Fink, Lowlands Bravo, zondag 17 augustus 2014
Lowlands 2014: Fink baart krentenbollenseks
De Beste Singer Songwriter voor Wakker Lowlands
Een soort van revolutie in radioland: de commerciële radiostations draaien tegenwoordig ook de nieuwe single van Fink, 'Looking Too Closely'. Acht jaar geleden begon de Britse singer-songwriter zijn Lowlands carrière met een zitconcert in de podiumkunsten tent Juliet, wegens ondefinieerbaar en te stil voor in de buitenlucht. Steeds een treetje hoger en nu voor het zondagochtend koffieconcert in een bomvolle Bravo.
HET CONCERT:
DE ACT:
De Brit Fin Greenall was oorspronkelijk dj en producer, maar verruilde tien jaar terug de dance voor een meer akoestische aanpak. Daaruit ontwikkelde hij zijn eigen stijl van slepende, spannende singer-songwriter muziek. Hij heeft een lange relatie met Nederland en is hier populairder dan thuis. Zijn laatste album Hard Believer bereikte in Nederland de top 10 en in 2012 bracht hij samen met het Concertgebouworkest een livealbum uit. Vandaag staat hij met volledige band op Lowlands.
HET NUMMER:
De hit 'Looking Too Closely' aan het eind wordt met gejuich begroet, maar ook dit keer was het gedragen 'Berlin Sunrise' van zijn vorige album weer een publieksfavoriet vanwege de spannende uitvoering.
HET MOMENT:
Traditioneel voeren de artiesten het publiek krentenbollen tijdens het zondagochtendconcert. De hele band helpt vandaag mee om een ze een voor een het publiek in te zeilen. Fink ziet daar de humor wel van in, maar merkt op, dat je ze wel met je eerste biertje moet wegspoelen.
HET PUBLIEK:
Het publiek eet uit zijn hand. Ondanks dat het uiterst rustige muziek is, pakken ze alle bedoelde en onbedoelde meeklapmomentjes. Dat is lekker spelen voor een volle Bravo, waarnaast ook nog tientallen luisteraars uitgeteld bivakkeren.
HET OORDEEL:
Het is een dunne lijn tussen kabbelend geneuzel en bezwerende songs, tussen knuffelrock en innovatie instrumentatie, en tussen een sopsoundtrack en subtiele muzikale wendingen. Fink kent die scheidslijn maar al te goed en blijft spannend aan de de goede kant van de streep. Uitstapjes naar dub en klassieke gitaar maken het alleen maar interessanter. En dan hebben we het woord organisch nog niet eens gebruikt. Zeker op de zondagmorgen is Fink een contemplatief moment voor jezelf, een surrogaat voor kerkgang, een mooi moment om de twee afgelopen Lowlandsdagen te herkauwen en te overdenken. Raar eigenlijk dat een zichzelf promotende koffiebrander hem nog niet geboekt heeft voor een zondagse toer langs alle Nederlandse schouwburgen. Maar ach, we zien hem eerst wel in het Limburgse op Finkpop.