Sophie verwart zijn luisteraars graag. Wilde hij aanvankelijk nog anoniem blijven - hij liet ooit een dragqueen zijn boilerroomset draaien terwijl hij zelf als bodyguard naast het podium stond - inmiddels weten we dat Samuel Long de man achter de muziek is. Man, ja. Want die opgewekte meisjesstem die over de elektronische beats schalt, is gewoon de flink bewerkte stem van Long zelf. Dan is het zelfs ook nog een beetje onduidelijk of Product nou een album is of niet. Zo werd het namelijk wel aangekondigd, maar inmiddels wordt van een 'singlescollectie' gesproken en op Spotify is Product niet eens een release, maar slechts een door Sophie samengestelde playlist.
Hoe het ook zij; de spannendste paradox schuilt niet in die randverschijnselen, maar in Sophie's muziek zelf. De Brit heeft zijn producties immers zo geglazuurd, dat het aan de oppervlakte lijkt op mierzoete schoolmeisjespop, maar daaronder schuilt een viezige 18+nachtclubfeel. Zo wordt de vibe van vrolijke singles als Lemonade en de briljant simpele opener Bipp - dat merkwaardig weinig beat nodig heeft om als een dancetrack te voelen - onderbroken door het behoorlijk onomwonden Hard: "Rubber doll, bang so hard / PVC, I get so hard / Latex gloves smack so hard". Ineens is het niet zo gek meer dat Product via Sophie's website ook met een seksspeeltje erbij te bestellen is.
Bovendien wordt duidelijk dat die vreemde geluiden die Sophie als percussie laat dienen, klinken als schurend latex en druipende vloeistoffen. Maar anderzijds ook als bruisende frisdrank en opgeblazen ballonnen. Ook het geile Hard is tussen alle fetisjistische percussie en bas voorzien van zo'n speels, bijna kinderlijk synthmelodietje, waardoor Sophie je continu in een vrij bizar dwaalgebied tussen een kinderfeestje en een darkroom weet te houden.
In dat dwaalgebied bevindt zich ook de nieuwe single Vyzee, die waarschijnlijk Sophie's meest toegankelijke nummer tot nu toe is. Maar Sophie zou Sophie niet zijn als hij je niet gelijk weer genadeloos uit die vibe zou slaan. De nare, hoog piepende noiseverrassing die op Vyzee volgt, heet L.O.V.E. en vormt regelmatig de opener van zijn livesets. Een duidelijk doelbewust pesterijtje, dat na een paar keer luisteren nog gaat wennen ook. Al is het maar omdat er weer zo'n onvoorstelbaar blije, speelse J-popbreak in zit.
Slotnummer Just Like We Never Said Goodbye is gelukkig een makkelijker te verteren poptrack, waarin we Sophie weer op zijn sterkst horen: Precies kitsch genoeg om waanzinnig aanstekelijk te worden en precies spannend genoeg om niet banaal te worden. Een uitstekende samenvatting van de algemene indruk die Product als album achterlaat.