En dat is echt niet alleen vanwege de overwinning op de Limburgse talentenwedstrijd Nu of Nooit. Natuurlijk, daar heeft Storksky deze mooie plek op Pinkpop aan te danken, maar het lijkt er nu al op dat Storksky een langer leven beschoren is dan het eendagsvliegsyndroom waar vele eerdere Nu Of Nooit-winnaars mee te kampen hadden. Ten eerste is er de onlangs verschenen EP Storksky waaraan leden van onder andere De Staat en Triggerfinger hun medewerking aan verleenden. Daarnaast is de band geselecteerd voor Popronde en naast Pinkpop ligt er nog dat andere grote festival in het verschiet: de Zwarte Cross. Genoeg kansen dus om die buzz nog even aan te houden.

In het backstage gedeelte treffen we een ontspannen Michiel Claesssen aan en samen met de inmiddels vaste drummer Roy Moonen vertelt hij over de Grote Dag, zijn ambities en zijn favoriete Pinkpopbands.  

Het is een open deur van jewelste, maar hoe voel je je?
'Best wel oké eigenlijk! Ik ga proberen om zoveel mogelijk plezier te maken en ik denk dat dat voor ons allebei belangrijk is. Er zit wel wat spanning natuurlijk, maar ik denk dat het de bedoeling is dat we ons daar niks van aantrekken.'

Heb je je op een speciale manier voorbereid op dit Pinkpop-optreden? Of is er geen verschil tussen een podium als pakweg Cul De Sac (Tilburg) of Pinkpop?
'De basis blijft hetzelfde, maar vandaag pak je het natuurlijk net iets anders aan, je hebt meer voorbereiding nodig. We maken gebruik van een grotere lichtshow dan gewoonlijk, we hebben een gastzangeres die een paar nummers mee komt doen en Mario Goossens van Triggerfinger komt een nummer meedrummen. Dat zijn wel dingen die speciaal voor deze show zijn bedacht. Gisteren stonden we in de Oefenbunker Landgraaf en dat zagen we wel als een soort generale.'

En was het de spreekwoordelijke 'slechte generale' die een een goede premiére belooft?
'Haha, ja er zaten wel wat kinkjes in de kabel ja. Daarom ben ik blij dat we die gisteren nog gedaan hebben. Het begon al met een kabel die stuk was, dus je hoorde alleen een hoop lawaai vanaf moment één zeg maar. Gelukkig kon ik het nog fiksen tot het acceptabel was. Dus vandaag heb ik wel een back-up erbij, want op zo'n dag mag dat natuurlijk niet gebeuren.'

Heb je nog een bepaald ritueel voor je het podium op gaat?
'Nee niet echt, vooral elkaar veel plezier wensen, een group hug en meer dan dat eigenlijk niet. Shinen en genieten!'

Is er een moment in de set waar je naartoe leeft?
'Ja, er komt een speciale interactie met Mario, hij gaat samen met Roy even zijn momentje pakken en daarna mag ik ook mijn momentje pakken in een solonummer. Even gas terug en dan kunnen we daarna weer volle bak gaan knallen.'

Je bent vast wel bekend met de zogenaamde 'vloek van Nu of Nooit': je pakt je momentje op Pinkpop om daarna weer in de vergetelheid te verdwijnen. Wat ga je doen om die buzz die momenteel om Storksky hangt, vast te houden?
'Ik denk dat het goed is dat we onszelf realiseren dat dit een hele goede showcase is, maar dat we niet vanaf nu alleen maar op dit soort festivals staan. We kunnen nu even die berg beklimmen om te zien hoe het er daarboven uitziet en vandaar moeten we weer voor de helft teruglopen en dan weer met de lift naar boven gaan. We moeten gewoon keihard gaan werken straks. We doen mee met Popronde en we staan op Zwarte Cross. Dat is niet via een soort wedstrijd als Nu of Nooit. daarnaast staan we op veel lokale festivals deze zomer en zijn we bezig met een aantal voorprogramma's eind dit jaar. En we gaan gewoon door met nieuw werk uitbrengen. Gewoon aan de bak dus.'

Jullie zijn sinds kort een vast duo nadat je met verschillende drummers hebt gewerkt. Waarom heb je toch uiteindelijk gekozen voor  Roy als vaste drummer?
'In eerste instantie had ik mensen nodig die me konden uithelpen met het afstudeerproject. In het begin had ik idee dat wanneer ik verschillende drummers heb die live meedoen, dan kan ik mijn eigen gang blijven gaan, het gaf me een soort vrijheid. In de praktijk blijkt dit toch niet te werken, want je moet steeds met verschillende mensen gaan repeteren voor dezelfde show. Wat me eerst heel praktisch leek, bleek toch niet zo praktisch. Roy: 'Op een bepaalt moment bouw je ook iets op, je raakt op elkaar ingespeeld en dat staat het als een huis. Als je steeds met verschillende mensen moet werken is dat niet haalbaar.'

Je wordt wel eens vergeleken met Royal Blood. Is dat ook een van jouw inspiratiebronnen of komt dat vanwege het feit dat dit ook een duo is dat zich van snoeiharde rock bedient?
'Ja ik denk toch wel het laatste. Al zie ik het ook wel als compliment, want het is een hele toffe band. Maar er zijn meer referenties en dat vind ik allemaal complimenten.'

Want wat zijn jouw inspiratiebronnen?
'Josh Homme, Muse, Incubus, maar ook hele andere dingen zoals Elliott Smith. Die laatste hoor je vooral in de koortjes terug. Maar de gemakkelijkste vergelijking blijft natuurlijk een ander duo.'

Over duo's gesproken, is het een voordeel dat je met zijn tweeën bent, of is het juist harder werken?
Roy: 'Ergens moet je harder werken, bij een grotere bezetting is veel meer beweging op het podium. Michiel staat achter zijn microfoon en ik zit achter de drums. We zijn dus ook heel bewust op zoek gegaan naar hoe wij die show interessant krijgen. Daarom hebben bijvoorbeeld veel hoger ingezet met lichteffecten om beweging en sfeer op het podium te creëren. Er is ergens een limiet, maar van de andere kant zoeken we daar juist onze kracht in.' 
Michiel: 'En doordat we zo goed op elkaar zijn ingespeeld, maakt dat ook weer een bepaalde energie los. Van de andere kant: als je met twee bent komt dat wel weer ten goede aan de strakheid van de show. Je hoeft immers met minder mensen samen te spelen.'

Welke bands ga je zelf nog bezoeken dit weekend?
'De Staat, Skip & Die, Ghost, Puscifer en natuurlijk Red Hot Chili Peppers en Paul McCartney.' 

Laatste vraag: wat was er eerder, het masker of de bandnaam?
'Haha, de bandnaam. Maar inmiddels speel ik zonder masker. Het is toch niet heel comfortabel spelen. Ik zie mijn pedalen niet, ik moet telkens zorgen dat die snavel over de microfoon blijft hangen, en het gaat gewoon ten koste van mijn stemklank. De zangeres zal vandaag nog wel een masker dragen. Vanaf nu toon ik mijn ware gezicht.'