Vic Crezée: “Als je zo dronken bent dat je niet meer kunt lopen, ben je White Boy Wasted”

Debuut-EP White Boy Wasted nu op de Luisterpaal met o.a. Faberyayo, Willem, Sef en Adje

Timo Pisart ,

De Nachtvlechter. De Soepele Geweldenaar. Het zijn enkele van de vele bijnamen die Faberyayo zijn partner-in-crime Vic Crezée gaf. De Amsterdamse dj en producer geeft al minstens tien jaar acte de présence in het Amsterdamse nachtleven, en brengt morgen éíndelijk zijn debuut-EP uit. White Boy Wasted staat nu al op de Luisterpaal, een verzameling rauwe hiphop- en trap-tracks met o.a. Faberyayo, Willem (The Opposites) en Adje. “Die katers worden alleen maar heftiger, hè?” Vanavond vertelt Vic Crezée in 3voor12 Radio op 3FM over zijn favoriete tracks.

“Het maakt niet uit welke kleur je hebt: als je zó dronken bent dat je niet meer kunt lopen, dan ben je White Boy Wasted”, legt de Amsterdamse dj Vic Crezée (28) grijnzend uit. Sinds een kleine twee jaar host hij feesten onder de noemer White Boy Wasted, eerst in de Chicago Social Club, daarna in de Jimmy Woo en vanaf morgen in Club NYX. Daaraan gekoppeld dropt hij telkens mixtapes met een exclusieve track waarop hij zelf ook een paar lines rapt, en de beste van die tracks zijn weer verzameld op zijn debuut-EP White Boy Wasted, met features van Faberyayo (De Jeugd van Tegenwoordig), Willem de Bruin (The Opposites), Adje, Sef en up-and-coming man Idaly. "Ik wilde de mixtapes meer body geven door in de openingstrack zelf ook te rappen, zo ontstaat er een meer persoonlijke verhouding met de luisteraar."

Crezée is al jaren prominent aanwezig in het Amsterdamse nachtleven: als geen ander mixt hij hiphop, house en een beetje disco in navolging van mannen als Mr. Wix, ondertussen DJde hij voor Jawat!, ging hij met Duvel Duvel en Opgezwolle mee op de Buitenwesten-tour en zette hij zijn signatuur op de uitstekende Het Grote Gedoe-mixtapes met Faberyayo en de Ski Leraar Bruin Money Gang-tapes. Vanzelfsprekend staat Faberyayo dus ook op de White Boy Wasted-EP. “We kennen elkaar al jaren. Toen we allebei in een breuk lagen qua relatie, opperde hij het idee voor een mixtape. Dat lag jaren op de plank, maar uiteindelijk kwam daar Het Grote Gedoe uit. Pepijn had thuis een microfoon geïnstalleerd en zei dat ik óók moest rappen. Hij zou een verse voor me schrijven, dat werd Touch Die Geld.”

Het begon allemaal toen Vic Crezée een jaar of zes was, vertelt hij in dat typische Amsterdamse accent dat we ook wel van Faberyayo kennen. Hij luisterde toentertijd alleen maar Kinderen voor Kinderen-bandjes, totdat zijn broer op een vakantie kwam aanzetten met Doggystyle, het debuutalbum van Snoop Dogg. “’With your wrinkled pussy, I can’t be your lover’, ging die Slick Rick-line. Ik wist niet precies wat dat was, maar wist dat mijn ma er niet achter mocht komen dat ik het luisterde.” En van daaruit dook hij op zijn zevende (!) in de Wu-Tang Clan. “Ik was er hélemaal hoteldebotel van. Ik vond Chinese kung-fu-films en Mortal Kombat heel tof, de Wu combineerde dat met hiphop. Op Shadowboxin’ van GZA hoor je heel lullig gescratch. Ik wist nog niet zeker wat dat was, maar ik wist dat ik dát wilde doen.” Hij bedelde zijn ouders om een stel draaitafels en sprokkelde ze vervolgens middels het Via Via-krantje bij elkaar.

Op zijn twaalfde ging hij voor het eerst – met zijn moeder – naar platenzaak Fat Beats. “Ik was direct verkocht en ging er iedere week minstens twee keer naartoe. Ik voelde me als een kind in de suikerfabriek.” Hij keek er op de vingers van Edzon, DJ SP, Kid Sublime en Mr. Wix en werd door hen onder de hoede genomen. Al gauw mocht Vic voor het eerst meedraaien op de Fat Beats-radioshow op KinkFM, ging in de winkel werken en op feestjes indraaien. Hij werd zelfs meegesleept naar New York. “Ze hebben me echt gevormd, die jongens. Ik heb zóveel van ze meegekregen, niet alleen muzikaal maar ook qua levensvisie.”

De White Boy Wasted-avonden ontstonden toen Vic Crezée een eigen podium kreeg in het danszaaltje annex rookruimte in de Chicago Social Club. “Ik hoorde die uitdrukking voor het eerst bij Gucci Mane, geloof ik. Je weet hoe Ieren, Schotten en Britten helemaal gek worden als ze naar Amsterdam komen? Als je een dronken mongool bent, dan ben je White Boy Wasted: lomp, dronken en je weet niet meer wat je aan het doen bent.”

Ja, natúúrlijk kent Vic dat gevoel zelf ook, hoewel het steeds minder wordt. “Ja, ik hou wel van een borrel en moet wel eens de taxi pakken, hier en daar heb ik bovendien wel een paar zwarte gaten. Maar die katers worden heftiger, hè? Vroeger dacht ik dat ik van staal was, maar ja hoor: een tweedaagskater? What the fuck? Vroeger was mijn leven bovendien veel zorgelozer. Ik ben nu een eenmanszaak en probeer een beetje ritme in mijn leven te houden, mijn shit serieus te nemen. Dan denk je wel twee keer na voordat je doordeweeks gaat zuipen.”

Vic Crezée vertelt vanavond tussen 22.00 en 01.00 uur in 3voor12 Radio op 3FM over zijn favoriete tracks.