Disclosure, Lowlands Alpha, vrijdag 15 augustus 2014
Lowlands 2014: Disclosure doet het weer, en beter
Britse broertjes kunnen ook de Alpha met gemak aan
De broertjes Lawrence sloopten vorig jaar nog de Bravo, die compleet uit zijn voegen barste. De kleine tent was duidelijk niet berekend op de enorme populariteit die Disclosure in korte tijd wist te genereren met de plaat Settle. Een jaar later mogen ze komen opdraven als hoofdact in de Alpha, want zoals festivaldirecteur Eric van Eerdenburg in een interview met de Volkskrant tegen de interviewster zei: 'Disclosure is voor jou misschien de act van 2013, maar voor het gros van het publiek niet.' En zo is het, getuige het - opnieuw - uitzinnige publiek. Disclosure is een jaar na de hype absoluut een waardige headliner, al blijft het jammer dat er nooit eens iemand een liedje komt zingen.
HET CONCERT:
DE ACT:
Disclosure was dé act van 2013. Met het album Settle dat overal de jaarlijstjes aanvoerde, veroverden de jonge Britse broers festival na festival. De plaat bevat dan ook een aantal hits van de buitencategorie zoals ‘When A Fire Starts To Burn’, ‘Latch’ en ‘White Noise’. Nummers die de grenzen tussen garage, deephouse en pop met gemak deden vervagen en waarmee Disclosure een groot en divers publiek voor zich wist te winnen. Net als vorig jaar spelen de broers een liveset, al wordt ‘live’ dan nog steeds gedefinieerd als een paar drumpads, een basgitaar en een enkel nummer dat ter plekke wordt gezongen.
HET NUMMER:
Het was een set waarin ook de puristischer kant van Disclosure naar boven kwam, bijvoorbeeld in steviger tracks als ‘Apollo’, ‘Stimulation’ of ‘Grab Her!’ - die ook lekker uitgebouwd werden aangezien de twee een uur en een kwartier de tijd hadden. Het is flauw om dan tóch gewoon weer voor ‘White Noise’ te gaan. Maar feit is dat de Alpha hier het hardst op gaat, net als vorig jaar de Bravo. Net als bijvoorbeeld ‘When A Fire Starts To Burn’ wordt het nummer half live gespeeld met elektronische drums en bas.
HET MOMENT:
Zou-ie komen? Zou-ie echt komen? Je zou het bijna denken, als Disclosure ‘Latch’ tot het eind bewaart en het publiek bovendien even teased met het intro. Maar nee, net als bij AlunaGeorge vorig jaar, komen de vocalen gewoon uit een doosje. En net als AnunaGeorge vorig jaar deed met ‘White Noise’ zong Sam Smith ‘Latch’ wel tijdens zijn eigen optreden. Wie er wél een klein beetje bij is dankzij Disclosure: London Grammer. Uiteraard ook niet live, maar dat ‘Help Me Lose My Mind’ langskomt zal de pijn voor de London Grammar-fans misschien een beetje verzachten. Deze wat dromerigere track is een welkome afwisseling in de set.
OOK OPMERKELIJK:
Ook de visuals mochten er gedurende de gehele show zijn. Meteen tijdens de tweede track ‘When A Fire Starts To Burn’ zien we Guy en Howard Lawrence opgaan in een vlammenzee. Vooruit, niet de origineelste manier om dat nummer te visualiseren, maar het ziet er wel ontzettend gelikt uit.
HET PUBLIEK:
De pillen zijn duidelijk niet in de zak gebleven tot het nachtprogramma begint (worden gewoon midden in de tent met een slok bier weggespoeld), en dus vliegen de ledematen al snel in het rond, volledig losgekoppeld van de geboden ritmes. Nou ja, dat geldt natuurlijk maar voor een klein deel van het publiek. En de rest danst er niet minder om. Waar de Bravo vorig jaar nog veel te klein was voor Disclosure, is nu ook de Alpha bomvol.
HET OORDEEL:
Ondergetekende zag Disclosure eerder dit jaar op Exit in Servië. Ook daar stonden ze aangekondigd als live-act, maar het publiek kreeg een dj-set voorgeschoteld. En dat was eigenlijk erg goed, zeker omdat ze op het dancepodium stonden geplaatst en een aaneengeschakelde set daar gewoon beter werkt. Als headliner in de Alpha zul je natuurlijk de cross-over naar het poppubliek moeten maken, maar ergens blijft het jammer dat Guy en Howard Lawrence simpelweg alle liedjes van Settle keurig achter elkaar spelen (al wordt er ook hier natuurlijk wel het een en ander aan elkaar gemixt en vallen er niet continu pauzes). Daar staat wel tegenover dat het leuk is dat veel nummers live wat basgitaar, drums, toetsen, en een klein beetje zang meekrijgen (‘F For You’ wordt live gezongen, met Mary J. Blige dan uiteraard weer als sample). Die live gespeelde off-beat drums galmen alleen wel nogal schel over de subtiele producties heen, en het blijft erg jammer dat er nooit eens een gastvocalist komt opdraven terwijl veel liedjes zo sterk gedragen worden door de zang. Maar met zoveel hits op je palmares maakt het ook niet zoveel uit hoe je ze in technisch opzicht precies uitvoert. Disclosure was vorig jaar nog dé nieuwe dance-act, maar in 2014 absoluut een waardige headliner, zo bewijst de bomvolle tent.