER:
Years & Years heeft wel een stuk of vijf songs die in aanmerking komen, maar de échte hits worden keurig tot op het laatst bewaard. Het catchy intro van ‘Desire’ wordt meteen meegezongen en de tropische beat in het refrein doet wat-ie moet doen: voor het podium wordt uitbundig gedanst. ‘King’ gaat daar als afsluiter nog eens overheen. Die track heeft alles wat een ware festivalhit moet hebben, met een refrein dat gemakkelijk een heel veld overrompelt. 

HET MOMENT:
Years & Years heeft natuurlijk pas één album uit, en dus zijn er nog maar weinig songs om uit te kiezen. Een b-kantje (‘I Want to Love’), een nieuw nummer (‘See Me Now’, fijne song met disco-vibe) brengen uitkomst. Maar ook is een leuke gimmick bedacht: een (soort) mash-up van Katy Perry’s ‘Dark Horse’ en Drake’s ‘Hotline Bling’. Strategisch halverwege de set geplaatst. 

WAT VERDER OPVIEL:
Olly Alexander (ooit begonnen als acteur) staat al anderhalf jaar bekend als niet de allerbeste zanger op aarde. De laatste tijd neemt Years & Years dan ook twee achtergrondzangeressen mee (héél hard in de mix) die vaak de hele basismelodie zingen, zodat die in elk geval goed staat en Alexander vrijuit zijn gang kan gaan. Maar ook is het een show-element: geregeld voegt de frontman zich bij de twee voor een dansje, tot gejuich van het publiek. 

HET PUBLIEK:
Achteraan staat de massa er wat loom bij, maar dichterbij het podium gaan de mensen bij dit podium (jong, relatief veel vrouwen) al snel om. Olly Alexander maakt handig gebruik van de frontstage en vergeet ook niet af en toe helemaal uiterst links en rechts van het podium zijn gezicht te laten zien. Wat publieksmennen betreft, heeft deze band het wel voor elkaar.   

HET OORDEEL:
… maar een vlekkeloos optreden is het zeker niet. De achtergrondzangeressen helpen Alexander weliswaar deels uit de brand, maar dat kan toch niet verbloemen wat een matige zanger hij is. Een wat slimmere geluidsmix had al kunnen helpen, want de zang staat ook nog eens heel hard. En dan begint toch op te vallen dat hij zich vaak zo bibberig door een ad-lib heen werkt dat-ie vanzelf wel een keer goed zit, maar meestal er finaal naast. Dat is zonde, want Alexander is zoals gezegd een charmante frontman en de band heeft nu al een boel goede, lichtvoetige popsongs: beetje 90’s, sentimenteel als het moet (‘Eyes Shut’) en bijna altijd dansbaar. Veel leuker dan bijvoorbeeld Bastille, dat even eerder speelde, maar dat maakt Years & Years live (nog) niet waar.