3 Chairs
Het is al mooi dat Moodyman en Theo Parrish dit weekend in het Amsterdamse Bos staan, maar het is nog veel toffer dat ze met hun supergroep 3 Chairs op het podium plaatsnemen. Naast die twee Detroit-giganten zitten ook de wat onbekendere Rick Wilhite en (ja ze zijn inmiddels met zijn vieren) de jongere Marcellus Pittman in de groep. Maar eigenlijk doet het er ook niet toe wie er allemaal in zitten. Het belangrijkste is dat de groep bijna alles wat goed is uit Detroit, en alles wat hen afzonderlijk zo goed maakt weet te vangen in één geluid. En dat maakt het de gedroomde Dekmantel act.

Dj Harvey
Weinig dj’s hebben zo’n ongelooflijke cultstatus als DJ Harvey. Ooit een van de meest vooraanstaande dj’s in Engeland, toen lange tijd gedwongen in Amerika gebleven, vanwege belastingproblemen in Europa, terwijl iedereen hem smeekte om terug te komen. Inmiddels mag hij weer vrij reizen, en is kan hij de vruchten plukken van die bijna mythische status die hij onder liefhebbers bereikt heeft.  Luister voor de grap eens naar die laatste woestijnrockplaat van hem, maar laat je daardoor niet afschrikken.  Die status dankt hij vooral aan zijn enorm eclectische, maar altijd samenhangende sets. Een brilante plaatkeus, het vermogen om het publiek bij de hand te nemen, en op de goede momenten een zaal laten ontploffen. Dit kan bijna niet mis gaan.

Daphni
Manitoba, Caribou, Daphni, het is allemaal de zelfde man. Dan Snaith, die naast heel goed rekenen ook heel behoorlijk platen in elkaar draait. Op zijn album als Daphni uit 2012 mixt hij obscure Afrikaanse samples met house en oude soul, wat een van de spannendste danceplaten van het jaar op leverde. De tracks die hij dit jaar maakte met violist Owen Palett zijn weer van een totaal ander soort. In clubsetting zijn die nieuwe tracks al broeierige klappers, mede dankzij de nietsontziende bas die er onder zit. Spannend of ze op een festivalwijde eenzelfde impact hebben.

Jamie XX
Natuurlijk bandlid van The XX, maar hier gewoon als soloact achter de knoppen. Als je hem al zo nodig in een hokje wil stoppen, dan kun je beter een aardig grote nemen. Misschien is het belangrijkst om te weten dat hij uit Engeland komt, aangezien hij moeiteloos elementen uit dubstep, garage, vroege rave en triphop trekt. In zijn livesets zoekt hij nogal eens het avontuur op, dus verwacht vooral geen hapklare hitjesset.

Talaboman
Talaboman is het nieuwe project van John Talabot en Axel Boman. Die laatste is een Zweed die zijn debuut uitbracht op Dj Koze’s label, en daarmee zichzelf meteen op de kaart zette. Fijne house vol details met zo nu en dan een vocal. In zijn livesets is hij niet vies van een vergeten discohit op zijn tijd. John Talabot is natuurlijk vooral bekend door zijn album Fin, dat in 2012 nogal wat jaarlijstjes aanvoerde. Ook house, maar van een veel melancholischer soort, waardoor de euforische climaxen nog meer losmaken. Van de samenwerking tussen Talabot en Boman is al her en der wat opgedoken, maar bij dit soort projecten is het altijd afwachten hoe het live uitpakt.

Martyn
Op zijn eerdere albums zat Nederlandse Amerikaan Martyn nog wat meer in de abstractere, dubstep-achtige house, maar op zijn dit jaar verschenen album lijkt hij een grote stap naar de dansvloer te hebben gemaakt. Op Dekmantel schuift ook nog eens Inga Copeland aan, en wordt het dus een liveset. In een interview met 3voor12 vertelde de producer nog dat hij zo’n live-set met een ander zag als een grote uitdaging, maar als je afgaat op de albumtracks kan het wel eens bijzonder worden.

Moritz von Oswald Trio
Moritz von Oswald is natuurlijk een sleutelfiguur in de Duitse technoscene, Max Loderbauer o.a. met Sun Electric in begin jaren negentig zijn sporen verdient, maar de ster van het trio is natuurlijk Tony Allen die met Fela Kuti nogal wat betekend heeft voor afrobeat.

Mood Hut
Natuurlijk is het leuk om de hippe vogel uit te hangen in de Boiler Room-sessie die het label Mood Hut gaat verzorgen op het festival, maar het wordt duimen dat je binnenkomt. Veiliger is ze gewoon op het kleine podium te gaan kijken. Veel weten we er eigenlijk niet van, maar Martyn vertelde ons nogal fan te zijn van het label vol downtempo disco. Dus laten we maar op hem vertrouwen dat het goed zit. En mocht het tegenvallen, dan weet je bij wie je moet aankloppen.

Magic Mountain High
De jazzachtergrond van Magic Mountain High legde de basis voor het experimentele karakter, en bij liveshows wordt naast een berg elektronica ook nog steeds de gitaar en toetsen gebruikt. Vorig jaar een van de grote verrassingen, dus nu ze op herhaling mogen zal het ongetwijfeld nog wat drukker zijn.

Trade
Blawan en Surgeon vormen samen Trade. Als je alleen het solowerk van de twee kent weet je al ongeveer hoe laat het is. Niet de muziek om nippend aan de witte wijn met je voeten in het zand te staan. Meer om in een aardedonkere tent vol in te duiken, en na anderhalf uur weer verdwaasd boven te komen drijven, drijfnat van het zweet.