HET CONCERT:
Repetitor, Eurosonic, Spieghel Up, woensdag 15 januari 2014
DE ACT:
Repetitor bestaat uit drie mid twintigers die er nog jonger, een tikje afgeleefd en punk uitzien, dat uitstralen, leven en vooral spelen. Dat uit zich in harde garagerock met ook noisy, grungy en stoner-uitstapjes en verdacht intense optredens. Het trio bracht al twee albums uit, waarvan de tweede "Dobrodošli na okean" gewoon op Spotify te vinden is. We hebben het dan ook over een van de beste Servische underground rockbands, die over de hele Balkan bekend is en ook westelijk Europa verbaasde met hun shows. Met ongetwijfeld verantwoorde Servische teksten, die zoals de frontman uitlegt inderdaad niet makkelijk te begrijpen zijn en af en toe ook vocalen en screams van de bassiste.
#ESNS14: Repetitor als woedende stem verloren Balkan-generatie
Servisch speedgaragemonster scheurt door Spieghel
Belgrado, Servië; niet het eerste waar je aan denkt als je op zoek gaat naar een potje vuige garagerock. Na vanavond kan die associatie prima. Repetitor bestaat uit twee woeste meisjes die de ritmetandem vormen en een veel wildere gozer op gitaar en microfoon, die meer dan eens op de vloer eindigt. Een pittige opener zo net na het Eurosonic-diner, totaal onverstaanbaar, maar vanaf de eerste noten een fijne slag in het gezicht.
HET NUMMER:
Het meeslepende U Pravorm Trenetku heeft net wat meer afwisseling en opbouwmomenten naar die ziedende garagerock. Het nummer was niet voor niks de single van het laatste album. Live is het niet de meest furieuze compositie, maar wel een van de betere.
HET MOMENT:
Brulboei-gitarist Boris Vlastelica is nogal beweeglijk, iemand die graag met de gitaar het duel met de bas, de microfoonstandaard, de monitor of het publiek opzoekt. Al halverwege het tweede nummer doet hij dat laatste vol overtuiging, waarna de meter afstand tussen podium en publiek gehandhaafd blijft.
HET PUBLIEK:
Stroomt toch aardig vol, zo'n Spieghel op woensdag, tot die laatste meter dan. Repetitor is ook wel een band om van dichtbij te zien en in De Spieghel kan dat; daar spat het zweet van Vlastelica's kop van het podium af. De Serven krijgen het publiek behoorlijk mee. Desalniettemin is het na driekwartier toch wat leger bovenin. Dat is ook een stuk langer dan hun albums duren.
HET OORDEEL:
Ze speelden vorig jaar nog in Nederland in het kleine zalencircuit, ACU in Utrecht, PopEi in Eindhoven en ga zo maar door. En het zal niet zo snel gebeuren dat ze een Vera of Tivoli de Helling gaan vullen, maar opwindender en met meer jeugdig vuur wordt garagepunk niet vaak gespeeld. Deze bezielde jonge Serven spelen het gros van hun Europese genregenoten zo 1,2,3 naar huis. Horen we hier de woedende stem van een verloren generatie? Uit een land dat al sinds de jaren negentig verdoemd en vervloekt wordt en waar het op veel gebieden armoe troef is. Maar waar ook zoveel te winnen is en zoveel fris en onbedorven elan te vinden is, zoals Repetitor hier demonstreert. Morgennacht een herkansing in Shadrak en vrijdag nog een secret show!
DE FOTO: