Het gonst in OT301. Al zodra je het rauwe pand aan de Overtoom binnen stapt, voel je het. Het is alsof je op een huisfeestje van een wildvreemde bent binnengestapt, en je toch direct welkom voelt. De zaal waar het allemaal om draait in OT301 is aangekleed met glimmende vlaggetjes, naast natuurlijk de belachelijk grote discobol die er altijd al hangt, in de hal en bij de bar hangen overal mensen rond die elkaar met grote glimlachen omhelzen. Je hebt van die avonden die stroef op gang komen, dit is precies het tegenovergestelde.

Dat was vorig jaar ook al zo, en dus moet dat betekenen dat Panamafropeans goed begrijpt hoe je een avond opbouwt. Inderdaad, vroeg op de avond staat al de super aanstekelijke Israelische muzikant Tropikal Camel op het podium. Met een ontplofte afro en een ovalen brilletje staat hij te zingen over hoe hij altijd lsd neemt op momenten dat het helemaal niet uitkomt. Tropikal Camel is een one-man live-act die opereert vanuit Berlijn, maar die uit het hele Midden-Oosten put voor inspiratie. Dat is natuurlijk een essentieel ingrediënt van dit concept: invloeden uit allerlei vormen van niet-Westerse muziek. Het andere kernelement: psychedelica, space.

Na hem nog een Duitser, maar dan een ‘echte’. Christian S is een veelgevraagd underground-dj uit Keulen, die vaak als slotact neergezet wordt. Vandaag staat ie op eigen verzoek al om 01:00 uur op het programma. Hij wil laten zien dat ie de toon van de avond kan zetten in plaats van het werk van de rest in te koppen, en dat doet ie echt voorbeeldig. Het eerste uur is zijn groove niet te ontwijken, maar toch echt ingehouden, kort. Hij wisselt een kale percussieplaat die heen en weer springt van Afrika naar Zuid-Amerika af met een house classic van Ralphi Rosario, alles kort gesneden en super rauw. 

Aan het eind van zijn twee uur is de zaal bloedheet en klaar voor een piek, maar dan komt de verrassing van de avond: Peaking Lights' Acid Test gooit gewoon midden in de nacht het tempo omlaag naar 90 bpm en komt met extreem sexy live dub house. Waar dit in een concertsetting ronduit saai is, voelt het in deze setting - de hitte, overal lege bierflesjes, al die mensen die wild dansen in slow motion - ineens helemaal op zijn plek. Voor wie het toch niet trekt is er inmiddels ook een minuscuul dubfeestje begonnen in de kelder. De dj/selector heeft maar een draaitafel ter beschikking, maar professioneel als hij is blijft het nooit langer dan een seconde of twee stil. Het is hier vochtig, muf en donker, en dus super opwindend. Dit maakt van OT301 zo’n heerlijke undergroundplaats.

Terug op de dansvloer bij Peaking Lights heeft de opwinding ook toegeslagen. Je ziet natuurlijk wel vaker knuffelende en zoenende stelletjes op dit uur van de nacht, maar dit lijkt wel een demonstratie van de perfecte tongzoen. Heel zachtjes worden de heupen gekanteld op de beats van Peaking Lights (inmiddels iets opgeschroefd maar nog altijd ruim onder het house-gemiddelde). Op een bank in de gang ligt een vrouw helemaal over een man heen gevouwen. Ze beweegt haar heupen in draaiende bewegingen over zijn onderlijf en begraaft haar hoofd in zijn nek. Des te grappiger dat een man rustig op de lege plek naast ze gaat zitten en een gesprek met ze aanknoopt. Dat doet ie toch maar niet bij de vrouw die even later bovenop de chillblokken in het halfdonker de pik van haar vriend even stiekem in haar mond neemt.

Man man, waar moet dit heen! Afsluiter Afrobot - een van de hosts van dit feestje - weet dat ie de vibe vooral niet moet killen na Peaking Lights. Hij begint met Moby’s Go en dan een paar van die heerlijke emo house knallers, om de zaal vervolgens met een rauwe Lil Louis track klaar te stomen voor het slotuur. Ja, ook dit jaar was Panamafropeans weer een super memorabel feest.