The Black Cult, Bovenzaal, Noorderslag, zaterdag 17-1-2015
ESNS15: Dikke thuisoverwinning voor The Black Cult
Eerste pit van de avond is voor de Groningers
Bij Groningen hoort garagerock. Niet alleen buitenlandse toppers zijn graag geziene gasten in de stad, vooral ook de lokale acts worden op handen gedragen. The Black Cult komt door hard werken en veel spelen steeds dichter bij de top. Vanavond gaat het los in de 3voor12 bovenzaal.
HET CONCERT:
DE ACT:
The Black Cult is de jongste ster aan het Groninger fundament van garagetoppers. Door de flinke (pop-)punk-invloeden zijn de nummers bijna allemaal oorwurmen, meer nog dan bij de stadsgenoten van traumahelikopter. Niet voor niks zag Tim Knol het zo in ze zitten dat hun eerste EP op zijn label uitgebracht werd. Veel meer hebben ze nog niet uitgebracht, maar dat debuutalbum moet er nu wel een keer aan komen.
HET NUMMER:
‘Dit nummer is niet zo leuk’. Hoppakee, volle bak erin met ‘I’m high, all of the time’. Het is één van de energiekste nummers van de set en het omslagpunt richting totale chaos. Het oudje doet het nog altijd goed en heeft alles in zich wat The Black Cult zo leuk maakt. Simpele teksten, een akkoordje of drie, rond de twee minuten, maar boven alles een heerlijke pot energie en tempo.
HET MOMENT:
“Hoeveel nummers zullen we nog spelen? Eén of twee?”. Luid geschreeuw om twee, drie, vier nummers volgt vanuit het publiek. “Dan moeten jullie wel wat fucking harder gaan dansen!”. En hop, daar is dan eindelijk de al vanaf het eerste nummer verwachte moshpit. Dan gaat het van hard naar harder totdat bij het laatste nummer Douwe zelf head-first het publiek in duikt en zich crowdsurfend weer naar het podium laat brengen. De biertjes vliegen door de lucht en de band en het publiek zijn gesloopt: missie geslaagd.
OOK OPMERKELIJK:
Dat het zo lang moest duren voordat het eindelijk ontbrandde was jammer. Twee uurtjes en wat biertjes later en het was vanaf het eerste nummer naar de klote gegaan. Dan had de Oosterpoort weer een nieuw systeemplafond kunnen aanschaffen. Mooi ook om te zien dat de jongens op hun laatste benen lopen na een slopend Eurosonic, maar nog één keer alle registers open trekken.
HET PUBLIEK:
De stampvolle en dampende bovenzaal broeit al voor het concert van de verwachting. Vanaf de eerste noot hebben ze de aandacht en gaan de eerste rijen meer en meer op en neer tot het bovengenoemde omslagpunt. Dan staan de mensen vooraan op elkaar in te beuken en de rest kijkt met een grote glimlach toe.
HET OORDEEL:
Het is niet moeilijk wat The Black Cult doet, maar juist daarom is het wel moeilijk om er mee op te vallen. The Black Cult is door vallen en opstaan nu op een punt waarbij ze een groter publiek kunnen aanspreken. Er was even voor nodig, maar uiteindelijk scoort in de blessuretijd The Black Cult een dikke thuisoverwinning.