Verrassing! Naast de gewone club in de fietskelder en de Lullabies for Insomniacs in de binnentuin heeft De School er vandaag ineens een derde ruimte bij: het Klaslokaal is vandaag ook een clubruimte. De hele dag lang wordt 'ie bezet door Konstantin en Dustin, twee dj’s uit de Giegling stal; een label uit Weimar dat momenteel een absolute favoriet is onder fijnproevers. De twee laten in hun tien uur durende set zien waarom. In de middag is hun set extreem ontspannen, maar met genoeg druk om mensen echt aan het dansen te krijgen.

Je hoorde de afgelopen dagen best veel mensen met twijfels spreken over De School. Het belangrijkste pijnpunt: het is er zo donker, en daardoor benauwd. Daar is wel wat voor te zeggen, al heeft het natuurlijk ook zo zijn charme, zo’n lage, duistere ruimte. Maar zo’n weekender met drie ruimtes en daglicht biedt een totaal andere dynamiek die de club ongelofelijk veel goed doet. Het is weliswaar koud buiten, maar het zonnetje schijnt en de tuin zit vol met rustig hangende mensen, plus een paar heel mooi dansende paradijsvogels, waarvan het meisje met het roze haar de kroon spant. De dj’s zitten er op een bank achter hun draaitafels en draaien vooral platen van rond de 100 bpm, zonder dat het daarmee zijige chill-out wordt. In de tuin en in de gang verzamelen zich ook zo’n beetje alle dj’s uit de Amsterdamse underground die al aan de beurt zijn geweest of die vannacht nog een keer mogen.

Er is ook lange tijd geen enkele reden om af te dalen naar de donkere club (sorry Elias Mazian, je draaide een hele mooie space disco plaat), want de Giegling boys (zoals ze liefkozend genoemd worden) zijn met een bezwerende set bezig. Om een uur of half vijf draaien ze misschien wel de mooiste plaat van het hele ADE, een plaat met een enorm ontspannen basis met daar overheen indringende percussieve elementen en noises. Welke track het was, blijft een raadsel. Het mooiste deel van de dag breekt aan, als het laatste zonlicht achter de dj’s door de beslagen ruiten schijnt, een waanzinnig gezicht.

Dit is de charme van clubben op zondag. Natuurlijk zie je een paar uiltjes die nog over zijn van gisteravond, maar voor de meest mensen is dit een ontspannen manier om zich klaar te maken voor een laatste nacht. De muziek overdag is ook echt anders dan ’s avonds. Zodra de duisternis invalt, verandert de vibe in de club totaal. De Gieglings draaien een gillende nieuwe gospelhouse-track van Traumprinz, en even later stunten ze door na al die uren ratelende techno ineens achter elkaar The Bombs van The Bucketheads en Lady van Modjo te droppen. Beneden is Jennifer Cardini heel stevig en rauw aan het doorpakken en zelfs in de tuin wordt het wat grimmiger. Al maakt ze vervolgens ruimte met 'Loving' van OC, een track van Nederlandse makelij (OC is Oceanic) die vrijdag Afrobot en zaterdag Michael Mayer ook al als hoogtepunt in hun set draaiden. Het is een hele warme track die smeult van verlangen. Tekenend is dat ze hem niet uitmixt, maar vrijwel helemaal laat aflopen, wat een emotionele ontlading in de club losmaakt. 

Het blijkt de ideale voedingsbodem voor Dixon, die van acht tot tien draait. Hij draait super ritmisch, maar niet op zo’n hele heftige manier. Het zijn vooral van die rateltracks met een warme ondertoon die vandaag goed werken. Hij pakt vervolgens door: steeds weer van niks naar alles, dan een passage rechtdoor, en aan het slot weer een paar hele heftige tracks.

Job Jobse neemt die vibe in eerste instantie over. Zijn eerste uur is subliem. Hij brengt het tempo nog iets verder omlaag en begint bijna vanaf nul. Het tweede uur wordt harder en harder, met echt stevige technoklappers, afgewisseld met een Bollywood-track van Lata Ramasar. Dat werkt een tijdje heel goed, maar je zou verwachten dat hij in zijn laatste uur toe werkt naar een of meer van die verbindende tracks. Een warme disco- of soulplaat, iets in een heel ander tempo, in elk geval iets dat zorgt voor een groot contrast in zijn set. Je voelt in de club dat de energie langzaam verdwijnt, dat dit voor veel mensen hier het allerlaatste uurtje van heel ADE is. De ideale situatie om de mensen hier totaal aan het janken te krijgen, zou je zeggen, maar die kans laat hij liggen.

Hij denkt misschien alvast vooruit aan de mensen die inmiddels voor de deur van de club staan. De mensen die nodig zijn om de nacht weer nieuw elan te geven. Maar eigenlijk is deze dag al compleet. De School gaf vandaag les in clubben op zondag.