Ganz, Noorderslag, Binnenzaal, zaterdag 17 januari 2015
ESNS15: Ganz laat het galmen in de binnenzaal
Amsterdamse beatmaker heeft het lastig
Dansacts hebben het niet makkelijk op Noorderslag. Dance is nou eenmaal niet echt het genre waar je even snel een nummertje kijkt, omver geblazen wordt en blijft hangen. Ganz mag al vroeg op de avond bewijzen dat het publiek in de Oosterpoort wel het geduld heeft om een volle set erbij te blijven.
HET CONCERT:
DE ACT:
De producties van Amsterdamse producer Ganz zitten ergens tussen Flume en Rustie. De harde snares en het onvoorspelbare van die laatste, het oor voor melodie van de eerste. Precies de mengelmoes van dubstep, trap en een vleugje pop die het internationaal al behoorlijk goed doet, misschien nog wel beter dan in Nederland. In het buitenland heeft hij waarschijnlijk al meer fans dan hier. Misschien is Noorderslag dan ook niet de plek om zichzelf te lanceren, aan de andere kant bleek afgelopen zomer al op bijvoorbeeld Lowlands dat we hier ook prima overweg kunnen met dat soort muziek.
HET NUMMER:
Zijn 'Hyperparadise Flip' springt er uit. Her en der worden zelfs wat vuistjes in de lucht gestoken.
HET MOMENT:
Pijnlijk, maar het meest opvallende moment is de massale uittocht die het publiek na exact dertig minuten in zet.
OOK OPMERKELIJK:
De zwart witte visuals op twee uit de kluiten gewassen tv's zijn aardig, maar voegen door het formaat niet zo veel toe. En hoezo zien we de hele show lang een foto van Lana del Rey met een indianentooi langskomen?
HET PUBLIEK:
Het begint opvallend goed gevuld in de binnenzaal. Maar na een halfuur sprint het publiek bijna weg. Er blijft nog een handje vol mensen staan. Waarvan er drie dansen.
HET OORDEEL:
Het enorme verloop in het publiek was niet nodig. Maar Ganz wist ook niet echt te overtuigen. Misschien zouden zijn producties wat meer ruimte kunnen gebruiken, waardoor de afzonderlijke horns, snares en r&b samples nauwelijks impact hebben. Dit zijn de shows die vragen om een echte knaller ergens halverwege die de zaal finaal op de kop zetten. En waarbij het stampensvol moet zijn en het zweet van het plafond moet druipen. De laatste tien minuten gaat het tempo even omhoog met een harde hiphop edit. Jammer dat die uiteindelijk galmt in een vrijwel lege zaal.