De Antwerpse-met-Congolese-roots Coely maakt soulvolle, glad geproduceerde hiphop, van een kwaliteit die haar in België al flink deed opvallen. Ze was de meest geboekte Belgische artiest tijdens de afgelopen festivalzomer, met 33 (!) optredens. Studio Brussel riep haar uit tot 'koningin van de festivalzomer'. Vooral de erg catchy single 'All I Do’ kreeg al veel airplay, bijvoorbeeld bij 3voor12 Radio, FunX en het welbekende minuutje DWDD. Andere tracks van debuut-EP Raah The Soulful Yeah deden het bij onze zuiderburen ook goed, zoals ‘Ain’t Chasing Pavements’. Op Into The Great Wide Open maakte Coely al indruk door haar scherpe raps en frisse uitstraling. Een showcase op Eurosonic is een logische stap voor de jonge Antwerpse. Veel zenuwen zal het haar niet opleveren na voorprogramma’s voor onder meer Nas, Mos Def en Kendrick Lamar.

 

Je kunt merken dat Coely erg veel optredens achter de rug heeft: de show gaat vanaf de eerste minuut ontzettend soepel. Ze heeft er goed op geanticipeerd dat het een showcase van een half uurtje betreft: hit ‘AlI I Do’ komt al als tweede nummer langs. Het is jammer dat Coely het refrein deels playbackt, maar de kracht van het nummer is er niet veel minder om, zeker als ze een dermate soepele flow in de coupletten laat horen.

 

Al vanaf seconde één, het a capella intro van Alicia Key’s 'A Woman’s Worth', laat Coely zien over een uitstekende stem te beschikken. Soulvol zingen gaat naar nog beter af dan rappen.

Tja, dat is niet niks, de eerste artiest in Vera zijn en dan meteen het tamme industriepubliek erbij betrekken. Maar Coely weet hoe ze dat moet aanpakken: een overdosis enthousiasme. ‘Can I get a soulful YEAH!?’, vraagt ze voordat de dj het gelijknamige nummer inzet. ‘Yeah’ zeggen een paar mensen. Maar na een paar keer vragen is dat toch echt een ‘YEAH’! Het publiek komt er zodoende steeds beter in te zitten en op het eind wordt bijvoorbeeld de snippet van Bob Marleys ‘Could You Be Loved’ uitbundig meegezongen. En als ietwat minder opgepakt wordt door het publiek doet Coely dat met een minzame glimlach af.

 

De nieuwe single ‘My Tomorrow’ komt morgen uit en maakt veel indruk; misschien is het zelfs Coely’s sterkste track tot nu toe. Coely weet vooral hoe ze het publiek los moet krijgen. ‘Ain’t you all here to party with me?’ schreeuwt ze veelvuldig. Puntje van aandacht: haar eigen muziek is nu ook weer niet superopzwepend. Maar dat lost ze op met twee covers: trap-remixes van Chris Brown en Pharoahe Monch laten de zaal plat gaan. Ook de tracks met de uitstekende sidekick Dvtch Norri$ doen het wat dat betreft goed. Voor de doorsnee popliefhebber, die ze met haar eigen muziek wel bereikt, is dit overigens wellicht wat te rauw.

 

Ander puntje is dat Coely nog niet echt een eigen stijl heeft. Ze zet vooral een - heel overtuigende - versie van een Eastcoast zangeres/rapper neer. Tussen de nummers door spreekt ze het publiek aan met een zwaar Amerikaans accent. In de teksten refereert ze aan het straatleven in Brooklyn. De show krijgt daardoor soms iets kunstmatigs: gebeurt er in Antwerpen niet genoeg om over te rappen? Zeker als je ziet in wat voor charmant Vlaams ze na afloop van de show staat na te babbelen, is dat jammer. Maar goed, de piepjonge zangeres heeft nog lichtjaren voor zich om eigen accenten te leggen en is meer dan uitstekend op weg. Over twee weken staat Coely alweer in Vera. Als je het gemist hebt op Eurosonic; gaat dat zien!