Het nummer dat me het meest motiveerde om als artiest te beginnen was waarschijnlijk 'New York City Cops' van The Strokes. Rond die tijd begon ik met gitaar spelen. Er was een nieuwe golf rockbands, indie rockbands waren heel erg hip. The Strokes waren volgens mij de band waardoor ik een gitaar wilde kopen.

Het nummer waardoor ik op wilde treden als DJ was de Soulwax remix van The Gossip - 'Standing In The Way Of Control'. Dat was in de tijd dat Justice en alle Ed Banger Records dingen uitkwamen, rond 2007, 2008. Sommige van die platen waren me te zwaar, ik had nooit zo'n klik met die Boys Noize platen, maar Soulwax vond altijd de juiste balans, gitaren en echte basgitaar, maar er dan nog steeds echte dj-tracks van maken.

Westbam & Nena met 'Oldschool Baby' in de piano mix. Het is een track die heel nostalgisch aanvoelt, hij kwam volgens mij rond 2001 uit, toen was de Love Parade nog een groot ding. Westbam is best een iconische DJ uit Berlijn. De piano versie is best wel disco-achtig en melodisch. Op een of andere manier is het een heel goed wapen voor een dj. Hij stelt nooit teleur op de dansvloer.

Een plaat die laatst uitkwam waar ik geen genoeg van krijg is 'Golden Days' van Whitney. Een beetje slackerrock-achtig uit Amerika, waar precies weet ik niet. Twee gasten met een grote liveband als ze optreden, volgens mij is het hun debuutalbum. Ik heb ze niet echt opgezocht maar die meest recente plaat van ze heet Golden Days.

Een track waar ik zelf het meest van verwachtte maar die een totale ramp bleek toen ik hem live draaide was 'Finsterwalde' van Jacques Parminger & Erobique. Ze hebben een plaat gemaakt waar ze muziek koppelde aan gedichten van een hoop Duitsers die normaal helemaal geen songteksten schrijven. Daardoor zijn de teksten wat amateuristisch en naïef. De productie is waanzinnig maar de tekst is in het Duits en het klikte niet echt met de mensen op de dansvloer. Maar je moet er gewoon voor gaan en soms ga je op je bek.

Waarschijnlijk de remix van 'Ignition' van R. Kelly. Ik realiseerde me op een gegeven moment, volgens mij is die track 65 bpm, een hele trage hiphopbeat, maar het is precies de helft van 130 bpm dus je kunt het perfect mixen met een snelle discoplaat. Het is hetzelfde tempo, maar dan half time. Die track is perfect voor een festival waar het te serieus wordt, als ik de boel even op wil schudden. En ja, dan draai ik af en toe R. Kelly.

Er zijn een hoop genres waar ik heel erg lekker op ga die niet zo zouden passen in de Roosevelt wereld en die ik dus niet zo snel zou draaien als dj. Ik denk dat het meest opmerkelijke nineties rock is. Ik ben best wel fan van het vroege werk van Pixies, de platen die ze rond 1988, 1989 uitbrachten, en vroege indie rock zoals Pavement en zelfs vroege Foo Fighters en dat soort dingen. Ik vind het heel tof maar ik zou het niet kunnen draaien in een dj set.

Waarschijnlijk die rockplaten die ik net noemde, maar ik draai ook nooit originele tracks van mezelf. Ik draai wel remixes en eigen tracks die andere artiesten geremixt hebben, maar tot nu toe heb ik nooit mijn eigen originals gedraaid. Als ik dj, draai ik liever tracks van anderen.