Canshaker Pi? Waar moet ik die van kennen?
Er zijn een paar leden uit Palio Superspeed Donkey naar deze band getransferd, wat alvast de intensiteit en slimme gitaarlijntjes van Canshaker Pi verklaart. Wellicht heb je ze vorige maand in DWDD gezien, waar hun track Looking For Love On Ibiza in ingekorte versie niet aan kracht inboette – en check ook dat stukje van Outkasts Hey Ya dat er stiekem in verstopt zit. Verder heb je in 3voor12 Radio misschien hun track Shaniqua wel eens voorbij horen komen, zo'n ongepolijste, compacte song die catchy is tegen wil in dank.

Wat voor muziek is het?
Canshaker Pi rammelt, sputtert, raast en schreeuwt zonder genade. Binnen de lijntjes kleuren is voor mietjes, wij vliegen liever uit de bocht. Maar zoals voorgangers en inspirators Pavement en Dinosaur Jr. dat ook al zo goed konden, blijft het bij Canshaker Pi in de basis altijd gaan om een kneiterstrak liedje. Die liedjes bestaan uit pakkende riffjes en gevatte teksten, beiden gebracht met een energie en rusteloosheid die doet denken aan nachten lang doorhalen op pure adrenaline.

Wat is hier zo bijzonder aan dan?
Canshaker Pi is een band als een handgranaat: compact, explosief en onvoorspelbaar. Maar je hoeft niet alleen op ons woord te vertrouwen, want de band heeft in haar korte bestaan al een paar bijzondere fans geregeld. Niet alleen de springende, schreeuwende jongens en meisjes in de pit zijn enthousiast, ook singer-songwriter/Miseries-frontman/labelbaas Tim Knol geeft zijn stempel van goedkeuring. Ook heeft naar het schijnt niemand minder dan cultheld Stephen Malkmus van Pavement zijn diensten aangeboden als producer van de aankomende EP, zo lezen we op de Facebookpagina van de IJland Studio waar de opnames bezig zijn.

Waarom moet ik Canshaker Pi gaan kijken?
Als je ergens in je lijf nog een paar stoffige hormonen hebt liggen die je graag weer eens wilt laten gieren, of je juist overstroomt van (post-)puberale frustraties en complexen die je echt even kwijt moet, ben je bij Canshaker Pi aan het juiste adres. Er zijn maar weinig dingen die je zo lekker oren doen suizen en je bloed laten stromen als ongeleide jongehondenrock. Canshaker Pi zou zomaar eens je favoriete band kunnen zijn waar je nog nooit van gehoord hebt.

Wat kunnen we hier in 2016 van verwachten?
Die door Stephen Malkmus geproduceerde EP dus, met daarop hopelijk nog meer toffe liedjes en snerpende gitaren. En daarnaast een spoor van vernieling, en de penetrante geur van bloed, zweet, bier en feromonen die Canshaker Pi achter zich zal laten in de Nederlandse popzalen.