Aftrap: Mastodon
Maandag 9 juni - Mainstage
12:40 - 13:40

Wie, wat, waar?
Mastodon uit Atlanta, Georgia. Opgericht nadat drummer Brann Dailor en gitarist Bill Kelliher bassist Troy Sanders and zanger-gitarist Brent Hinds in 2000 bij een High on Fire show tegenkwamen.

Wat spelen ze?
Extreme, veelzijdige, maar vooral krachtige metal. Door veertien jaren heen en vooral door keihard werken uitgegroeid tot sludge- en progmetal-gigant.

Claim to fame
Mastodon ontving veel lof voor het album Crack The Skye, waarna supports voor Metallica, steeds grotere tours en zelfs de David Letterman show volgden. Niet gek voor een band die complexe metal met hardcore (sludge) speelt. De band wist twee grammy nominaties niet te verzilveren, maar legde beslag op diverse Kerrang! en Metal Hammer Golden Gods Awards.

Waarom moet je de band nu gaan zien?
Mastodon mag dan ondanks de prognoses na Crack The Skye nooit doorgebroken zijn naar de headliner-categorie, de band speelt wel met die allure. Drummer Brann Dailor is een absolute baas en met vijf albums op zak hadden ze op Pinkpop 2012 al een beresterke setlist. Nu wordt die aangevuld met materiaal van het 24 juni verschijnende Once More 'Round the Sun. Verser van de pers krijg je ze niet. Check vast High Road.

Halte 2: Ghost
Maandag 9 juni - Brand Bier Stage
13:40 - 14:40

Wie, wat, waar?
Even een uitstapje naar de tent voor Ghost (voor de VS geschreven als Ghost B.C.). Naar verluidt in 2006 in het Zweedse Linköping opgericht toen de leden (alleen bekend als Nameless Ghouls) in een andere band zaten en een riff speelden die zou uitgroeien tot het anthemische Stand By Him.

Wat spelen ze?
Zeer theatrale heavy metal en rock, en dan doelen we vooral op frontman Papa Emeritus II, die oogt als een bizarre kruising tussen Sinterklaas, de Paus en magere hein. Het geheimzinnige Ghost was aanvankelijk meer doom en duisterder getint, maar is er sinds we de band in 2011 op Roadburn zagen alleen maar toegankelijk op geworden. Ook wel getypeerd als kind uit een huwelijk van King Diamond en Blue Oyster Cult.

Claim to fame
Toch de mijter, de mantel, de gezichtsbeschildering en hele verkleedpartijen waarmee Ghost een verrassend breed publiek heeft weten te bereiken.

Waarom moet je het nu gaan zien?
Omdat Ghost toch wel om heel wat meer gaat dan alleen drama en uiterlijk vertoon. Papa Emeritus en zijn Nameless Ghouls zetten een verdacht duister feestje neer in die tent en zijn daarmee met Metallica de enige gitaaract die je niet in daglicht hoeft te ondergaan.

Halte 4: Biffy Clyro
Maandag 9 juni - Mainstage
16:40 - 17:40

Wie, wat, waar?
Schotse rockband. De harde kern van Biffy Clyro kwam in 1995 al bijeen in Kilmarnock, even zuidwestelijk onder Glasgow. Zanger-gitarist Simon Neil en de tweeling Ben (drums) en James Johnston (bas) spelen zich al negentien jaar een slag in de rondte en daarmee geven we meteen een van hun geheimen weg: hechte, superstrakke liveshows.

Wat spelen ze?
Ze begonnen als experimentele rockers, waren heel heet als post-hardcore act en zijn doorgegroeid naar stadionrockgroep met heavy metal en prog-invloeden. Een band met grote pop-ambities, maar wel eentje die dat heel puur, heavy en met complexe muziek uitvoert.

Claim to fame
Vierde album Puzzle zorgde in 2007 voor de mainstream doorbraak, waarna in het Verenigd Koninkrijk de grote festivalslots klaar lagen. Aan deze kant van het kanaal zorgde Opposites (2012) voor de definitieve doorbraak, maar blijven ze vooralsnog een maatje kleiner (dan Download hoofdpodium).

Waarom moet je het nu gaan zien?
We zeiden het al: met 19 jaar speelervaring kunnen ze met een arm op de rug nog een akelig strakke set neerzetten. Er zit nog genoeg gif in om de routineuze valkuilen te vermijden; zeker nadat de privé-problemen van Ben Johnston bijna roet in het eten gooiden, is de band nog hechter. Live wordt het trio bovendien versterkt met de gitarist en toetsenist van de evenzeer grootse en Schotse band Oceansize.