Lowlands 2014: Kovacs kan het vakje ‘belofte waarmaken’ afvinken

Eindhovense zangeres op haar plek tussen filmische triphopklanken

door Norbert Pek, foto's Jelmer de Haas ,

Staat het er echt? Het staat er echt. Het Nederlandse Kovacs, waarvan net één single is verschenen, treedt op in de Bravo. Een grote plek voor een nog vrij onbekende naam die, mogelijk, aan de vooravond van een doorbraak staat.

HET CONCERT:

Kovacs, Lowlands Bravo, zondag 17 augustus 2014

DE ACT:

De Eindhovense zangeres Sharon Kovacs heeft een diepe, dragende stem die genoeg associaties oproept, waaronder Portisheads Beth Gibbons en Shirley Bassey. Onze aardkloot heeft nog maar net kennis kunnen maken met haar eerste release: single 'My Love'. Ze is getekend op Warner Music Duitsland dus de plannen met haar debuut zijn groot. 

HET NUMMER:

Eerste single 'My Love' is meteen een succes. Ook live. Het zanglijntje blijft hangen en de georkestreerde invulling is broeierig. Maar het is goed om te horen dat Kovacs meer uitschieters op zak heeft. 

HET MOMENT:

Mocht de doorbraak van Kovacs volgen, en die kans is ruimschoots aanwezig, dan zullen deze nummers ooit, ergens live worden gespeeld met een bak strijkers en blazers. Hoe het live klinkt met zo'n blazer, krijgen we vandaag al te horen in de Bravo. Het gastoptreden van een uitbundig meetoeterende Kyteman was ongaangekondigd en een welkome aanvulling.

HET PUBLIEK:

Laten we zeggen dat de tent - op z'n zachtst gezegd - niet uitverkocht is. Bij aanvang is het nog vrij leeg in de grote Bravo, maar de aanstroom loopt zeker gestaag. Bijna iedereen blijft in de tent staan, iedereen klapt hard en lang. Al na één nummer blijkt dat de Sharon Kovacs en haar band zo’n spot volledig kunnen dragen.

HET OORDEEL:

De Eindhovense zangeres, met een eskimomuts half over haar gemillimeteerde schedel, heeft niet alleen het diepe stemgeluid dat doet denken aan enkele triphopgrootheden en souldames als Shirley Bassey. Muzikaal sluit ze er ook dicht bij aan. Met sfeervolle synths en sfeervol meedeinende viool en cello, voert de band je door het verleden waarbij de 90s triphop wordt aangeraakt, het gevoel van een ‘House of the Rising Sun’-traditional wordt opgewekt en, recenter, in een donker Lana Del Rey-bad wordt gedoken. Soms mogen de triphopbeats wat dieper klinken, gevaarlijker vooral, maar het songmateriaal geeft vertrouwen dat het wel goed komt met het aanstaande debuut. Kovacs kan diep en verhalend zingen en haar stem is volledig op z'n plek in de georkestreerde omgeving. Zoals ook die gastbijdrage van Kyteman klopt. Helaas vormt de spontane uitreiking van, serieus, de eerste proefpersing van haar eerste vinylhoes een hinderlijke onderbreking. Dat leek haar producer een goed idee omdat ze zo bescheiden is. Hij zegt: ‘Hier begint jouw feestje, jouw verhaal.’ Gelukkig lukt het Kovacs vervolgens om de langzaam voller wordende Bravo weer in de zorgvuldig opbouwde roes te trekken. ‘My Love’ moet dan nog komen, een sterke single waarvan we er overigens meer hebben gehoord. Het vakje ‘belofte waarmaken’ kan worden afgevinkt.

DE FOTO: