Je kunt hem kennen van N.E.R.D., je kunt hem kennen van zijn enorme hit ‘Happy’, van die andere hits als ‘Marilyn Monroe’ op zijn plaat G I R L, van ‘Beautiful’ met Snoop Dogg of van de tonnen hits die hij voor anderen produceerde. Je kunt hem kennen van RTL Late Night, van zijn hoed of van zijn spijkerbroekencollectie voor G-Star (die vanavond irritant veel shout-outs krijgt). Waarschijnlijk ken je hem van allemaal.

Tja, welk nummer niet? Vanavond gooit Pharrell zijn nieuwe track 'Freedom' live in première, nadat hij dat vorige week deed als reclame voor Apple Music. Slim als hij is speelt hij 'm zelfs twee keer: als eerste én als laatste. Echt een grote hit a la 'Happy' wordt het waarschijnlijk niet, maar de pianoriedel blijft alvast goed hangen. Verder speelt hij vanavond bijna alléén maar hits, maar zeker het einde van de set zit er vol mee. Welke andere artiest kan afsluiten met een blokje 'Blurred Lines', 'Get Lucky' en 'Happy'? Van die tracks is 'Happy' natuurlijk de allergrootste hit, maar we gaan hier toch voor 'Get Lucky'. Al was het maar vanwege Nile Rodgers' gitaarlicks, en hij is nog nét even dansbaarder. De track wordt hier prima gespeeld door Pharrell en zijn band, hoewel het ook weer niet sprankelt op het podium.

Ook hier is het dringen. Die toffe rapmedley waarin onder meer 'Move That Dope' (met Pusha T), 'Alright' (Kendrick Lamar) 'Hot 'n Here' (Nelly), 'Just Wanna Love You' (Jay Z) en 'Pass The Courvoisier' (Busta Rhymz) langskomen? Nee, daarvoor is het toch niet live genoeg (alles komt van de tape). Het moment dat er een paar dozijn kinderen het podium op mogen voor 'Happy'. Nee, toch maar dat blokje met vier toffe N.E.R.D. tracks: achter elkaar 'Spaz', 'Rockstar', 'Lapdance' en 'She Wants To Move'. Mét Shae Haley op het podium. Maar ook heel slim gedaan is het blokje waarbij Pharrells geweldige danseressen, the BAES, het overnemen en er alleen maar hits langskomen die óók van Pharrell zijn, zonder dat hij er zelf iets voor hoeft te doen op het podium. En natúúrlijk komt de naam van danseres Christina groot in beeld als ze haar momentje krijgt nét tijdens Britney Spears' 'I'm A Slave 4 U.'

'AAAAAAAAMSTERDAAAAAAAM' schreeuwt Pharrell tot twee keer toe aan het begin. Au, daar gaan we weer. Maar mag je van een Amerikaanse wereldster verwachten dat hij het verschil tussen Amsterdam, Holland en Nederland precies weet? Even later maakt hij het bovendien goed door Nederland uitvoerig te bedanken voor de liefde door de jaren heen. 'Almost all Neptunes songs broke first in Holland. So thanks to the dj's and to the Dutch people!' Natuurlijk krijgen de Dutch women nog een extra shout-out voordat Pharrell zijn ode aan het andere geslacht 'Marilyn Monroe' speelt.

Pharrell staat bekend om zijn hits, niet om zijn liveshows. Na al die jaren blijft het een wat flegmatieke performer, maar hij heeft zijn show volgestouwd met dans- of participatie-intermezzo's om dat te compenseren. Hij wil pas doorgaan als hij twintig crowdsurfers ziet. En net als Robbie haalt Pharrell een meisje uit het publiek op het podium, twee zelfs. Hij kondigt aan haar gedachten te lezen en precies dan start het intro van 'She Wants To Move' in. Aardig gedaan, al zal hij als entertainer zijn achternaamgenoot nooit evenaren. Verder is een kritiekpunt dat er per saldo maar weinig live gebeurt op het podium, van de zangeressen die 'Hollaback Girl' playbacken tot Snoop Dogg uit een doosje. En toch is het een vermakelijke hitsshow, voor wie daar zin in heeft. Want het is overduidelijk dat urban-ster Pharrell voor een festival als Pinkpop geen headliner is. Maar goed, dat was dan ook nooit de bedoeling.