“Dat gaat wel goed komen daar in Texas”, aldus een opgetogen Mathijs van Nieuwkerk maandagavond na een minuutje Birth Of Joy. Of de goedkeuring van Neerlands populairste talkshowhost Birth of Joy verder gaat helpen is zeer de vraag, maar het nieuwe album heeft volgens Gutman tot dusver alleen maar positieve reacties opgeleverd. “Ik heb het gevoel dat er nu ook in Nederland een balletje begint te rollen. Ik weet niet waarom. Nederland moest wakker worden, denk ik. Nobody Beats the Drum was in eerste instantie vooral bekend buiten de landsgrenzen. Daarna vielen ze hier pas op. Misschien gebeurt hetzelfde nu met ons.”

Landelijk succes of niet, 2013 was een gouden jaar voor Birth of Joy. De energieke, in de jaren zestig gewortelde, bluesrock werd gretig geëxporteerd. Concreet betekende dit 92 shows wereldwijd. Nog concreter actes de présence op onder andere Great Escape (Brighton), Reeperbahn Festival (Hamburg) en Culture Collide (LA). De clubshows gingen voornamelijk in Frankrijk erg lekker. “Daar hingen mensen tijden het eerste nummer al in de gordijnen. In Nederland is dat anders. Dat is toch meer een luisterland dan. Maar het is goed om te moeten werken voordat een zaal om is. Als deze dan tijdens de climax van de show alsnog uit zijn plaat gaat, zijn die mensen niet voor niets naar de klote gegaan. Dan hebben we het verdiend. Mensen vinden het bijzonder dat een Nederlandse zaal ontploft. Je hoort dat Nederland niet rock ’n roll is. Bullshit. Kijk hoe John Coffey het afgelopen jaar elk podium sloopte.”

Het album Prisoner kwam vorig weekend uit maar dwaalt al langer rond op het internet ( luister de plaat op de Luisterpaal). “Er wordt veel over ons geluld nu. We hebben media als 3FM, 3voor12 en Cortonville in de rug, gespeeld met de Staat. Die dingen dragen allemaal bij. Deze maand doen we een Nederlandse clubtour. De voorverkoop in Paradiso gaat erg lekker. Sowieso fijn dat we hier niet in hotels hoeven te overnachten. We spelen drie avonden per week en kunnen na een show direct naar huis. Of de kroeg in.”

“Ik zou niet willen kiezen tussen het live spelen en het studioproces. Ik zou gek worden als we net zoveel tijd in de studio als op het podium zouden doorbrengen. Maar die beperkte tijd tussen de opnameapparatuur is een periode waarin we even heel bewust met onze muziek bezig kunnen zijn. Lekker kunnen aankloten ook, de experimenten gaan in de studio verder dan tijdens een liveshow. Onze nummers krijgen in de studio pas vorm, voor die tijd hebben we slechts geraamtes. De uiteindelijke liedjes zijn verrassend. Ik ben erg trots op Three Day Road, dat nummer had niet op onze vorige plaat kunnen staan. Live moéten de albumtracks evalueren. Ik soleer veel en wil niet constant in herhaling vallen. Sterker, die albumpartijen kan ik waarschijnlijk niet meer reproduceren.”

Februari is voor Nederland maar daarna kachelt Birth of Joy weer bijna achteloos de wereld over. Volgende maand speelt de band op SXSW in Texas. “En daarna spelen we op een snowboardevent in Zwisterland! Van de brandende, Texaanse zon worden we een besneeuwde berg opgetrapt. Ik ben heel erg benieuwd naar Texas. Die regio spreekt me potentieel meer aan dan New York. Dat uitgestrekte heeft wel iets. Ik vond LA ook gaver dan New York. We spelen volgende maand op Dutch impact en doen nog een reguliere show op SXSW. We hebben een wereldwijd platencontract, en daarmee een goede onderhandelingspositie. Het zou tof zijn als we een interessante agent aan SXSW overhouden. Maar het is niet aan mij om me daar druk om te maken. Wij willen gewoon optreden en zijn nauwelijks met de randzaken bezig. Zo ging het vorig jaar ook in Amerika. Toen ik na die tour in de bandagenda keek stond ‘ie ineens helemaal vol. Achter de schermen bleek er van alles geregeld te zijn.”

Birth of Joy is tevens een van de 12van3voor12. Prisoner is al enige tijd te beluisteren op de Luisterpaal.