ADE16: Het nieuwe Crystal Castles kiest voor in beton gegoten gabber

Maar een treetje water is niet genoeg om de smaak van Alice Glass weg te spoelen

Robbie van Zoggel ,

Na 8 jaar heeft het Canadese Crystal Castles een nieuwe plaat, Amnesty (I). Ook nieuw is Edith Francis, die het gat moet zien op te vullen dat de iconische eerste zangeres Alice Glass naast producer Ethan Kath achterlaat. In de Melkweg wordt geopend met Concrete, een in beton gegoten gabbertrack die direct het nieuwe dna van de band blootlegt. Meer rave, minder electro. Het werkt.

Het is 2008. Middenin de electrohausse en ver voordat social media zo snel als het licht hypes creëren, hoor je in Amsterdam op elk feestje, van Studio 80 tot Club 11, een paar dezelfde nummers terugkomen. Vanished en Crimewave van het titelloze debuutalbum zijn dé hits op de dansvloer. Rode draad vormen veel Nintendo-bliepjes en galmende hysterische vocals. Was getekend Ethan Katz, het meesterbrein achter Crystal Castles en Alice Glass, een schuchter IT-meisje. Het duo uit Toronto heeft wortels in de hardcore en noise hoek, en zet voet op Europese bodem als next level electropunk band.

De Crystal-chemie houdt echter niet lang stand. Na het sterke tweede album in 2010 blijft nieuw werk uit en kondigt Glass eind 2014 aan ‘haar solocarrière voorrang te geven’. Katz helpt even daarna de geruchten uit de wereld over een definitief einde door het aanstellen van zangeres Edith Francis. Fans van het eerste uur blijven erbij: Glass ís Crystal Castles. Levert alle gossip ook nog wat goeds op?

De vraag vanavond is daardoor eigenlijk wie er in de volgepakte Melkweg voor kamp Glass kiest, en wie kamp Francis. Het eerste kwartier gaat het volle bak met sterke opener Concrete, een heerlijke gabbertrack. Daarna volgen wat vroege hits, waaronder Vanished. Live is Crystal Castles nog even mysterieus en afstandelijk, Francis kronkelt over het podium in continue stroboscooplicht. Het maakt niet uit of je of je nou groupie of nitwit bent, je hebt geen idee hoe ze er uitziet. Oogcontact wordt door verblinding kinderlijk eenvoudig vermeden.

Treetje water
Het gevaar ligt om de loer dat dit een irritant trucje wordt. Omdat Katz zich graag achter zijn apparatuur verbergt, moet Francis flink aan de slag om een uur lang meegezogen te worden. Ze leegt het ene na het andere flesje water boven haar hoofd, de eerste rijen spatteren mee. Leuk voor je Snapchat, maar na het tweede flesje is de verrassing weg. Even daarna gaan de twee van het podium en keren met een drummer terug. Enth, een van de betere tracks op de nieuwe plaat, komt daardoor live super strak uit de verf.

Dat verhult niet dat in de show op net iets te veel momenten de aandacht verslapt. Bijvoorbeeld als Francis stopt met zingen om naast Katz even aan de knoppen te freestylen. Het is fris dat het nieuwe Crystal Castles zich wat experimenteler en vrijer beweegt, maar daarmee wordt het soms een wat ongemakkelijke en minder dwingende live ervaring dan je hoopt.