Het duo is niet alleen gekomen. Met een bassist, drummer en achtergrondzangeres moet de electrosoul zo warm en broeierig mogelijk worden opgediend.

Wie, wat en waar?
Ze komen uit de Londense wijk Bow: zanger Andy en producer James. De achternamen moeten geheim blijven, maar wie geen zin heeft om drie seconden te googlen: Andy Clutterbuck en James Hatch zijn de namen. Zonde dat dit spannende mysterie is ontrafeld? Ach, het zijn prima lads. De moeder van James is jarig dus ze zingen happy birthday met het publiek. Vrolijk vertellen ze dat ze deze ochtend bij 3fm zijn geweest. Ze zitten met een grote grijns in hun eigen HONNE-achtbaan.

Kopen wij ook een kaartje?
Nou, ze weten echt een paar klasse singles te schrijven. HONNE maakt electronische soul. Ze zijn de James Blake voor de zonnige zondagmiddag. Plezierig. Toegankelijk. Prijsnummers zijn ‘Gone Are The Days’ en ‘Someone That Loves You’, singles die ook heerlijk thuisvoelen op de radio. De heren noemen HONNE zelf ‘babymaking music.’ Voor wie het zich afvraagt: nee er werd niet gecopuleerd op de dansvloer. Wel wiegen de heupen zwoel.

Maar nogmaals: kopen we een kaartje voor die HONNE-achtbaan?
Het probleem is dat de soul van HONNE live maar niet warm wil klinken. De drums zijn te schel, de zang van Andy Clutterbuck te dun. De hits aan het eind zijn zeer welkom want het eerste half uur is echt te eenvormig. Het middernachtpubliek beweegt er heus niet minder om, want klinkt aangenaam genoeg. Toch bevindt HONNE zich live nog in de draaimolenfase.